Eigenlijk zijn wenkbrauwen rare dingen. Maar wel rare dingen die voor een groot deel je gezichtsuitdrukking bepalen. Er zijn twee soorten wenkbrauwen die mijn voorkeur niet dragen.
1. De dunne streepjes.
Je wenkbrauwen epileren is pijnlijk. Dat weet elke vrouw. Maar blijkbaar zijn er toch mensen die het zó leuk vinden om te epileren dat ze dan maar gelijk negentig procent van het wenkbrauwoppervlakte weghalen. Gevolg: twee dunne streepjes.
Dit type wenkbrauwen gaat vaak gepaard met een bepaald soort type mens. Panterprintjes worden sexy gevonden, net zoals een decolleté van hier tot Tokio (en dat is ver hoor). Een feest is geen feest als je niet met tien mannen naar bed bent geweest. Inderdaad: type Barbie van Oh Oh Cherso/Tirol.
2. De monobrauw.
Ik zat laatst in de metro. Dat is opzienbarend nieuws, ik weet het, maar daar gaat het niet om. In de metro zat een meisje. De helft van haar gezicht werd ingenomen door een harige explosie, ook wel monobrauw genoemd. Meid, meid, wat doe je jezelf aan. Het is dat ik geen pincet bij me had, maar anders had ik haar toch even flink onder handen genomen.
Op mijn middelbare school zat een jongen. Hij stond bekend als Monobrauw. Wat zijn echte naam is, heb ik nooit geweten. Kijk, mannen hoeven geen perfecte wenkbrauwen te hebben, maar dit is toch wel een enorme afknapper (nog erger dan witte sokken in sandalen). Vrouwen vinden het namelijk niet erg sexy om naast een look-a-like Bert van Sesamstraat in bed te liggen. Echt niet.
Tja, lastig dingen, die wenkbrauwen. Misschien kunnen we ze maar beter massaal afscheren? Eh nee. Dan heb ik nog liever een monobrauw.