Mijn vriendje is heel erg een beetje gek. Hij roept naar poezen ik ook en hij klapt zijn boterhammen dubbel in plaats van twee boterhammen doormidden te snijden. Maar het raarste is toch wel zijn gebruik van douchegel.
Je zou het niet zeggen, maar mannen geven heel erg om hun verzorging. Hun deobus spuiten ze half leeg en hetzelfde geldt voor de douchegel. Ze zijn bang dat ze niet schoon worden als ze slechts één hand vol douchegel gebruiken. Dat is dus waarom ik elke week naar de drogisterij moet.
Weet je wat het ook is met mannendouchegel? Het heeft altijd een gek kleurtje. Het is paars, oranje of blauw. Die blauwe van mijn vriendje was ook met mint-geur. Het ruikt alsof je jezelf wast met tandpasta. Dat is niet oké.
Mannen zijn niet zo slim, dat weten we allemaal. Want waar kwam ik nou achter? Ik zag in de douche van mijn vriendje alleen maar oranje/paarse/blauwe douchegel staan. Geen shampoo.
Er begon me iets te dagen.
‘Lieverd,’ zei ik. ‘Gebruik jij soms je douchegel als shampoo?’
Hij keek me verbaasd aan.
‘Waar heb je het over?’
Die jongen weet dus niet het verschil tussen douchegel en shampoo. Hij vraagt na drie keer nog steeds wat waar voor is én hij heeft nog geen shampoo gekocht.
Nu ben ik heel erg bang dat hij de blauwe mint-douchegel ooit als tandpasta gaat gebruiken.
(lang leve twee-in-één-douchegelshampoodingen, drie keer raden wat ik hem binnenkort cadeau ga doen)