blog Archieven - Pagina 3 van 6

Zotte en zalige zoektermen (9)

waarom zeggen mensen wat ben je stil

Omdat je zoveel praat.

geef een hart aan iedereen die je lief hebt

Ja jeetje, ik heb er maar één, dus dat wordt lastig.

hoe vaak doen omas het

Wat, breien? Bingo spelen?

hij kijkt naar me, flirtsignaal?

Ja, elke jongen die naar je kijkt, flirt met je, ook als je tandpasta op je wang hebt.

wat zeggen paragnosten over elvis

Dat ook dit jaar zal blijken dat Elvis niet opstaat uit de dood.

eerst benen scheren dan panty aan

Ja, andersom is nogal zonde van je panty.

wat studeer ik ook alweer

Ik weet niet of jij wel zou moeten studeren.

zilvervisjes in bed

Nah, ik geef toch de voorkeur aan mijn vriendje.

vuilniszak jas hoe maak je dat

DOE HET NIET, DOE HET ME NIET AAN.

is normaal om te lachen met u vrienden

Nee, dat vind ik niet normaal.

whatsapp kun je zien of het smsje is gelezen?

Nee, want whatsapp doet niet aan sms’jes.

wat heb je nodig om te overleven

Zuurstof, water, eten enzo.

ik studeer geneeskunde

Gefeliciteerd.

vind een meisje je leuk als ze xx stuurt

Nee, pas vanaf drie x’jes.

Weetjes over mijn blog (deel drie)

1. Dit is de 650e blog op Lauradenkt.nl.
2. Op 24 maart bestaat mijn blog twee jaar, waarvan ik meer dan anderhalf jaar dagelijks heb geblogd.
3. Ik geef heel veel foto’s op mijn blog rare namen (dat kun je zien als je er met je muis overheen gaat), gewoon voor de lol. Schijnt niet goed voor de SEO (iets met Google en vindbaarheid) te zijn, maar who cares.
4. Ik heb momenteel 90 concepten, waarvan er nog geen tien eventueel blogjes zouden kunnen worden die ik op mijn blog zou kunnen zetten. Misschien moet ik eens opruimen.
5. Mijn alterego is L@uR@liiCii0uSsSsS, zij houdt erg veel van bjoetie en fesjun.
6. Meer mensen kwamen via ‘marlies dekkers bh’ op mijn blog dan ‘laura denkt.’ Ik weet niet wat dat over mijn blog zegt, maar goed kan het niet zijn.
7. De meeste blogs staan in de categorie ‘columns’ (176). Sommige mensen vinden dat je dat geen columns mag noemen, maar lekker puh.
8. Het gaat niet zo goed met mijn brievenproject, omdat ik heel weinig tijd heb om brieven te schrijven. Maar no worries, uiteindelijk krijgen de deelnemers allemaal een brief! Ik heb in september de adressen verzameld, mocht je in de tussentijd nou verhuisd zijn, mail me dan even je nieuwe adres.
9. Ik ben jullie zeer dankbaar voor de blogonderwerpen die jullie hebben bedacht. Nou ja, voor bijna alle onderwerpen dan (Quantumfysicia? Help!).
10. Jij bent mijn favoriete lezer. Ja, echt waar!

Mijn blog samengevat voor mensen die geen tijd hebben om te lezen

– Chocoladekruidnootjes zijn goddelijk en moeten het hele jaar in de schappen liggen (of niet, iets met vijftig kilo aankomen enzo).
– Ik heb een rode jas met een capuchon.
– WCMS staat voor Warme Chocolademelk Met Slagroom en dat is het enige leuke aan de winter.
– Ik houd namelijk niet van winter, kou en sneeuw.
– Ik luister niet naar Volendamse palingmuziek en ~~kraak~~ analyseer Nederlandse songteksten af.
– Eén keer per maand daag ik mijn lieve lezertjes uit.
– ‘Wow, jij bent echt klein!’ wordt voortdurend tegen mij gezegd. En gelukkig maar, want dat had ik zelf nog niet door.
– Ik interview dingen en fenomenen en dat loopt meestal niet zo goed af.
– Ik blog ook over fietsen, want daar ben ik dol op.
– En over Oegstgeest, want ik ben daarvan de leukste inwoner.
– Overdrijven doe ik heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel.
– Stopwoord: tachtigduizend.
– Lievelingskleur: blauw.
– Ben dol op bjoetie en fesjun.
– Soms schrijf ik brieven.
– Ik studeer Literatuurwetenschap en apprecieer het niet als je vraagt wat je daarmee kan worden.
– Ik ben heel normaal en haat sarcasme.
– Boeken over glitterende vampiers of verschillende soorten grijs zijn niet aan mij besteed.

