It’s better to be absolutely ridiculous than to be absolutely boring


Mijn poging tot een duckface, zodat ik een leuke, nieuwe profielfoto op Facebook heb. Ik kan ook heel normaal op foto’s kijken hoor. 

Marilyn Monroe zei het: ‘It’s better to be absolutely ridiculous than to be absolutely boring.’ En ik ben het helemaal met haar eens.

Ik word er een beetje kriebelig van als mensen zich profileren als ‘een gewone student uit Rotterdam’ of ‘een huisvrouw zoals er velen van zijn’. Waarom zou je jezelf zo neerzetten? Sinds wanneer is het leuk om standaard te zijn (behalve in sommige onderzoeken)? Ik vind het een beetje suf om nu met het iedereenisuniekverhaal aan te komen, maar ik doe het lekker toch. Je bent bijzonder en je doet jezelf tekort als je jezelf als één van velen ziet.

Bovendien vind ik zinnen als ‘Doe maar normaal, dan ben je al gek genoeg’ verschrikkelijk. Er bestaat sowieso niet iets als ‘gewoon’ of ‘normaal’, dus waarom zou je er naar streven?

Waarom zou je je conformeren aan de rest? Waarom zou je een harembroek (überhaupt) dragen, alleen maar omdat het in de mode is? Wat is er mis met gek zijn? Het doorbreekt gewoontes, het zorgt ervoor dat je uit je comfortzone komt en: het maakt het leven een stuk minder saai.

Dus laat mij maar lekker absolutely ridiculous zijn dan!

(Oh en als je het niet met me eens bent: vertel het me en vooral ook waarom! :))

Het leven zit vol verrassingen

Eén van de moeilijkste dingen is om jezelf te veranderen. Je zit vast aan gewoontes en het is moeilijk om daar vanaf te komen. Maar het levert zoveel op als je aan jezelf probeert te werken. Iedereen heeft een comfort zone, een figuurlijke ruimte waar je je op je gemak voelt, een soort warme deken om je heen. Maar waarom probeer je niet eens om over je grenzen heen te gaan? Iets nieuws doen, gewoon omdat het kan. Het leven zit vol verrassingen, maar als je vast houdt aan het makkelijke, zul je ze niet ontdekken. En je leert er zoveel van!

Zelf heb ik ook dingen die ik niet durf of me aan vast houd. Maar er zijn ook stappen die ik gezet heb, waar ik erg blij mee ben en waar ik veel van geleerd heb:
1. Ik ben twee weken naar Engeland gegaan om een Engels cursus te volgen. Ik verbleef bij een gastgezin. Het was eng, want ik was in mijn eentje + een vreemd land + praten in een taal die niet mijn moedertaal is. Maar het was zo ontzettend leuk!
2. Van de middelbare school naar de universiteit gaan. Dit klinkt misschien niet heel erg uitdagend, maar het is wel degelijk een grote stap. Nieuwe opleiding, nieuwe stad en nieuwe mensen. En het is gelukkig allemaal goed gekomen. Ik heb lieve studiegenootjes, de opleiding (Literatuurwetenschap) bevalt goed en de stad is ook leuk (Leiden)!
3. Ik moet bekennen dat ik wel wat drank op had, maar toch: een vreemde jongen aanspreken tijdens het uitgaan. Deze jongen is nu mijn vriendje ;)

Op welke dingen die jij gedaan hebt, ben je trots?