Door mijn studie literatuurwetenschap kom ik natuurlijk veel in aanraking met literatuur, maar ook met poëzie. Daarom laat ik jullie af en toe kennis maken met een gedicht dat ik mooi, ontroerend of bijzonder vind.
Invictus
Out of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds, and shall find me, unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate;
I am the captain of my soul.
– William Ernest Henley –
Of Invictus de film (die ik nog niet heb gezien, shame on me!) iets met dit gedicht te maken heeft, weet ik niet. Voor mij staat het gedicht voor kracht. Wat er ook gebeurt (my head is bloody), ik zal eruit komen, ik zal er boven staan (but unbowed). Ik ben zelf degene die mijn lot bepaalt, ik bepaal hoe ik met vervelende gebeurtenissen omga in mijn leven:
I am the master of my fate;
I am the captain of my soul.