Zoals algemeen bekend is (of niet natuurlijk), reis ik vaak met de trein. Heel interessant, ik weet het. Tijdens die treinreizen kom ik vaak dezelfde types tegen. Ik zal er hier een aantal op een rijtje zetten:
1. De asociale jongen.
Zijn petje heeft hij zo ver omlaag getrokken dat ik zijn ogen niet kan zien. Hij heeft een koptelefoon op, waaruit hardcore te horen is. Hij schudt met zijn hoofd mee op het gebonk. Als hij opstaat, is zijn boxershort mijlenver boven zijn trainingsbroek uit te zien. Om je heen zie je dat iedereen zich ergert aan de harde muziek. Maar niemand durft er iets van te zeggen. Deze jongen heeft een grote bek mond, dat weet iedereen.
2. Het huppelkutje.
Ze praat keihard in haar roze BlackBerry om haar bff op de hoogte te houden van het laatste nieuws over haar liefdesleven. Als ze dat onderwerp beu is, gaat ze roddelen over klasgenoten en andere vriendinnen, terwijl ze haar nagels aan het lakken is. Af en toe kijkt ze je vuil aan en bekijkt je ohzó2010-outfit. Om, als ze opstapt, haar Barbieblonde haar nog even lekker in je gezicht te zwiepen.
3. Het lieve omaatje.
Ze glimlacht vriendelijk als je gaat zitten. Het enige wat ze wil is met jou over het weer praten en je een snoepje aanbieden. Geduldig luister je naar de verhalen over haar kleinkinderen, op wie je toevallig heel erg lijkt. Midden in het gesprek valt ze in slaap. Ze snurkt een beetje. Als je opstaat, schrikt ze wakker en biedt je nog een laatste snoepje aan. Als ze het niet ziet, gooi je het verjaarde snoepje in de prullenbak.
4. De zakenman.
Hij is netjes in pak en uit zijn koffertje haalt hij zijn laptop om er nog een paar mailtjes uit te sturen. Hij ziet er serieus en enigszins humeurig uit, maar wanneer hij zijn vrouw belt, blijkt dat hij een klein hartje heeft.
‘Wat eten we vanavond, schatje?’
Als een verliefde tiener blaast hij wat kusjes in de telefoon. Om vervolgens weer snel door te typen.
5. De serieuze student.
Zijn (of haar, ik houd het hier even op zijn, want hij/zij-en is zo irritant) schoot is bezaaid met papieren en boeken. Hij zit driftig aantekeningen te maken en kijkt niet eens op als de conducteur op zijn kaartje vraagt. Hij is hard aan het werk, maar ondertussen is hij aan het smsen over het volgende feestje. Jawel, het is een echte student.
Als ik moest kiezen, zou ik mezelf omschrijven als een serieuze student (met een knipoog). Ik bel wel eens in de trein, maar dan houd ik het gesprek kort en ga ik niet keihard praten. Als ik muziek luister, dan zet ik mijn geluid niet zo hard.
Kun jij je herkennen in één van deze types?