Manuscripta & de Dag van het Personage

Binnenkort zijn er twee leuke dingen georganiseerd voor mensen die van schrijven houden, namelijk Manuscripta en de Dag van het Personage.

Manuscripta

Drie en vier september is de opening van het boekenseizoen in de vorm van Manuscripta.  Er zijn interviews, workshops, schrijvers en nog veel meer. Het is in de Westergasfabriek in Amsterdam. Ik ben er nog nooit geweest, maar vier september ga ik voor het eerst!  Ik ben erg benieuwd :) Als jij ook op zondag gaat, meld het dan even, misschien zien we elkaar dan :D

De Dag van het Personage

Dit vindt plaats op elf september. Het is onder andere georganiseerd door SchrijvenOnline. Het is, geloof ik, wat minder massaal dan Manuscripta, maar daardoor niet minder leuk! Er zijn lezingen, workshops en nog meer. Kijk hier voor het programma. Ook hier ga ik naar toe :)

Ik vind het leuk dat dit soort dingen georganiseerd worden. Eerlijk gezegd ben ik nog nooit naar zoiets geweest, dus ik ben erg benieuwd hoe het is.

Ga jij naar één van deze twee activiteiten?

Vijf tips voor mijn schrijvende medemens

Bron

Heel erg opzienbarend zijn ze niet, maar toch wil ik mijn tips met jullie delen. Ik vind schrijven zelf één van de leukste dingen die er is en ik weet dat veel lezers dat ook vinden. Dus lees ze maar, misschien heb je er nog wat aan!

1. Oefenen, oefenen, oefenen.
Spreekt voor zich. Als je niet oefent, word je ook niet beter. Je lievelingsschrijver kon ook niet van de één op de andere dag zo goed schrijven. Dus oefen veel en geef niet op!

2. Laat je werk lezen.
Misschien heb je wel een vriend(in) die van schrijven houdt of iemand anders die kritisch durft te zijn. Nee, kritiek is niet leuk, maar je leert er wel van. En bovendien laat je anderen zo ook genieten van jouw schrijfkunsten.

3. Ga bij de schoolkrant.
Heeft jouw school geen eigen krant? Richt hem dan zelf op! En vervolgopleidingen (mbo, hbo, universiteit) hebben vaak ook wel een eigen blad. Werk je? Kijk dan eens op www.schrijvenonline.org en doe mee aan de wedstrijden.

4. Ga bloggen!
Bloggen is leuk en hoewel de meesten van jullie het al doen, zijn er een aantal lezers die niet bloggen. Je krijgt reacties op wat je schrijft en het is een goede oefening.

5. Lezen, lezen, lezen.
Hoe leer je het meest? Door boeken te lezen. Het is goed voor je taalgevoel en zo kun je ook trucjes ontdekken. En nee, hiermee bedoel ik geen chicklits zoals ‘Shopaholic’ (tenzij je chicklits wil schrijven natuurlijk), maar echte literatuur met een dikke, vette L dus.

Hopelijk hebben jullie er wat aan! Ik heb trouwens nog een tip voor de mensen die het leuk vinden: 11 september is de dag van het personage, georganiseerd door Schrijven Online. Het is in Amersfoort en er zijn workshops, interviews etc. Een aanrader dus. Ik ga er in ieder geval naar toe, laat het me weten als jij ook gaat!

Nog steeds in Parijs, nog steeds geen internet, dus don’t be mad als ik niet reageer op je blogs of reacties en morgen trouwens ook niet.

Mijn angst: de catastrofale omslag

Ik heb een angst en die komt soms uit een donker hoekje gekropen als ik bezig ben met een blog. Deze angst gaat zo: op een dag word ik wakker. Het zonnetje schijnt, de vogeltjes fluiten, er lijkt niets aan de hand te zijn. Ik stap mijn bed uit en ja, ik ben zelfs vrolijk. Het eerste wat ik doe, is de computer starten. Ik ben namelijk wakker geworden met een leuk idee voor een blogje. Word opent zich. Een wit vlak verschijnt op mijn beeldscherm. Ik wil gaan typen, maar mijn vingers blokkeren. Wat moet ik eigenlijk zeggen? Met welk woord moet ik beginnen? Ik typ een paar woorden, maar het slaat nergens op. Ik druk op de backspace-knop. Ook de pogingen daarna mislukken.
En dan, met een klap, besef ik het: ik ben de woorden kwijt. Van de één op de andere dag kan ik niet meer schrijven. Ik heb opeens net zoveel schrijftalent als de buurman. En dat is niet zoveel, dat kan ik je wel vertellen.

Mijn dromen zijn weg, want er is geen enkele kans meer dat ik ze kan vervullen. Ik stop met mijn studie en ga bij de Albert Heijn werken. Vijfenveertig jaar lang denk ik aan wat er van mij had kunnen worden als deze catastrofale omslag mij niet had getroffen. Met elke piep van de scanner voel ik een steek in mijn hart. Na mijn pensioen kijk ik veel televisie. Kruiswoordpuzzels durf ik niet aan. Ik doe niet aan boodschappenlijstjes, want ik ben bang voor de pen op het papier. Elke dag als ik opsta, hoop ik dat ik weer de oude ben. Maar dat zal nooit gebeuren…

Gelukkig kan aanleg/talent nooit op de één of andere dag verdwijnen. Het is dus geen realistische angst, maar toch ben ik er soms bang voor.

Welke angst heb jij die eigenlijk niet realistisch is?

Laura’s gedichtenkeuze: Toon Tellegen – Waarom schrijf ik

Door mijn studie literatuurwetenschap kom ik natuurlijk veel in aanraking met literatuur, maar ook met poëzie. Daarom laat ik jullie af en toe kennis maken met een gedicht dat ik mooi, ontroerend of bijzonder vind.

Je kunt het gedicht van Toon Tellegen dat ‘Waarom schrijf ik’ heet, samen met andere gedichten van hem hier lezen.

Toon Tellegen kende ik van zijn haast filosofische dierenverhaaltjes. Bij toeval kwam ik erachter dat hij ook gedichten schreef en het eerste gedicht dat ik tegen kwam, was deze. Het is een gedicht dat mij een warm gevoel van binnen geeft, omdat het zo positief is. Sowieso kan ik je aanraden Toon Tellegen te lezen, hij schrijft echt geweldig!