Nou, is dat even handig. Ik graaf natuurlijk mijn eigen graf, want nu komen jullie nooit mee terug vanwege dit overzicht. Risico van het vak. Wellicht dat ik in de toekomst ook nog over andere dingen dan chocoladekruidnootjes, WCMS en fietsen ga schrijven. Wie weet. Je zult mijn blog moeten blijven bezoeken om daarachter te komen. Spannend!

Hoe ik over vijfentwintig jaar blog

Blogonderwerp bedacht door: Kurck (nee, zo heet hij niet echt).

Hallooooooooooooooooooooooooooooooooooo lieve lezers van me!!!!!!!!!!!!!!♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Pfffff zeg, dat was weer een vermoeiende dag. Ik heb net de strijk gedaan. Je blijft maar wassen met kids als de mijne. Diederik-Jan-Hendrik gebruikt elke dag vier handdoeken en Truusje wisselt drie keer per dag van kleding. Maar toch houd ik van ze ♥♥♥.
De puberteit is niet makkelijk. Laatst noemde Truusje me een trut. Ze gooide zo hard met de deur dat de buurtjes kwamen klagen. Toen hebben we even gezellig een bakje koffie bij hen gedaan. Alleen wel jammer dat ze me geen koekje aanboden.

Op het werk is het ook druk, druk, druk. Eerst hadden we om week een vergadering, nu vergaderen we twee keer in de week. Ik heb te horen gekregen dat ik wat vaker mijn bureau moet opruimen. En dat ik niet zoveel foto’s van mijn kinderen op mag plakken. Nou ja zeg! Mijn schatjes! Maar goed, gelukkig heb ik daar deze blog voor. De laatste tijd willen ze alleen niet meer op de foto, ik vraag me af waarom. Zeg nou zelf, die foto van DJH op de wc van maandag was toch poepig?
Die ene collega, Marietje, dat stomme wijf weet je wel, die doet opeens stukken aardiger sinds ik op haar appeltaart heb gespuugd. Ze heeft me laatst geholpen toen ik het kopieermachine voor de tachtigduizendste keer kapot had gemaakt. Misschien kunnen we een keer samen gaan nordic-walken.

Op het punnikclubje en de training voor wandelende takken gaat ook alles goed. Met het Nederland Beweegt-clubje, waarbij we naar de uitzendingen van Nederland Beweegt keken en af en toe meededen, ben ik gestopt. Te vermoeiend.

Tussen Johannes-Flip-Gerrit-Jan en mij gaat het wel. We kijken veel detectives met elkaar. Eén keer heeft hij de volgende aflevering al gedownload. Toen ben ik heel boos geworden. Maar ik werd al wat minder boos toen hij begon te huilen. Nu doet hij het niet meer.
Heel soms geeft hij me spontaan een kus, niet omdat ik ga slapen of naar mijn werk ga ofzo. Ik heb laatst het boek 100 tinten bourdeaux gelezen, het vijftigste deel van die ene serie. Ik heb aan JFGJ gevraagd of hij tepelklemmen wilde proberen, maar nee. Zelfs geen handboeien. Ik ben blij dat ik erover kan praten met mijn leesclubje, zij hebben hetzelfde probleem.

Ik ben laatst naar de kapper geweest, om mijn pittige kapsel nog pittiger te maken. Het heeft nu een paarse gloed. Johannes-Flip-Gerrit-Jan vindt het niet zo leuk. Hetzelfde zegt hij over mijn harembroek (die had ik nog van 25 jaar geleden en het is nu weer helemaal in!). Hij heeft duidelijk geen verstand van trends. Mijn kinderen zeggen ook dat ik er belachelijk uit zie, maar Truusje heeft een tweede gaatje in haar oren, dus wie er nou belachelijk is? En tóch houd ik van haar ♥♥♥♥♥♥♥ (ze zegt dat ik niet meer over haar mag bloggen, dat haar klasgenoten het lezen en haar uitlachen, maar ik doe het lekker toch).

