Tag: verslag

Zo, nu hoeven jullie niet te vragen hoe mijn vakantie was

IMG-20140804-WA0000
Terugkerende activiteit tijdens deze vakantie was dat Jeroen foto’s van me maakte zonder dat ik het in de gaten had. 

Waar gingen jullie heen: Texel en Alkmaar
Ik snap de combinatie niet: ik ook niet
Wat hebben jullie gedaan in Texel: geshopt en gefietst
Omschrijf het shoppen in één woord: portemonneeleed
Omschrijf het fietsen in één woord: zadelpijn
Wat hebben jullie in Alkmaar gedaan: katten geaaid en geshopt
Omschrijven het katten aaien in één woord: verslaving
Omschrijf het shoppen in één woord: portemonneeleegte
Wat is het stomste dat je hebt gedaan: een flesje Texels bier laten vallen in de trein
Omschrijf het in één woord: nat
Wat heb je eigenlijk allemaal gekocht: gaat je niets aan
Toch niet weer een jurkje hè: …
Hoeveel milkshakes hebben jullie genomen: 0
Ik geloof het niet: het is echt zo
Wat hebben jullie dan wel gegeten: ijsjes, pizza’s, patat, pannenkoeken, sundaes, spareribs, churros, snoepjes, chocolade
Ik schrok al: geen zorgen
Waar gaat de volgende vakantie heen: Engeland, alleen weet mijn vriend dat nog niet
Hij leest ook je blog hoor: sssst

Dus ik was op vakantie en hopelijk hebben jullie daar niets van gemerkt, want dat was mijn bedoeling in ieder geval

IMG-20130802-WA0002
Zo zag ik eruit op de heenweg. Snugger als altijd.

Net als vorig jaar een snel en handig verslag.

Plaats der bestemming: Engeland, wel te weten Portsmouth, Oxford en Guildford.
Gezelschap: vader, moeder, broertje.
Duur: heel duur. Oh nee, ik bedoel 9 dagen.
Hoeveelste jaar op een rij dat ik zeg dat ik niet meer met mijn ouders meega, maar het toch doe: 3 (kom op, het is Engeland!).

Stopwoord van de Engelsen: thank you.
Tweede stopwoord van de Engelsen: I’m sorry!
Beste uitspraak van een familielid: ‘Can that?’
Aantal keer mijn moeder van de dood gered, omdat ze niet uitkijkt bij het oversteken: 1.
Aantal keer aangereden door een fietser: 1.
Wiens schuld was het: de mijne.
Hoe reageerde de fietser: ‘WHAT THE FUCK?!’
Hoe reageerde ik: ‘Au.’ Snel doorlopen.

Modebeeld: naveltruitjes met als accessoire een blubberende buik.
Aantal keer verdwaald: niet te tellen.
Hoeveel Nederlanders gezien: een paar verdwaalde.
Aantal nieuwe jurkjes: 2.
Aantal shoplogs dat eraan zit te komen: 0.
Aantal keer dat mijn familie expres Volendamse liedjes afspeelde: 3. Grom. Ja, ook ‘Laura’ van Jan Smit.
Rare dingen die ik heb gedaan en sportgerelateerd zijn: twee korte sportbroekjes, een lange (in kindermaat, vanwege mijn korte beentjes, ja ja, kom maar op met die grapjes) sportbroek en een sporthempje gekocht en daarnaast ook nog naar de sportschool geweest. Mijn broertje en ik hebben zelfs een stukje hardgelopen van de sportschool naar het hotel, dat is ongekend. Maar ik beloof dat ik me vooralsnog zal richten op het skeeleren.
Gemiddelde temperatuur: 21 graden (geen grapje!)
De kleur die ik in die twee weken in de zon heb opgedaan van zalmroze tot 75% pure chocolade: pindakaasbruin. Ja, echt waar. oké nog net niet porselein, maar dat is heel bruin voor mijn doen.

Voor iedereen die wil weten hoe mijn vakantie was, een korte samenvatting


Ik was hier heel hard aan het nadenken. Of aan het bekijken hoe wit mijn benen nou zijn, dat kan natuurlijk ook. 

Bestemming: het dorpje Lazise bij het Gardameer in Italië.
Accommodatie: een huisje op een camping waar men ofwel Duits ofwel Nederlands was.
Gezelschap: vader, moeder, broertje en in de tweede week ook broer en vriendin van broer.
Duur: twee weken.
Vervoer: auto.

Aantal kaarten dat ik verstuurd heb: 7.
Wanneer zijn de kaarten op de bestemming aangekomen: na ongeveer een week (erg redelijk voor Italiaanse begrippen).

Aantal boeken dat ik gelezen heb: 8.
Aantal boeken dat een + of ++ hebben gekregen: 7.
Aantal tijdschriften dat ik gelezen heb waar ik eigenlijk twintig jaar ouder voor moet zijn: een stuk of 10.
Aantal puzzels in tijdschriften dat ik gemaakt hebt: 2.
Aantal puzzels in tijdschriften dat ik afgemaakt heb: 0.

Uitspraak die het meeste voorkwam: ‘Und jetzt kommen die Kamele.’
Uitspraak die daarna het meeste voorkwam: ‘We gaan de bietenbrug op.’

Lijflied van de eerste week: Normaal – Oerend hard (‘Ik zeg oe!’).
Lijflied van de tweede week: Ramses Shaffy – We leven nog (‘Maar we leven nog, ja, we leven nog en we leven nog, dus niet zeuren.’)
Tweede plaats van het lijflied van de tweede week: Ramses Shaffy – Sammy (‘Hoog, Sammy, kijk omhoog, Sammy, want dan word je lekker nat.’).

Aantal keer gezwommen in het meer: 7.
Aantal keer dat ik die verdomde steentjes op het strand en in het water vervloekt heb: niet te tellen.
Aantal keer dat de kano is omgevallen door mijn vreselijk lieve broer dan wel broertje: minstens 5.

Gemiddelde temperatuur: 35 graden.
Gemiddelde temperatuur waarmee ik me nog kan voortbewegen: 25.
Het aantal graden verschil tussen de gemiddelde temperatuur en de gemiddelde temperatuur waarmee ik me nog kan voortbewegen: 10.
Conclusie: ik heb me niet verroerd.
Aantal keer regen: 0.
Hoeveelheid broeken die ik heb gedragen: 0.
Gevoel toen ik na twee weken weer een broek droeg: dit is zoooo raar. En warm. En bedekt.
De kleur die ik in die twee weken in de zon heb opgedaan van zalmroze tot 75% pure chocolade: lawinewit.