Dit stukje zal herkenbaar zijn voor de dames onder ons, maar heren, wees niet bang: ook voor jullie is dit een interessant stukje, want het biedt wederom een inzicht in de wereld van het damestoilet.
‘Ik ga even mijn neus poederen.’
Daar begint het vaak mee.
‘Alweer?’ zucht je tafelgenoot. ‘We zijn nog maar een half uur in het restaurant.’
Je schudt je hoofd – die rare jongens ook – en begeeft je naar het damestoilet. Natuurlijk moet je eerst nog minstens tachtig jaar in de rij staan, maar als je dat overleefd hebt, zie je eindelijk de toiletdeur open gaan.
Nu kunnen er twee typen vrouwen uit de voor jouw bestemde toilet komen.
1. De bitch.
Je doet een poging om naar haar te lachen, maar de glimlach druipt al snel van je gezicht af bij het aanblik van deze arrogante dame. Ze werpt een snelle blik op je, het beste te beschrijven zoals Maria Carey naar de persoon kijkt die haar M&M’s op kleur sorteert. Daarna negeert ze je compleet.
2. De vriendelijke mevrouw.
Na tien minuten moet je natuurlijk weer naar de wc (‘Alwéér?’). Optimistisch als je bent, glimlach je nog een keer naar de vrouw die uit het toilet komt. En jawel: je krijgt een stralende glimlach terug. Thank god, er bestaan nog aardige vrouwen op deze wereld.
Ik heb geen idee of zoiets ook in het herentoilet gebeurt en dan vooral het eerste. Zoals ik het me voorstel, slaan mannen elkaar joviaal op de schouders en gaan een biertje drinken op de wc. Vast gezelliger dan op het damestoilet.
Dus lieve meisjes: wees geen bitch, maar de vriendelijke mevrouw. Arrogantie is echt niet meer hip hoor. De enige reden waarom je arrogant mag kijken: als er een nare geur uit het desbetreffende toilet komt.
(Ik behoor overigens tot de vriendelijke mevrouwen-categorie, ook al ben ik nog maar een meisje en geen mevrouw.)