Aanrader: Joris Luyendijk – Het zijn net mensen

 

In de boekenkast zag ik dit boek staan en hoewel ik het al eerder gelezen heb, vond ik een herlezing geen kwaad kunnen (dat was maar goed ook, want ik was veel vergeten).

Joris Luyendijk was vijf jaar lang correspondent voor het Midden-Oosten (voor de Volkskrant, NRC Handelsblad, het Radio 1 Journaal en het NOS Journaal). Wat dit boek duidelijk maakt, is dat journalistiek bedrijven moeilijk is, zeker wanneer er sprake is van een dictatuur of een bezetting.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zoveel over het Midden-Oosten wist, maar alles wordt op een goede manier uitgelegd, zodat het voor iedereen begrijpelijk is. Het is een boek over journalistiek, maar de schrijfstijl is niet journalistiek, wat misschien wel logisch is. Het is duidelijk geschreven van een mening, maar dat is niet iets waar ik me aan stoor.

Dit boek zou ik vooral aanraden aan mensen die interesse hebben in journalistiek of het Midden-Oosten. Het is ook interessant als je veel naar het nieuws kijkt, omdat het ook over beeldvorming gaat. Een goed voorbeeld is dit: ‘In Ramallah merkte ik voor het eerst hoe televisie je beeld van de werkelijkheid bepaalt: je weet niet wat je níet te zien krijgt, en wat je wel te zien krijgt maakt veel grotere indruk dan krantenartikelen of radioreportages zouden doen. Zoals een collega het bondig samenvatte: woorden raken je in je hoofd, beelden in je maag.’ (blz. 120)

Je wordt je bewust van de grenzen van journalistiek en je gaat anders denken over hoe oorlogen en dergelijke in beeld worden gebracht (vooral op tv). Het is wat dat betreft geen boek waar je vrolijk van wordt, maar je leert er wel veel van.

Dus ik zou zeggen: lezen allemaal, hup!

(En als iemand nog meer van dit soort boeken weet, laat het me dan alsjeblieft weten. Ik zou er wel meer willen lezen :))

Wereldliteratuur: mijn tips

In het eerste en tweede jaar van Literatuurwetenschap in Leiden heb je een vak dat wereldliteratuur heet. Het is één van mijn lievelingsvakken, want je moet namelijk elke week een boek lezen! Elke docent heeft één of meerdere boeken uitgekozen en gaat specifiek over dat boek een college geven. Wat ik vooral leuk vind, is dat je zo boeken leert kennen die je normaal nooit zou lezen. Het college kunnen jullie niet meer bijwonen, want dat is afgelopen, maar ik kan natuurlijk wel vertellen welke boeken ik het leukst vond. Dus als je nog boeken zoekt, hieronder mijn tips.

Harriet Beecher-Stowe – Uncle Tom’s cabin.
Het verhaal: Dit speelt zich af in Kentucky, Amerika ten tijde van de slavernij. Verschillende personages worden gevolgd, waaronder ome Tom, die verkocht wordt door zijn vriendelijke eigenaar vanwege financiële problemen.
Waarom lezen: Dit is zo’n klassieker die iedereen wel kent, maar niemand gelezen heeft. Maar dat moet je dus wel doen! Zelf weet ik niet zoveel over slavernij, maar dit boek geeft er een inzicht in. Wat ook interessant is om te weten, is dat het geschreven is naar aanleiding van een wet in Amerika in de noordelijke staten. Die maakte het strafbaar voor blanke mensen om hulp te bieden aan gevluchte slaven.
Waar op te letten: de representatie van de slaven (wordt het stereotype van zwarten ontkracht of bevestigd?)

