Ik zal jullie wat bekennen. Ik ben superduperintellectueel (dat is mijn bekentenis nog niet hoor), want ik lees boeken en ik ga filosofie studeren en ik heb het woord arbitrair wel eens serieus gebruikt. Maar ik heb ook een trashy kant (wie niet?)…
Als ik tv kijk. Ja, ik geef het gewoon toe. Ik kijk niet naar Pauw & Witteman (‘Dat is ook afgelopen, doos.’ ‘Ja, maar ik wilde even een intellectueel programma noemen en ik kon niets anders verzinnen.’ ‘Houd dan gewoon je mond dicht.’) of documentaires over de economische crisis. Ik durf het bijna niet te zeggen, bang dat de elite me uit zal lachen. Maar ik doe het toch.
Ik kijk graag naar TLC en MTV. Ja. Vooral trouwprogramma’s. Dan kan ik heerlijk wegdromen en eindeloos kritiek geven (‘GEEN MERMAID DRESS, DOOS!’) en hints geven aan mijn vriend (‘Zo’n jurk wil ik als we gaan trouwen.’ ‘Gaan we trouwen dan?’ ‘JA.’). Het is fantastisch.
En MTV dan. Je hebt nu elke dag tijdens het avondeten (ja, dat eten wij gewoon schaamteloos op de bank, als een oud, uitgezakt stel) Girl Code. Girl Code is geweldig. Een aantal vrouwelijke comedians vertelt over zaken als mannen, diëten, vrouwenproblemen en wat eigenlijk niet? Dat doen ze op een grappige, maar overdreven Amerikaanse manier. Love it.
Natuurlijk zit er een diepere laag achter deze meuk kijkende verslaving van me. Soms is het gewoon zwaar, weet je, om de hele tijd met moeilijke woorden te moeten praten. En te doen alsof je Derrida snapt. En uitleggen wat je met je studie kan. Mijn verstand moet even op nul, zodat ik als het ware kan refreshen.
Om daarna gewoon weer superduperintellectueel te zijn.
(‘Haha, laat me niet lachen.’ ‘Houd je mond joh, drol.’)