Er komt een reclame over wasmiddel over tv. De tranen springen in mijn ogen.
‘Wat is er nu weer?’ zucht mijn vriend.
‘B-b-binnenkort moet ik ook de kleding van het kindje wasseeeeeen.’ snotter ik.
Mijn vriend zet de tv maar uit, want ik barst al in tranen uit als iemand het over tuinieren heeft. Deze week zijn er al tien tissueboxen opgegaan. Ik vroeg me ooit af of tranen op konden gaan, maar nu had ik het antwoord gevonden.
Als ik rondscharrel in het huis klinken de stappen als echo’s na. Boem. Boem. Boem. Ik durf niet meer te vragen aan mensen of ik nou écht zo’n dikke buik heb of dat het wel meevalt. Mensen zitten er in ieder geval graag aan. Laatst nog, gewoon iemand op straat die ik niet kende en zonder te vragen.
‘AFBLIJVEN MET JE GORE FLIKKEN!’ heb ik geschreeuwd en daarna nog een paar traantjes gelaten.
Sindsdien sta ik bekend als ‘dat gestoorde wijf’. Geen idee waarom.
‘Schatjeeeeee,’ zeg ik al voor de tachtigduizendste keer die dag. ‘Wil je even mijn schouders masseren? Oh en haal je wat te drinken voor me en een zak chocoladekruidnoten aub.’
Mijn vriend kijkt me verbijsterd aan.
‘Dat is al de derde zak vandaag.’
‘Ik eet voor twee!’ protesteer ik. Soms sta ik ’s nachts (kreunend en met veel moeite) op, omdat ik gewoon een chocoladekruidnootje MOET hebben. Wat is daar nou zo gek aan?
Laatst zat hij ook te zeuren dat ik zoveel babykleertjes had gekocht. Maar hallo, ons kindje moet wel elke dag iets anders leuks aan, zodat ik dat op Instagram en Twitter en Facebook en Whatsapp kan zetten. Ik plaats nu al elke dag een update: ‘Vandaag heeft de baby tien keer geschopt!’ of: ‘Wie weet er nog leuke webshops voor babykleding? Ik heb echt nog niet genoeg.’ Ik zit er ook over na te denken om een mamablog te beginnen. Mijn omgeving heeft het afgeraden, maar ik snap echt niet waarom. Iedereen wil toch het allermooiste kind ter wereld zien en dat drie keer per dag?
Weet je wat, ik ga er meteen mee beginnen. Ik heb hem al aangemaakt: www.mijnkindisdeallermooiste.nl
Volgen jullie me daar?
Tag: zwanger
20 and not pregnant
httpv://www.youtube.com/watch?v=boUqU4YZjl0
Ik heb zomervakantie. Vakanties zijn er voor bedoeld om nuttige dingen te doen zoals socializen en vakantiebaantjes. Dat doe ik uiteraard ook. Verveling is echter tevens een vast onderdeel. En wat doe je als je je verveelt? Hele slechte programma’s kijken.
Terwijl ik ook een film van Godard had kunnen kijken, besloot ik me te richten op nog niet eens het ergste MTV-programma (maar er zijn dan ook zoveel kandidaten: the X Effect, Jersey Shore, Wanna Come In en ga zo maar door). Ja, ik geef het gewoon toe: ik heb naar 16 and pregnant gekeken.
Zo’n programma is erg fascinerend. Ik weet niet hoe jij was op je zestiende, maar ik was alles behalve volwassen (nu wel natuurlijk). Geloof me: dat zijn deze Amerikaanse tienermeisjes ook niet.
Ik zou graag willen voorkomen dat jullie je tijd verdoen met dit soort programma’s (kijk liever een film van Godard), daarom zal ik in het kort weergeven hoe het nu allemaal gaat bij 16 and pregnant.
Men neme een Amerikaans meisje van zestien en haar boyfriend (uiteraard de liefde van haar leven). Het meisje is natuurlijk een cheerleader, haalt goede cijfers en is het populairste meisje van de school. Haar boyfriend is een breedgeschouderde hork (maar hij is echt heel lief hoor!). Je weet hoe die dingen gaan. Als een meisje en een jongen elkaar heel leuk vinden, houden ze elkaar stevig vast en gaan ze knuffelen. En van knuffelen komen kindjes. Natuurlijk kun je ook knuffelen met bescherming, maar ach, waarom zou je? Zoals de meisjes het zelf zeiden: ‘Ja, maar hij vond het fijner zonder.’ of: ‘Nou, eerst hadden we ook zonder bescherming geknuffeld en toen was ik ook niet zwanger geworden, dus ja…’ Stuk voor stuk goede redenen natuurlijk. Heel raar dat ze dan tóch zwanger zijn geworden.
In Amerika is abortus not done en het enige wat er dan op zit, is die negen maanden uitzitten. Dat gaat zomaar niet.
‘Oh my goddddd.’ gillen de meisjes. ‘I’m so fat.’
Ze passen niet meer in hun galajurk. Ze kunnen hun voeten niet meer zien. Zelfs hun vriendjes wagen het erop te zeggen dat ze nu toch wel erg dik worden. Dikke drama.
Bovendien krijgt het tienermeisje ruzie met haar moeder, die wil dat ze het kind ter adoptie stelt. Nou, dus echt niet. Het tienermeisje kan er heus wel zelf voor zorgen. Hallo, ze is al zestien!
En dan de bevalling. Gillen, krijsen, huilen.
‘IK WIL EEN VERDOVING!’
Na tien helse uren is het kind met vaak een debiele naam (in de trend van Apple of Pilot Inspektor) geboren. Zielsgelukkig kijken zowel vader als moeder naar hun kindje. Moeder dacht eerst dat vader misschien niet in the picture zou zijn, maar nu weet ze het zeker. Het gaat helemaal goed komen.
Eén week later. Vader heeft zich nog niet vertoond. Het kindje BMW (de vader mocht de naam kiezen) wordt om de twee uur wakker en gilt dan het hele huis bij elkaar. Het blijkt ook dat de luier wel vaker dan één keer per dag ververst moet worden (belachelijk toch?). Het tienermeisje is nu al kapot.
‘Maaaaaaam.’ zegt ze tegen grootmoeder. ‘Ik ga vanavond uit, let jij op BMW?’
Er volgt een dikke ruzie, maar moeder gaat lekker toch. Ik bedoel, haar vrienden gaan ook en no way dat ze erbij hoort als ze niet gaat.
Twee maanden later. Vader is niet meer in the picture. Moeder gaat naar school, werkt en verzorgt baby BMW. Soms, als het kindje eindelijk slaapt en moeder in bed ligt, denkt ze: had ik maar veilig geknuffeld.
Moraal van dit verhaal? Ik ben heel erg blij dat ik 20 and not pregnant ben.
(Oh en knuffelen mag! Maar wel veilig, lieve jongens en meisjes! Of zoals ze in de reclames bij 16 and pregnant zeggen: teen pregnancy is 100% preventable.)