Tag: oegstgeest

Fictief interview met mijn kamer

Na de zomer verhuis ik naar een nieuwe kamer in Oegstgeest. Nu ik hier nog woon, leek het me een goed idee om een keer het gesprek aan te gaan met mijn oude kamer.

Slechte ideeën heb ik toch.

Ik deed de deur van kamer open en zei: ‘Goeeeeeeeeedemorgen!’
‘Hoi.’ klonk het dof.
Ik haalde mijn wenkbrauwen op.
‘Alles goed?’
Mijn kamer keek me niet aan toen hij antwoordde.
‘Ach ja, wat is goed? Met jou gaat het blijkbaar wel goed.’
‘Ja, dat klopt. Vind je dat erg dan?’
Mijn kamer ging met zijn rug naar mij toe zitten.
‘Ja…’ klonk het zacht.
Ik ging naast hem zitten en sloeg mijn arm om hem heen. Gelukkig sloeg hij die niet weg, zoals ik eigenlijk verwacht had.
‘Wat is er dan, lieverd?’
Hij haalde zijn schouders op.
‘Ik vind het niet leuk dat je me in de steek laat.’
Verontwaardigd stond ik op.
‘Wat? Waar heb je het over? Dat ik naar Oegstgeest ga?’
Mijn kamer knikte.
‘Ja. Je hebt een nieuwe kamer gevonden. Je hebt het er de hele tijd over hoeveel groter en leuker hij is dan ik. En hem ga je veel meer zien. Ik voel me achtergesteld.’
Ach, arm kamertje van mij. Ik had er geen idee van dat hij zo verdrietig was.
‘Oh liefje, maar jij blijft toch altijd mijn eerste kamer? Ik woon al mijn hele leven in je, je denkt toch niet dat onze liefde niets meer voor me betekent, alleen maar omdat ik naar een ander ga? En bovendien kom ik terug in het weekend, dan heb ik alle tijd voor je.’
Ik bood hem een glaasje roosvicee aan.
‘Het komt wel goed, schatje.’

Maar toen ik daarna even naar beneden ging, hoorde ik hem toch nog zacht snikken.

Wat ik heb geleerd van twee dagen verven


Voor: biggetjesroze. 


Na: Tibet (blauw dus). De rest van mijn kamer is overigens wit. 

Zoals je misschien wel weet, ga ik op kamers. Dat gaat helaas zomaar niet. Er zijn van die pietlutterige dingen die je moet doen, zoals de stufi omzetten naar uitwonende studiefinanciëring (daar heb ik geen problemen mee), meubels kopen en… muren verven.

Dat laatste heb ik twee dagen gedaan samen met meine Mutti und mein Bruder. Ik zal mijn bevindingen aan de hand hiervan met jullie delen, want de wijsheid die ik hierdoor heb opgedaan moet met de hele wereld gedeeld worden.

– Mijn plan B wordt geen carrière als muurschilder. Ook niet plan C of D. Twee dagen schilderen vind ik meer dan genoeg voor de rest van mijn leven. Of zoals mijn broer het zei: ‘Laura heeft een aparte manier van verven.’ Dat is niet handig in die business.
–  Het is moeilijker om wit over een lichtroze muur te verven dan je denkt. En: je krijgt vanzelf een hekel aan de kleur lichtroze (als je dat al niet had).
– De kleur Tibet is blauw (zie foto), niet rood, wat logischer zou zijn. Sowieso is de Gamma geniaal in het bedenken van rare namen voor kleuren (Zo was er ook de kleur ’tandenborstel’. Juist…).
– Ren na afloop snel naar de auto, want je gezicht en haren zitten onder de witte stipjes. Voor je het weet, sta je bekend als ‘de gek van Oegstgeest’.
– Verf geen zwarte tekst op de muur, ook al is het van Winnie de Poeh (de vorige bewoonster moest het overschilderen, maar nu zit er een lichte plek op de muur en overschilderen werkt niet. Oh en ik vind Winnie de Poeh heel leuk hoor, maar lichtroze muren niet). Overigens zie je die plek nu (gelukkig) niet meer zo goed, maar het blijft irritant!
– Het is het beste om die lelijke, oranje sokken aan te trekken, want Nederland is toch al uit het EK en waarom zou je ze anders aantrekken?
– Zelfs de muziek van Frank Sinatra maakt verven niet leuk.

Volgende stap: schoonmaken. Ik ben benieuwd wat dat voor wijze inzichten oplevert.