Maar nu moet ik stoppen, want anders koken de aardappels nog over!!!!

Alleen vandaag geef ik jullie wat macht, lieve lezertjes, maak er gebruik van

Om ellenlange Twittergesprekken te voorkomen (wat natuurlijk zinloos is bij mij, want ik doe dat nogal veel met verschillende mensen en niet alleen bloggers, besloot Dionne een whatsappgroep voor een select aantal bloggertjes aan te maken, waaronder ik. Tijdens één van de whatsappgesprekken gaf Dionne me als blogonderwerp eenhoorns en Lenneke gaf mij knoflook. En toen kwam ik op een idee.

Tegenwoordig blog ik vijf dagen per week, maar meer dan anderhalf jaar was het dagelijks feest. Er zijn tijden geweest dat ik voor twee weken blogs had. Die tijd ligt ver achter me. Iets met tijdgebrek en discipline. Maar ik heb nog nooit een dag overgeslagen, omdat ik niets meer kon bedenken en dat was ik voor de toekomst ook niet van plan. Feit is wel dat ik over ongeveer alles heb geblogd, van duizenddingendoekjes tot en met peer op brood. Tegenwoordig blog ik alleen nog maar over fietsen, chocoladekruidnootjes en WCMS. Dat kan gevarieerder. En ik ben wel toe aan een uitdaging.

Dus, lieve lezertjes, daag me uit! Bedenk een onderwerp (of meerderen natuurlijk) voor mij. Het mag in de categorie eenhoorns zijn, maar ook in de categorie wiskunde is een stom vak. Misschien is er wel iets waar je heel graag mijn mening over wil weten of waarover ik MOET MOET MOET bloggen.

Dan nu door naar de spelregels:

– Als ik er al een keer over geblogd heb, dan ga ik het niet weer doen (of het moet met een verrassende invalshoek zijn).
– Als ik het onderwerp te persoonlijk vind, doe ik het ook niet.
– Niets in de categorie politiek/religie/andere te gevoelige, maatschappelijke onderwerpen.
– Een onderwerp dus, geen uitgebreide handleiding hoe ik de blog moet schrijven (schrijf een blog over tanden poetsen, begin met een sfeerbeeld, vertel daarna dat twee minuten heel lang zijn en heb het daarna over tandpastavlekken in je kleding).
– Er zit geen tijdslimiet aan.

Kom maar op!

Zotte en zalige zoektermen (8)

wat als een jongen je whatsapp bericht niet beantwoord

Uitzoeken waar hij woont en schreeuwen why de f hij niet je whatsapp bericht beantwoordt.

waarom flirten tantes

Omdat het ook mensen zijn. Ja echt!

mooie uitdrukkingen uit het eerste twilight boek

HAHAHA. Ce n’est pas possible.

Dat vind ik uniek

Anders ik wel.

wil jij mijn oren oprekken

Nee dankje.

waarom is whats app leuker dan sms

Het is gratisssssssssssssss.

Het spijt me mama

Het is al goed.

hoe vraag je hoe het met niet goed met iemand gaat

‘Hoe het niet goed met je gaat?’

originele tips tegen verveling

Je boeken sorteren op alfabet of kleur, triangel leren spelen, Goede Tijden, Slechte Tijden kijken vanaf het begin en bijhouden hoe vaak de personages al (bijna) dood zijn gegaan/ontvoerd/mishandeld of spelletjes bedenken die je met je wandelende tak kunt doen.

brief schrijven voor op wie ik ben

‘Hoi, ik ben op jou. Wil je verkering met mij? Kruis dan het hokje naast JA aan. Wil je geen verkering met mij? KLOOTZAK.’

meisje stuurt kusjes

HE BAH.

Bloggers hebben het zo makkelijk nog niet

Denk je dat jij een moeilijk leven hebt? Ga dan maar eens bloggen! Want je krijgt er gratis en voor niets een hoop problemen bij. Ik zal er een aantal (niet teveel, anders kan je het niet aan) opnoemen:

– Je moet gaan nadenken over een lay-out. Html, colourblocking (doen vooral veel fashionbloggers aan), widgets, het hoort er allemaal bij. Of je kan natuurlijk een gratis wordpresstheme kiezen, maar wie doet dat nou? (ik)

– Je raakt er verslaafd aan. Elke minuut refresh je wel tien keer, want er zou zomaar weer iemand gereageerd kunnen hebben. Na een paar dagen niet bloggen beginnen je handen te trillen, verschijnt er zweet op je voorhoofd en word je heel HEEL chagrijnig. In Nederland zijn er nog geen afkickklinieken op dit gebied, maar het zou wel een bijzonder goed idee zijn.