Ingrid Jonker – Ik herhaal je.
De gedichten: dit is een gedichtenbundel van misschien wel de bekendste Zuid-Afrikaanse dichteres (de film Black Butterflies met Carice Houten gaat over haar leven). Ingrid Jonker komt als kind uit een gebroken gezin (haar vader verliet haar moeder) en heeft daar veel moeite mee gehad. Haar leven was zwaar en dat wordt vooral duidelijk door het einde ervan: Ingrid komt in psychiatrische klinieken terecht en pleegt uiteindelijk op 31jarige leeftijd zelfmoord. De gedichten in deze bundel gaan onder andere over mannen en haar jeugd. Het bekendste gedicht is misschien wel ‘Die kind (wat doodgeskiet is deur soldate by Nyanga)’. In 1994 droeg Nelson Mandela dit gedicht voor bij de opening van de eerste democratische vergadering.
Waarom lezen: omdat het geweldige gedichten zijn! Bijvoorbeeld deze regel uit het gedicht ‘Herfsoggend’ (herfstochtend): Oggendstrale verwarm die kamer soos
goue eekhorinkies op soek na verborge geheime
(Ochtendstralen verwarmen de kamer als
gouden eekhoorntjes op zoek naar verborgen geheimen)
.
Nog niet overtuigd? Lees ‘Die kind (wat doodgeskiet is deur soldate by Nyanga)’ en ‘Ik herhaal je’.
Waar op te letten: bij ‘Die kind’ op de herhaling en groei. Bij ‘Ik herhaal je’ de rol van de herhaling, aanwezigheid en afwezigheid. Maar er zijn natuurlijk nog meer dingen, maar die mag je zelf uitzoeken haha.

Charlotte Mutsaers – Rachels rokje.
Het verhaal: dit is een postmodernistisch boek, dus moeilijk samen te vatten. Maar zoals een eerstejaars tijdens het college zei: meisje wordt verliefd op leraar (en nog veel meer).
Waarom lezen: ooooh, deze stijl is zo geweldig he. Helaas heb ik hem van de bieb geleend, dus ik kan niet citeren, maar echt. Sowieso het feit dat het boek niet opgedeeld is in hoofdstukken, maar in plooien (zoals van een rokje). Ook wordt er veel met taal en betekenis gespeeld, wat heel interessant is. De stijl en humor is heel apart, het valt niet uit te leggen, maar voordat je hem koopt, lees er dan een stukje in, want niet iedereen kan het waarderen.
Waar op te letten: taalspel, er worden nieuwe associaties bedacht bij woorden. Ook ideologie speelt een belangrijke rol en politiek.

Arundhati Roy – The god of small things.
Het verhaal: dit speelt zich af in India en gaat over een familie die te maken heeft met een vervelend geheim. Meerdere personages worden gevolgd, waaronder de tweeling Rahel en Esthappen.
Waarom lezen: weer zo’n geweldig boek! Je leert over een andere cultuur, maar dat is niet alles. Ik vind de stijl ook heel leuk (grappig op een pijnlijke manier) en het is zelfs een beetje spannend, omdat je nog niet weet wat het geheim is. Ga het lezen, alsjeblieft!
Waar op te letten: trauma, de wet (het kastenstelsel in India is opgeheven, maar bestaat officieus nog wel) en de invloed van (de)kolonialisme.

Marjane Satrapi – Persepolis.
Het verhaal: gebaseerd op het leven van Marjane Satrapi, die opgroeit in Iran na de Islamitische revolutie. Op een gegeven moment emigreert ze naar het westen, maar uiteindelijk keert ze toch weer terug naar Iran.
Waarom lezen: het is een graphic novel (een roman in stripvorm, simpel gezegd)! Dat is weer wat anders dan een boek met letters. Ook hier is weer het interessante dat je leert over een andere cultuur.
Waar op te letten: het verschil tussen het kinderlijke van de tekenstijl en het complexe verhaal.

Ornela Vorpsi – Het land waar je nooit sterft.
Het verhaal: het speelt zich af in Albanië, een land waar weinig over bekend is. Vroeger was Albanië een communistische staat, maar tegenwoordig is het een democratie. Het is vanuit het perspectief van een meisje geschreven.
Waarom lezen: oké, het wordt een beetje saai, maar juist: weer omdat het een andere cultuur is. En zeker Albanië, een land waar ik eigenlijk helemaal niets over wist. Verder is de manier van schrijven prettig en voor sommigen een voordeel: het is niet zo’n dik boek (hooguit 150 pagina’s en dat nog niet eens).
Waar op te letten: de invloed dat het communisme had op mensen.

Dit is ongeveer de helft van de boeken die we moesten lezen, maar wel die ik het leukste vond. Hopelijk hebben jullie wat aan mijn tips! Helaas was dit het laatste jaar dat ik dit vak had :(

Oh en als jullie één van de boeken gelezen hebben of willen lezen en college-aantekeningen erover willen hebben, roept u maar! (of mailen, dat is misschien handiger)

‘Het boek is echt beter dan de film.’

