Het ware verhaal waarom ik bijna geen make-up draag

Zoals vele kinderen heb ik verschrikkelijke jeugdtrauma’s, waar ik nog steeds last van heb. Ik moest peer op brood eten van de oppas, coltruien aan van mijn moeder en zo heb ik er nog wel een stuk of tachtigduizend. Vandaag licht ik er weer eentje uit.

Mijn moeder is niet zo’n slons die in haar joggingsbroek met vlekken haar kinderen naar school bracht. Nee, ze draagt mascara, oogschaduw, blush en… lippenstift. Van die roze weet je wel. Nu heb ik op zich geen problemen met lippenstift (behalve dat het zo vies voelt op je lippen, je altijd een afdruk achterlaat op glazen, het er na een paar uur vanaf is, maar wel op je tanden is blijven zitten etc.), maar door mijn moeder heb ik een trauma opgelopen. Ja, jullie gaan er nu achter komen waarom ik (bijna) geen make-up draag.

Na voor de duizendste keer Marco Borsato te hebben geluisterd in de auto zet mijn moeder me af bij de basisschool (dit verhaal speelt zich zo’n twaalf jaar eerder af, niet denken dat ik nu nog naar de basisschool ga hoor, al snap ik wel dat het geloofwaardig is met mijn uiterlijk). Met het refrein van ‘Binnen’ nog in mijn hoofd stap ik de auto uit en zeg: ‘Nou doei he!’
Maar mijn moeder laat het niet daarbij.
‘Kus!’ beveelt ze.
Ik probeer nog te zeggen dat ik bijna te laat ben, maar ze houdt me al in de wurggreep en drukt twee dikke zoenen op mijn wangen.
‘Dag lieverd, veel plezier!’ roept ze me vrolijk na, terwijl ik de pijn in mijn nek weg wrijf. Snel kijk ik om me heen: heeft iemand het gezien? Pff, gelukkig niet.
Uitgelaten van blijdschap ren ik het schoolplein op, naar mijn bffs.
‘Yoooo bitsjes!’
Ze kijken me raar aan. Heb ik de verkeerde kleding aan? Ben ik mijn Pokémonkaarten vergeten?
‘Eh, wat heb je op je wang?’ vragen ze.
Ik ren als een gek naar de spiegel en begin dan onbedaarlijk te huilen.

Op mijn wangen zitten twee grote, roze vlekken. Het is de lippenstift van mijn moeder. Daar ging mijn reputatie. Om nooit meer terug te komen…

Nagellakreview: rode nagellak van Miss Sporty

bestenagellakevah

Blogonderwerp bedacht door: James.

Nagels lakken is een skill die niet iedereen onder de knie heeft. Gelukkig ben ik er, dertienjarig beautybloggertje L@uRaLiiCi0uSsSssS, voor al uw tutorials en reviews en looks of the day. Vandaag een tutorial, review en naillook of the day in één.

Allereerst is het handig als je nagellak koopt. Niet van een ordinair merk als OPI, maar liever een exclusief nagellakje van de Etos (wel het huismerk pakken dan he). Koop GEEN basic- of topcoat, want we willen er niet teveel geld aan uitgeven en het is ook nergens voor nodig. Niets mooiers dan gele en broze nagels als je je nagellak eraf gehaald hebt, toch?

Goed, voor deze review haalde ik de ene nagellak die ik nog had uit een stoffig hoekje bekeek ik kritisch mijn stash en besloot uiteindelijk voor dit speciale rode lakje van Miss Sporty te gaan.

Ik begon met lakken. Ik had pas twee vingers gedaan, toen ik merkte dat ik moest plassen. Mijn linkerhand was klaar toen ik het niet meer op kon houden. Ik ging naar de wc. Nu zit mijn gouden legging onder de rode nagellak, maar gelukkig gaat dat er heel makkelijk af. Ik bekeek mijn linkerhand en zag dat het er alleen maar mooier op was geworden.

ohwatbenikgoedinnagellakken

Goed, waar je op moet letten bij het nagellakken is dat je, net zoals op de basisschool, buiten de lijntjes kleurt. Je moet buiten je nagels lakken, want zo lijken ze langer. Dit kun je goed op bovenstaande foto zien. Daarna lakte ik mijn rechterhand met mijn linkerhand en hoewel ik rechts ben, is het toch mooi geworden (maar dat kunnen jullie niet zien, want stiekem was ik te lui om mijn rechterhand ook te doen).

Goed, wat vind ik van deze nagellak:
Geur: heerlijk.
Smaak: zou het zo bij de yoghurt gooien.
Kleur: jammer dat het geen roze met glitters is.

Het is dus een lekkere nagellak, maar ja, niets kan op tegen roze met glitters (behalve dan vampier Edward hihihi, maar die glinstert zelf dan ook, al ziet hij wel een beetje witjes). Daarom krijgt dit nagellakje van mij drie van de vijf hartjes: ♥♥♥

Niet schrikken van mijn superdupergrote make-upstash!