– Je moet steeds zorgen voor content. Dus dan toch maar ruzie maken met je man, want dan heb je tenminste iets om over te bloggen. Toch maar gaan naar die Huishoudbeurs. Toch maar een wandelende tak kopen om daar heel je blog aan te kunnen wijden.

– Je kan niet zonder die kick. Elke keer als je een blogje hebt geplaatst, er reacties komen en de bezoekersaantallen stijgen, krijg je een shot adrealine. Oh wacht, nee, we bloggen alleen maar voor onszelf toch? Ja, nee, echt waar, daarom zetten we het openbaar op internet. (natuurlijk moet je wel in eerste instantie voor jezelf bloggen, anders houd je het niet vol, maar je kan mij niet wijsmaken dat je het álleen maar voor jezelf doet en dat je het niet leuk vindt om reacties te krijgen!) Je wil steeds vaker bloggen en vaker en vaker en vaker en dan… heb je geen inspiratie meer.

– Je moet elke dag weer een fashionable outfit aantrekken en een nieuwe make-uplook verzinnen voor je OOTD* en EOTD/FOTD(?)*. Zucht.

– Dat je denkt: YES, EEN BLOGONDERWERP! Heb je er al eerder over geschreven.

– Je moet al die tachtigduizend reacties en mailtjes en tweets en Facebookberichtjes die je krijgt lezen. Vermoeiend!

– En je moet natuurlijk ook je Twitter, mailaccount en Facebookpagina bijhouden. Bijvoorbeeld met berichtjes over hoe zwaar bloggen wel niet is.

Het is ongelooflijk dat er nog mensen zijn die bloggen met al die stress en druk en al dat gedoe. Topmensen zijn het, kanjers, helden! Ik zeg: schouderklopje voor ons.

*Outfit Of The Day en Eye Of The Day of heet het Face Of The Day?

Twijfels

Ik heb dit blogje al drie keer geschreven, maar elke keer kwam ik er niet uit en eerlijk gezegd wil ik hem ook niet publiceren, maar ja. Het zit zo: sinds ik op kamers woon, heb ik het gigantisch druk. Een overzicht:
– Ik doe de minor Journalistiek en Nieuwe Media.
– Daarnaast heb ik één vak van mijn hoofdstudie Literatuurwetenschap en om de week ook een vak met betrekking tot het scriptie schrijven.
– Ik blog dagelijks.
– Eén avond in de week heb ik toneel.
– Ik geef bijles (de huur moet ook betaald worden).
– Eén dag in de week doe ik de dagredactie voor het programma ‘Nieuwsradio’ van omroep Hoeksche Waard en meestal ben ik op zaterdagochtend tussen tien en twaalf ook bij/in de uitzending.
– Ik doe vrijwilligerswerk als taalcoach bij het Rode Kruis.
– Ik schrijf artikelen voor studenten.net.
– Heel af en toe (schiet er nu heel erg bij in) schrijf ik columns voor Whoopsiedaisy.nl.
– En oh ja: ik heb ook nog een sociaal leven.

Het probleem is: ik vind het allemaal heel leuk, maar elke week heb ik het enorm druk en vraag ik me af hoe het me allemaal weer moet gaan lukken. Dat laatste heb ik vooral bij mijn blog. Had ik voorheen minimaal tien blogjes ingepland, moet ik nu bijna elke dag bedenken wat ik die nacht online ga zetten. Dit heeft niet zozeer met inspiratie als wel met tijd te maken. Ik heb geen tijd om inspiratie te zoeken, veel blogjes te schrijven en vooruit te plannen, dus moet het allemaal vlug, vlug, vlug. Nu denk (hoop) ik niet dat jullie daar heel veel van gemerkt hebben (behalve misschien dat er bij sommige blogjes geen foto’s zitten, omdat ik geen tijd heb om die te maken/zoeken), maar het blijft vervelend.

