Ik moet iets toegeven. Het kost me wel wat moeite, want ik schaam me er een beetje voor. Ik deed het al toen ik zestien was en nu, vier jaar later, doe ik het nog steeds.
Ik lees de Libelle en de Margriet. Met plezier.
Elke week hebben we ze in huis door mijn moeder (die wel in de doelgroep valt). Kijk, ik houd van lezen. Ik lees alles, boeken, blogs, de achterkant van een shampoofles en dus ook tijdschriften zoals deze.
Het is duidelijk te merken dat ik niet tot de doelgroep behoor: stukken over de menopauze, het huwelijk of (klein)kinderen sla ik graag over. Maar heel veel dingen lees ik wel. Columns, ingezonden brieven, dilemma’s, specials over reizen en dergelijke. Ik beken: ik ben schuldig. Ik vraag me af wat ik ga lezen als ik wél tot de doelgroep behoor: 80+bladen? (bestaan die eigenlijk wel?)
Hoewel het een groot taboe is, weet ik zeker dat ik niet de enige ben. Dus kom maar op: lees jij ook (wel eens) de Libelle of Margriet/een blad waarvan jij niet tot de doelgroep behoort?