Tag: Hema

Niet schrikken van mijn superdupergrote make-upstash!

Zoals beloofd zal ik jullie mijn make-upstash laten zien. Ja, het spijt me mensen, maar het begint er toch echt op te laten dat Lauradenkt.nl (ik ga mijn naam trouwens veranderen naar Lauramake-upt.nl) een beautyblog wordt. Een beetje beperkt vind ik dat wel, dus daarom zal ik ook over fashion bloggen. Ik heb namelijk enorm veel verstand van kleding, bovendien ligt mijn kamer er vol mee (neeeeee, dat heeft ab-so-luut niets te maken met het feit dat ik bijna nooit opruim, hoe kom je daar nou bij?). Ik hoop dat jullie het leuk vinden, maar daar ben ik eigenlijk wel zeker van.

Goed, mijn make-upstash. Ik heb heel veel verstand van make-up. Ik kan in één vloeiende lijn een lijntje onder mijn oog zetten (hebben jullie het woordgrapje al opgemerkt?), ik kan mijn gezicht shapen met behulp van foundation en dergelijke. Als ik zin heb, kan ik er zelfs voor zorgen dat ik er als Angelina Jolie uitzie met behulp van make-up (en een pruik). Ja ach, ik ben maar een bescheiden mens, maar mezelf opmaken, dat kan ik wel.

Dat is ook duidelijk af te zien aan mijn make-upstash. Zoals jullie op de foto kunnen zien, bestaat die uit een mascara. En nee, niet zomaar een mascara. Merken als Max Factor en Maybelline zijn te min voor mij. Ik ga voor het high end merk Hema. Waarschijnlijk is dit merk onbekend bij jullie (hij is ook zo duur haha, dat kan niet iedereen betalen), maar ik kan hem jullie aanraden. Bovendien heeft de Hema niet alleen een gewone variant van deze mascara, maar ook een waterproof. Dat is erg handig voor een huilebalk met lenzen, kan ik je wel vertellen.

Omdat ik enorm lui ben Omdat deze mascara me nogal veel geld heeft gekost, gebruik ik hem niet zoveel. Ik ben erg zuinig op mijn spulletjes!

Goed, sorry voor het lange verslag (dat krijg je als je zoveel spullen hebt), maar dit was dan mijn make-upstash. Ik weet dat jullie allemaal erg onder de indruk zijn, maar weet je: met wat tijd, moeite en geld kom jij er ook wel. Ooit. Op een dag.

Volgende keer een OOTD*, waarbij ik jullie zal verpletteren met mijn gevoel voor stijl!

(*Outfit Of The Day)

Gooi het maar in de prullenbak

‘Als je een schuldgevoel hebt, dan moet je een briefje pakken en daar “schuldgevoel” op schrijven. Dan koop je een prullenbak bij de Hema en gooi je het briefje erin. Weg schuldgevoel!’
Dat zei mijn docent theateranalyse een keer tijdens college. Nee, ik weet ook niet meer wat de relevantie ervan was. Waar het om gaat, is dat er zoiets bestaat als een schuldgevoel. Maar waarom? Wat voor doel heeft het of heeft het überhaupt geen zin om je schuldig te voelen?

Als je een schuldgevoel hebt, dan ben je ergens schuldig aan, toch? Zo logisch is het echter niet. De vraag is: wie bepaalt of iemand schuldig is? Ben jij dat zelf of degene die je denkt onrecht aan te hebben gedaan? En wat is de grens, wanneer zou je je wel schuldig moeten voelen en wanneer niet?
Soms voelen mensen zich schuldig zonder dat daar een goede reden voor is of zonder dat iemand ze iets verwijt. Een voorbeeld: Ouders kunnen zich schuldig voelen dat ze te weinig tijd aan hun kinderen besteden, terwijl die kinderen daar misschien niet eens mee zitten. Vaak zijn de mensen die zich de hele tijd schuldig voelen, erg onzeker over zichzelf. Ze houden zich te veel bezig met wat andere mensen van hen denken en voelen zich schuldig zonder reden.

Ik denk zelf dat het schuldgevoel een teken is van zelfinzicht en de wil om jezelf te verbeteren. Je ziet in dat je iets verkeerds hebt gedaan en wilt dat ook goed maken (excuses aanbieden). Als je bovendien aan de ander kenbaar maakt dat je een schuldgevoel hebt, dan zal die ander ook eerder geneigd zijn je excuses te accepteren.

Schuldgevoel is niet per definitie slecht. Het is een teken van altruïsme, maar soms slaan mensen er te ver in door. In dat geval zou ik doen wat mijn docent al zei: weg ermee!