Ik blog sinds maart 2011 dagelijks en natuurlijk wist ik dat dat niet voor altijd ging lukken (zeker in het tweede semester niet met scriptie en stage en dergelijke), maar het is zo lastig om zoiets op te geven. Voor het grootste gedeelte is dat iets wat in mezelf zit: het voelt een beetje alsof ik faal wanneer ik niet meer dagelijks blog (terwijl dat nergens op slaat, want het is sowieso al knap dat ik het tot nu toe heb volgehouden) en bovendien vind ik het bloggen wel heel erg leuk. Maar ik voel ook een bepaalde druk en ik weet dat jullie het niet zo bedoelen, maar probeer je er maar eens aan te onttrekken! Het is ontzettend leuk als mensen vertellen dat ze uitkijken naar je blogjes en ze lezen bij het ontbijt en dergelijke. Maar het zorgt er ook voor dat ik denk: oh, maar als ik niet dagelijks blog, dan vinden die mensen dat jammer en dat is ook niet leuk.

Ik ben er nog niet over uit wat ik ga doen. Ik zit erover na te denken om één dag in de week als rustdag te houden (dinsdagnacht of woensdagnacht), maar eerlijk is eerlijk: dat wil ik helemaal niet! Maar ik zal toch iets moeten veranderen aan de dingen die ik allemaal doe, want anders gaat het op een gegeven moment niet meer (en stoppen met al die dingen wil ik niet). Maar ik weet het dus niet zeker. Ik zou ook om de dag kunnen bloggen, maar dat wil ik nu al helemaal niet. Maar het zou kunnen dat dat het later wel gaat worden.

Sorry voor de zeikblog, maar het is wel iets waar ik mee zit en ik ben benieuwd wat jullie erover denken. Ik denk dat ik net even dat zetje nodig heb om deze beslissing echt te nemen. Het klinkt misschien heel stom, misschien denk je: ‘Doe het gewoon, lekker boeiend!’ Maar als je iets anderhalf jaar doet en je hebt er zoveel ingestopt (en uit gekregen), dan is dat echt niet makkelijk. Zoals ik al zei, voelt het toch een beetje als falen.

Maar goed: helemaal stoppen ga ik sowieso niet, daar is bloggen veel te leuk voor!

Wat ik deze week zoal heb gedaan, waardoor ik dit blogje niet vooruit kon schrijven

Op het moment van schrijven is het 14.29 uur op 27 oktober 2012 en ik moet om 16.45 weg. Ik ben pas rond een onbekend tijdstip dat in ieder geval veel later dan 23.45 uur is terug. Ik moet nog een blogje schrijven voor deze dag. Ik ~~heb~~ had geen onderwerp. Maar daarom ga ik jullie vertellen wat voor belangrijks ik gedaan heb deze week, zodat ik geen blogjes vooruit kon schrijven.

– Ik heb geleerd voor een tentamen.
– Ik heb veel gesogd (‘Ge-wat?’ ‘Ge-facebooktendergelijkeinplaatsvanstuderen.’).
– Ik ben op een langere jongen afgelopen alsof ik zijn meerdere was. (‘Pardon?’ ‘Toneelvereniging.’)
– Ik ging naar de eerste bijeenkomst van het schrijversclubje (bij gebrek aan een originele naam) van Literatuurwetenschap en was zwaar geïntimideerd door eerstejaars die al boeken hebben geschreven en KNAW-prijzen hebben gewonnen. Diezelfde eerstejaars vroegen aan mij: ‘Zit jij in de andere werkgroep?’ Mijn antwoord: ‘Eh nee, ik ben derdejaars.’ ‘Oeps…’ Heel raar, want normaal gesproken schatten mensen me altijd veeeeeel ouder.
– Ik heb studenten op straat gevraagd naar de relatie tussen hen en hun mobiele telefoon.
– Ik ben naar een film geweest over een robot die ik nog leuk vond ook (Robot and Frank, ga hem zien!).
– Er is iets geels op mijn wang geschminkt wat een ster moest voorstellen in combinatie met heel veel glitters, in het kader van het thema ‘Welcome to the future’ van een archeologiefeestje.
– Ik heb twee uur geslapen op een dag.
– Ik heb daarna gewinkeld in Leiden, waar ik een winterjas en laarzen heb gevonden (de fashionblogger in mij is weer blij).
– Ik heb apathisch voor me uit gestaard vanwege slaapgebrek.
– Ik ging naar radio Hoeksche Waard, dat weten jullie nog niet, maar ik doe daar sinds kort vrijwilligerswerk voor. Vorige keer heb ik de regie gedaan en deze keer ook een beetje, toen me plotseling gevraagd werd om ook een paar berichtjes voor te lezen. Oftewel: ik heb mijn radiodebuut gehad! (het ging niet helemaal vlekkeloos, maar dat vergeven de luisteraars me vast wel). Volgende week ga ik weer regie doen, die twee weken daarna ga ik samen met iemand presenteren en daarna (1 december): helemaal alleen (enggggg). Daar horen jullie uiteraard nog over!
– Ik heb voor het eerst mijn handschoenen aangedaan, omdat het zo ikgabijnadoodkoud is.
– Ik heb geluncht met Sunny (Birmse inburgeraar voor wie ik taalcoach bij het Rode Kruis ben en nee, zo heet ze niet echt). En ik heb chocoladekruidnoten voor haar gekocht en nu is ze verslaafd. Gemeen ben ik toch. Ik wilde gewoon een lotgenoot.