‘Het boek is echt beter dan de film.’
Hoe vaak hoor je die zin wel niet? Ik heb hem zelf ook meerdere keren gezegd. Tot ik het vak Literatuur en Film kreeg. Eén van de onderwerpen waar we het over hadden, was adaptatie (ook wel boekverfilming genoemd). Helemaal gek werd de docent van bovengenoemde uitspraak. En gelijk heeft hij.

Ik zal het even uitleggen: je hebt een boek. Bijvoorbeeld Harry Potter. Het boek is heel populair en nu wil men er een film van maken (laat het geld maar binnenstromen!). De film komt uit en uiteraard gaan veel mensen er naar toe, omdat ze het boek zo leuk vonden. Maar nadat ze uit de bioscoop komen, hoor je het overal zoemen: ‘Het boek is echter beter dan de film.’

Waarom komt dat? Als je een boek leest, is er geen beeld. Je hebt alleen taal. In je hoofd vormt zich een beeld van de personages, van de omgeving en het verhaal. Lijkt in jouw beleving Hermione Granger op een bever, blijkt ze in de film gewoon een knap meisje te zijn! Verontwaardigd ben je: hoe kon de filmmaker wel niet?

Maar: iedereen heeft een ander beeld van het boek. Simpelweg omdat iedereen een ander referentiekader (dat zijn je opvattingen, ideeën en nog veel meer) heeft. Hoe goed je iemand ook probeert te casten, je zult nooit een acteur of actrice vinden die aan ieders eisen voldoet. Dat kan gewoon niet.

En dan nog het tweede principe, wat belangrijker is: boek en film zijn twee verschillende media. Het boek is op taal gericht, de film op beeld en geluid. Mensen klagen wel eens over dat delen van het verhaal anders zijn in een film. Dat is zo raar niet, want die aanpassingen worden gemaakt, omdat dat beter uit komt voor het medium film. Als Harry Potter in het boek aan het nadenken is (bijvoorbeeld over hoe hij de horcruxes/gruzielementen kan vinden), dan kun je dat in film niet precies zo weergeven. Je kan een voice-over gebruiken, maar dat is niet hetzelfde (en bovendien niet erg origineel). Dus moet je een andere manier vinden om het weer te geven. Bovendien: elk medium heeft zo zijn kwaliteiten, dus film ook.

Dus de volgende keer wanneer je een boekverfilming kijkt, denk dan niet aan hoe jij de personages had voorgesteld en hoe anders dat nu is (want de filmmaker zou nooit aan je verwachtingen kunnen voldoen). Maar probeer te kijken wat er anders is, hoe de film bepaalde situaties aan pakt en of dat op een goede manier is gedaan.  Zo niet, ga je gang, zeg het maar: ‘Het boek was echt beter dan de film.’ Maar zo wel: waag het niet om het te zeggen!

Wie jarig is, trakteert!

Ik plaats mijn blogjes altijd om 23:45 (ik weet eigenlijk ook niet meer waarom). Dus eigenlijk bestaat mijn blog nog geen jaar, tenminste, voor de mensen die dit binnen een kwartier na plaatsen lezen. Voor de mensen die niet zo laat opblijven: JEEEEEEJ, MIJN BLOG BESTAAT EEN JAAR!

Morgen zal ik een supersentimenteel verhaal ophangen over dat jaar, maar eerst is het tijd voor traktaties. Net zoals vroeger. Alleen krijgen jullie geen chips of rozijntjes. Ook geen nagellakjes in vreemde kleuren die één euro vijftig kosten. En niet iedereen krijgt iets (sorry…). Goed, op naar de cadeautjes:


Bron: leukpostpapier.nl 

1. Briefpapier van leukpostpapier.nl
Tijdens de tweede ronde van Laura’s brieven waarbij ik naar bloggers, bekenden en onbekenden schreef, maakte ik gebruik van het briefpapier van leukpostpapier.nl Nu mag ik één pakketje daarvan verloten! Het is een schande dat zo weinig mensen brieven schrijven, dus hopelijk gaan jullie het nu wel doen!


