Ik heb een rode jas. Het is de perfecte jas, ook al is hij niet blauw, wat ik oorspronkelijk wilde. Het is namelijk een wat langere trenchcoat (trenchcoats zijn duizend keer toffer dan vuilniszakjassen), maar niet zo lang dat ze heel mijn benen bedekken en ik dus nóg kleiner lijk. En hij heeft een capuchon, mijn eerste vereiste. Ik moet namelijk elke dag een halfuur fietsen.
Ik houd van mijn jas.
Maar ik heb een enorm groot dilemma. Als ik mijn capuchon niet op doe, dan wordt mijn haar nat. Als mijn haar nat wordt, ziet het er niet uit totdat ik het weer ga wassen en ik was het niet dagelijks, want dat is sssssslecht. Ik kan me dus echt niet vertonen met natgeregend haar, dat snappen jullie ook wel.
Maar als ik mijn capuchon op doe, zie ik niets meer. Deze capuchon is namelijk te groot (en nee, ik had geen kleinere maat jas kunnen kopen, want die bestaat niet)c. Dit is op zich best wel gevaarlijk als je aan het fietsen bent.
‘Maar Laura, je zou een paraplu kunnen gebruiken.’
Duidelijk dat jij er niets van begrijpt, beste lezer. Fietsen met een paraplu is al een gave, maar volstrekt onmogelijk als er wind staat. Mijn vorige paraplu heeft dit niet overleefd en mijn huidige is me erg lief (hij is paars met witte stipjes, dus je begrijpt waarom), dus dat gaan we mooi niet doen.
Wat is belangrijker, mijn haar of mijn veiligheid? Mijn haar natuurlijk. Dus doe ik toch maar die capuchon op, die ik met mijn ene hand vast houd, zodat ik toch nog wat kan zien.
U voelt het volgende probleem al opkomen: dat vindt je arm een kwartier lang niet leuk om te doen en het is ook niet praktisch als je je hand moet uitsteken, omdat je linksaf gaat (oh en ik kan niet zonder handen fietsen).
Een zwaar leven heb ik, maar dat wisten jullie al. Wanneer is het weer lente?