Zoals beloofd zal ik jullie mijn make-upstash laten zien. Ja, het spijt me mensen, maar het begint er toch echt op te laten dat Lauradenkt.nl (ik ga mijn naam trouwens veranderen naar Lauramake-upt.nl) een beautyblog wordt. Een beetje beperkt vind ik dat wel, dus daarom zal ik ook over fashion bloggen. Ik heb namelijk enorm veel verstand van kleding, bovendien ligt mijn kamer er vol mee (neeeeee, dat heeft ab-so-luut niets te maken met het feit dat ik bijna nooit opruim, hoe kom je daar nou bij?). Ik hoop dat jullie het leuk vinden, maar daar ben ik eigenlijk wel zeker van.

Goed, mijn make-upstash. Ik heb heel veel verstand van make-up. Ik kan in één vloeiende lijn een lijntje onder mijn oog zetten (hebben jullie het woordgrapje al opgemerkt?), ik kan mijn gezicht shapen met behulp van foundation en dergelijke. Als ik zin heb, kan ik er zelfs voor zorgen dat ik er als Angelina Jolie uitzie met behulp van make-up (en een pruik). Ja ach, ik ben maar een bescheiden mens, maar mezelf opmaken, dat kan ik wel.

Dat is ook duidelijk af te zien aan mijn make-upstash. Zoals jullie op de foto kunnen zien, bestaat die uit een mascara. En nee, niet zomaar een mascara. Merken als Max Factor en Maybelline zijn te min voor mij. Ik ga voor het high end merk Hema. Waarschijnlijk is dit merk onbekend bij jullie (hij is ook zo duur haha, dat kan niet iedereen betalen), maar ik kan hem jullie aanraden. Bovendien heeft de Hema niet alleen een gewone variant van deze mascara, maar ook een waterproof. Dat is erg handig voor een huilebalk met lenzen, kan ik je wel vertellen.

Omdat ik enorm lui ben Omdat deze mascara me nogal veel geld heeft gekost, gebruik ik hem niet zoveel. Ik ben erg zuinig op mijn spulletjes!

Goed, sorry voor het lange verslag (dat krijg je als je zoveel spullen hebt), maar dit was dan mijn make-upstash. Ik weet dat jullie allemaal erg onder de indruk zijn, maar weet je: met wat tijd, moeite en geld kom jij er ook wel. Ooit. Op een dag.

Volgende keer een OOTD*, waarbij ik jullie zal verpletteren met mijn gevoel voor stijl!

(*Outfit Of The Day)

Een unicum

Mensen, die foto die jullie hierboven zien, is een unicum. Twee redenen:
1. Het is een foto van mezelf. Ja echt waar, ik ben het, de enige echte Laura (met ‘enige’ bedoel ik uiteraard niet dat er maar één Laura is, maar dat ik schattig ben *ahum*). En dat is een zeldzaamheid op mijn blog, want ik zet niet zo graag foto’s van mezelf erop.
2. Het is een foto van mezelf met make-up op. Nee, niet schrikken: je bent niet per ongeluk op een beautyblog gekomen.  Dit is waarschijnlijk eenmalig.

Ik heb namelijk (bijna) nooit make-up op. Misschien vraag je me of ik wel echt een meisje ben, maar op mijn identiteitskaart staat van wel, dus daar ga ik maar vanuit. Ik heb hoogstens, echt hoogstens, soms mascara op. Zeg maar twee keer per jaar ongeveer. Ik weet wat foundation is (dat spul waar sommige meisjes veel te gretig mee aan de slag gaan, zodat ze een extra dikke huidlaag hebben gecreeërd), colourblocking is mij ook niet geheel onbekend (al is dat eigenlijk meer op kledinggebied, maar het kan ook met make-up) en jawel, ik ken zelfs merken als MAC (nee, niet die van de grote, gele M) en Inglot. Maar het ook gebruiken? Nee.

Ten eerste weet ik niet zo goed hoe het moet. En als je niet oefent, dan leer je dat ook niet. Daarnaast ben ik gewoon enorm lui. Met moeite borstel ik elke dag mijn haar (wat een inspanning is dat zeg), laat staan dat ik elke dag een half uur aan mijn gezicht moet friemelen. Daar zou ik dan ook een half uur eerder voor op moeten staan en dat is niet zo goed voor mijn humeur en dus ook niet voor de mensen om mij heen.

Eén reden waarom ik het wel zou (moeten) doen: zodat ik er niet meer als een tienjarig kindje uit zie. Maar dat kan me ’s ochtends ook niet heel erg interesseren. Ik vind het weer dan belangrijker.

Dus vandaar, voor de eerste en misschien wel laatste keer een foto van mij met make-up. Natuurlijk is dit niet my everyday-look als ik make-up zou dragen, want het was voor het eindexamengala (en ik heb het geeneens zelf gedaan, maar laten doen). Maar alsnog heb ik gewoon geen zin om make-up op te doen.

Dus sorry, meisjes en jongens, dit wordt geen beautyblog. Daarvoor moeten jullie naar Lauramake-upt.nl

(Dit is overigens niet bedoeld als kritiek naar beautyblogs, want die lees ik ook en graag, maar zelf draag ik dus geen make-up. Dit klinkt best wel tegenstrijdig eigenlijk, maar goed. Jullie begrijpen me wel. Hoop ik.)