Bron: www.meneersimmering-webshop.nl

2. Notitieboekje van meneersimmering.nl
Als tweede heb ik  notitieboekje bij de webshop van meneer Simmering gekocht. Naast notitieboekjes kun je hier ook ansichtkaarten en andere leuke dingen kopen. Dus mocht je zelf wat leuks zien: tot 12 april krijg je met de kortingscode LAURA (want zo heet ik, dus dat is wel logisch) 20% korting krijgen bij een bestelling vanaf 20 euro.


Bron: groupon.nl

3. Een Groupon-cadeaubon van vijftien euro.
Ook mag ik een voucher van vijftien euro verloten die je kan uitgeven op Groupon.nl, bij welke actie je maar wil!


Bron: korteverhalenschrijven.nl

4. Het boek ‘Korte verhalen schrijven’ van Ton Rozeman.
Ton Rozeman kennen jullie al van het interview dat ik met hem deed. En nu mag ik zijn boek weggeven! Ik heb het zelf ook gelezen en ik vond het erg handig, moet ik zeggen :)

Je zou me natuurlijk kunnen volgen op BlogLovin’, Twitter, Facebook en dergelijke. Je zou een tweet kunnen plaatsen met ‘Ik doe mee aan de fantastische winactie van Lauradenkt.nl!!!’. Of jullie zouden me allemaal fanmail kunnen sturen. Maar weet je? Het maakt geen drol uit voor je winkans. Ik doe dit niet, omdat ik meer bezoekers wil, maar omdat ik de lezers die ik heb wil bedanken.

Het enige wat je moet doen, is een reactie achterlaten met wat je wil winnen (je mag ook alle vier de dingen zeggen he, ik beloof dat ik je niet gretig zal vinden!). En iedereen mag meedoen: familie, vrienden, vage bekenden, mensen die ik niet aardig vind (ik ben in een goede bui) en natuurlijk de onbekenden.

De winactie sluit op 31 maart om 12:00 uur. Via een randomgenerator (geweldig woord) zal ik dan de winnaars ubepalen en die krijgen een mailtje. Zorg dus dat je een bestaand e-mailadres opgeeft! (maakt niet uit als dat betekent dat je e-mailadres br33zuHrgiiRl-12@hotmail.com is, zelfs dan maak je nog kans).

Dus doe mee en vergeet me niet te feliciteren! (grapje, ook dan maak je nog kans, ja ja, ik ben écht in een aardige bui!)

De kat en de muis en andere verhalen

Vier september ging ik naar Manuscripta. Dit was heel leuk, zeker een aanrader! Er was één stand daar van MijnBestseller. Ik had al eerder gelezen wat je daar kon doen: je eigen boek publiceren.

Ik dacht eigenlijk niet dat zo serieus zou zijn, maar dat is het dus blijkbaar wel. Ik kan namelijk zeggen dat ik mijn eerste boek gepubliceerd heb! Natuurlijk heb ik niet in no time een manuscript geschreven (I wish, al komt het boek over het meisje dat verliefd wordt op een jongen die een panda blijkt te zijn en vissenschubben krijgt in in het zonlicht er natuurlijk wel aan), maar ik heb een aantal verhalen van mezelf bij elkaar gedaan: een verhalenbundel dus. Er staan een aantal verhalen in die ook op mijn blog staan, maar de meeste kennen jullie niet. Het zijn tien verhalen in verschillende stijlen geschreven.  Er zitten realistische verhalen tussen, maar ook een absurdistische. Ik ben vooral trots op het laatste verhaal dat erin staat.

Iedereen kan op MijnBesteller een boek uitgeven, maar daar moet je wel voor betalen (is niet superduperduur). Je kan ervoor kiezen om het alleen beschikbaar te laten zijn in de webwinkel, maar ook een ISBN-nummer aanvragen (kost geld), waardoor je boek dus overal verkrijgbaar is. Ik heb dat laatste gedaan en met trots kan ik zeggen dat mijn boek nu onder andere op bol.com staat!

Misschien denk je: ja duh, dat kan ik ook wel. En dat klopt. Natuurlijk gaat het niet echt via een uitgeverij die jouw manuscript leest en beoordeelt en bijschaaft. Ik verwacht dan ook niet dat ik in de top vijf boeken kom en dat ik wereldberoemd word. Maar ik had de kans en daarom heb ik het gedaan. En eerlijk is eerlijk: het voelt goed om te kunnen zeggen dat je je eigen boek in je boekenkast hebt staan!