Het is nu 14.47 uur. En dit is wat er voor 23.45 uur nog moet gebeuren:
– Gebrek aan slaap opheffen (gaat niet lukken).
– De Sinterklaaslolly die je op de foto ziet opeten. Dit is het belangrijkste.
– Als het even kan iets aan de studie.
– Me omkleden voor een Halloweenfeest ’s avonds. Nee, het wordt geen spannend kostuum. Ik doe een blauw jurkje met sterretjes aan en dan zet ik een heksenhoed op en dan vind ik het wel weer goed!
– Eten bij een vriendin.
– Naar het feestje.

‘Maar Laura,’ zul je misschien zeggen. ‘Je kan toch ook gewoon geen blogje plaatsen?’
Dan, beste lezer, is het wel duidelijk dat je me nog niet goed genoeg kent.

Het magische tijdstip van 23:45 uur

Op een dag besloot Laura weer te beginnen met bloggen. Na een paar maanden bedenktijd en proefblogjes schrijven die echter nooit op het wereldwijde web zouden verschijnen, kwam www.lauradenkt.nl (ja, inderdaad, dat is de site waar je nu op zit, wat een toeval!) online. Denk je misschien dat het grootste probleem van een beginnende ex-blogger (ik heb van mijn 12e tot mijn 16e ook een blog gehad) is: waar ga ik het over hebben? Of misschien wel: hoe vaak blog ik? Maar nee, mijn grootste dilemma was: hoe laat zal ik mijn blogjes online laten komen? Want het belangrijkste van de drie R’s is toch wel regelmaat.

Je hebt mensen die om 7:00 uur hun blogjes plaatsen of desnoods 18:00 uur. Maar waarom normaal doen als je ook raar kunt doen? Dus besloot ik om mijn blogjes standaard te laten verschijnen om 23:45 uur, een kwartier voordat er officieel weer een nieuwe dag begint.

Afgelopen borrel bij mijn studententoneelvereniging (KOM IN MEI NAAR DE VOORSTELLING) vroeg er iemand: ‘Laura, hoe kan jij nou blogs online plaatsen als jij hier bent?’
Het antwoord?
‘Magie.’
(de tovenaar die WordPress heet, geeft mij de mogelijkheid om blogjes in te plannen)

Ik zit dus niet elke avond met dichtvallende ogen te wachten tot het 23:45 uur is en ik eindelijk die verdomde blog online kan zetten.

Wat is er nou zo leuk aan dit tijdstip?
– Het is een reminder voor mensen op Twitter dat ze eens naar bed moeten gaan (die verzin ik niet zelf, dat is daadwerkelijk gezegd).
– Mensen die altijd laat naar bed gaan, hebben nog wat te doen op de late avond.
– Anderen lezen mijn blogs bij het ontbijt (wat ik echt een geweldig compliment vind trouwens :D).
– Als ik wakker word, kijk ik altijd uit naar de reacties die ik nog moet lezen.

Het is dus zowel voor de laatopblijvers als de vroegopstaanders een ideaal tijdstip! Oftewel: wederom een voorbeeld van wat voor genie ik ben.

(helaas gaat het ook wel eens mis en word ik wakker met allemaal OHMIJNGODERISGEENNIEUWEBLOGONLINELAURA-tweets, maar daar hebben we het maar niet over)