Als je het wil kopen, dat kan op verschillende manieren. Je kunt het in de webshop van de uitgeverij zelf kopen (er is overigens ook een e-book van), maar bijvoorbeeld ook via bol.com of de Slegte. Niks moet natuurlijk, maar mocht je het gekocht hebben, laat het dan weten, dat vind ik leuk!

Mijn leven is een spannend boek

Bron

Soms denk ik erover na. Hoe zou ik zijn over tien jaar? Zou ik getrouwd zijn, kinderen en een leuke baan hebben, zijn de meeste van mijn dromen dan vervuld? En waar ik ook nieuwsgierig naar ben: hoe zie ik er dan uit? Misschien ben ik dan wel dik. Of heb ik kort haar (laten we in beide gevallen hopen van niet, niet dat ik kort haar niet mooi vind, maar wel bij mezelf met mijn bolle toet haha).
Ik kan me nog wel herinneren dat ik me afvroeg hoe ik zou zijn als ik achttien was. Maar ik kan me eigenlijk niet herinneren hoe ik zou willen dat ik was.

Soms is alles stom. Familie, vrienden, school, werk, de hele wereld, alles gaat slecht. Misschien zelfs zo slecht dat je meer naar de dood dan het leven verlangt. Ik kan niet veel doen om die wens bij iemand te veranderen, maar misschien helpt deze gedachte die ik soms heb: mijn leven is een spannend boek en ik wil weten hoe het afloopt. Ik wil weten hoe ik over tien jaar ben. En als ik dood ga, dan zal ik dat niet te weten komen. Mijn leven is bovendien een spannend boek dat ik zelf schrijf en ík bepaal wat er gaat gebeuren. Dus ik zal er wel voor zorgen dat ik nu, maar ook over tien jaar tevreden ben!

Natuurlijk houd dit zelfmoordgedachtes niet tegen, jullie moeten me niet verkeerd begrijpen, maar misschien zorgt het bij sommigen voor een nieuw inzicht.

Hoe denk of hoop jij dat je bent over tien jaar?

Pride & Prejudice

httpv://www.youtube.com/watch?v=fJA27Jujzq4

Mannen zijn niet makkelijk. Dat weten we allemaal. Ook Elizabeth Bennet weet dat. Ze ontmoet George Wickham en vindt hem leuk, maar hij blijkt niet helemaal eerlijk te zijn. En hoe zit het toch met die mysterieuze Mr. Darcy?

Deze film is geweldig (gebaseerd op het boek van Jane Austen overigens). Alles eraan is geweldig. De tijd waarin het zich afspeelt (eind achttiende, begin negentiende eeuw), de kostuums, de muziek, het kleurgebruik, de acteurs en natuurlijk Mr. Darcy. Wij willen allemaal wel onze eigen Mr. Darcy hebben.
Dit is de film van Pride & Prejudice met Keira Knightley in de hoofdrol, maar in 1995 was er ook een miniserie met de beste Mr. Darcy in een nat wit overhemd ever: Colin Firth. Dus vergeet die ook niet te kijken!

Wel kijken: Dit is de perfecte zwijmelfilm.  En Mr. Darcy zit erin. Kom op, dat zegt toch al genoeg? Meest geweldige personage ooit!
Niet kijken: Kom op zeg. Je moet hem gewoon zien. Ik zeg het nog maar een keertje: Mr. Darcy.

Leukste quote:
Mrs Bennet: ‘Have you no considerations for my poor nerves?’
Mr Bennet: ‘You mistake me, my dear. I have the utmost respect for your nerves. They’ve been my constant companion these twenty years.’

Juni: Daag jezelf uit

Elke maand plaats ik vijf uitdagingen om het leven mooier, spannender en gekker te maken. Aan jou de keuze om ze uit te voeren of niet.

1. Kijk eens een film of lees een boek die je normaal nooit zou zien/lezen.
2. Probeer deze week om aan tien mensen een welgemeende compliment te geven.
3. Doe mee aan Operation Beautiful en laat overal post-its met mooie of lieve teksten achter.
4. Trek dat kledingstuk die je eigenlijk niet aandurft eens een keer aan en heb schijt aan de reacties ;)
5. Reageer en vertel mij drie van jouw goede eigenschappen!

Enjoy!