Categorie: Overig

Vijf tips voor het schrijven van een column

Wat ik één van de leukste rubrieken vind in tijdschriften? Columns natuurlijk! Ze zijn grappig, soms confronterend, persoonlijk. En zelf columns schrijven is ook leuk, maar hoe moet dat eigenlijk? Nu ben ik geen pro (maar een amateurtje, zoals dat heet, maar dat klinkt wel heel zielig eigenlijk), maar toch geef ik een aantal tips. Misschien heb je er nog wat aan.

1. Gebruik humor.
Wat zijn de leukste columns? Die met humor. Probeer dus niet altijd serieus te zijn, maar zet er af en toe een leuk grapje tussen. Vooral handig bij de eerste en/of laatste zin.

2. Maak het persoonlijk.
Ik ben nieuwsgierig, jij bent nieuwsgierig (geef maar toe), iedereen is nieuwsgierig. Je hoeft me niet te vertellen dat je in je neus peutert en wat je allemaal op de wc doet (liever niet), maar als je wat persoonlijker wordt, zorgt het er ook voor dat mensen zich met je kunnen identificeren.

3. Probeer niet alleen iets af te kraken.
Dit is erg moeilijk en ik moet zeggen dat het mij ook niet altijd lukt. Want het is makkelijk en stiekem ook wel leuk om bijvoorbeeld Oh Oh Cherso af te kraken. Als je er dan toch voor kiest om dat te doen, zorg er dan ook voor dat je iets positiefs/leuks benadrukt, zodat het niet alleen maar gezeur wordt.

4. Lees, lees, lees, lees meer!
Ja, die tip komt van een liedje van Annie M.G. Schmidt (Heeft iemand de serie Annie M.G. gezien? Hele leuke serie!).  Lees vooral veel columns van anderen en leer daar ook van.

5. Veel oefenen.
Oké, dit is een open deur, maar ik noem hem toch maar. Een goede column schrijven is niet iets wat in één keer lukt. Dus oefen veel, bijvoorbeeld in de schoolkrant of op een blog natuurlijk :)

Schrijven jullie wel eens columns? En hebben jullie nog meer tips?

Tien wonderbaarlijke weetjes over studeren, studenten en Literatuurwetenschap

Studenten zijn een apart soort. Beetje studeren, beetje lanterfanten, veel feesten. Werken? Wat is dat? Ja, de weetjes die ik ga presenteren, zullen zelfs voor de echte studenten nog opzienbarend zijn (*ahum*). En er staan ook nog enkele bij over Literatuurwetenschap. Gewoon, omdat het kan.

1.  Het stopwoord van elke student? ‘Zeg maar.’ Ik geef het toe, ik ben ook schuldig. Uiteraard wel met de Leidse R. (Als je er over nadenkt, slaat het echt NERGENS op. Zeg maar. Zeg maar wat?)

2. Niet iedereen in Leiden is een kakker. Zeker bij de faculteit Geesteswetenschappen (de leukste faculteit vanzelfsprekend) zijn ze een zeldzaam doch nog niet door het WNF beschermd soort.

3. Het is bij Literatuurwetenschap mogelijk om je paper te schrijven over disneyfilms of over Grenzeloos Verliefd. Sterker nog, dat laatste ga ik doen! Wel op een wetenschappelijke (voor zover ik wetenschappelijk ben) manier natuurlijk. Jawel, ik zal de dappere zijn die deze taak op zich neemt. Wens me succes.

4. Niet alle studenten gaan elke week met tien verschillende mensen naar bed. Nee, echt niet. Ik weet dat dit als erg shocking wordt ervaren, maar je moet me geloven.

5. Zelfs studenten worden op een gegeven moment volwassen. Krijgen een baan, huisje, boompje, beestje etc. Ja, echt!

6. Adten is het in één keer leegdrinken van je glas bier (of één of ander raar gekleurd mixdrankje met een aparte naam, waarvan je niet eens wil weten wat erin zit). Studenten doen niets anders, die adten nog hun glas melk bij het ontbijt.

7. Niet elke student heet Floris-Jan en niet elke studente heet Annefleur.

8. In Leiden kun je de meest aparte studies doen. Talen en culturen van Mesopotamië en Anatolië, Godgeleerdheid of natuurlijk… Film- en Literatuurwetenschap.

9. Bij Literatuurwetenschap noem je de docenten bij hun voornaam (behalve ik dan, want ik vind het zo raar, terwijl dat dus niet zo is, maar toch). Je zit met maximaal twintig mensen in college (mijn middelbare schoolklas was nog groter). Iedereen is een beetje gek en bijna niemand weet wat ze ‘later’ willen doen.

10. Er zijn ook studentenverenigingen die niet aan ontgroeningen doen. Ze zijn schaars, maar ze bestaan.

Aanvullingen zijn altijd welkom!

Duizenddingendoekje

Weet je wat ik nou een geniaal woord vind? Je kunt het waarschijnlijk al raden, maar ik zal het toch nog maar even herhalen voor de minder oplettenden onder jullie: duizenddingendoekje.

Even een minuut stilte voor dit prachtige woord. Laat het maar tot je doordringen.

Ik zou jullie graag willen vertellen wat Van Dale hierover zegt, maar Van Dale zegt: de betekenis van dit woord is te vinden in Van Dale Online Basis en Van Dale Online Professioneel.
Dat vind ik geen antwoord op mijn vraag, Van Dale.

Goed, waarom is dit nu zo’n fantastisch woord? Natuurlijk: de alliteratie. DDD. Wat ook prachtig is, is dat het meteen zijn functie verteld. Dit doekje is voor duizend dingen. Nu is de vraag natuurlijk: wat voor dingen dan allemaal? En waarom duizend en niet duizendenéén of negenennegentighonderdnegenennegentig?

Het antwoord op de eerste vraag: onder andere om het aanrecht mee schoonmaken, babybillen afvegen (maar dan moet je het daarna niet meer voor het aanrecht gebruiken hoor), de tegels lappen of om stof af te nemen. Voor een doekje die voor duizend dingen te gebruiken is, kan hij dus wel saaie dingen zeg!

Het antwoord op de tweede vraag: weet ik niet. Helaas. Een mysterie, voor altijd.

Langzaam verdwijnt het duizenddingendoekje in ons bestaan. Er zijn zoveel innovaties, verbeteringen, robots die opruimen ook zonder doekje… (in de toekomst dan)

En ik vind het jammer. Dat er nu woorden zijn als ‘daggeren’ en ‘breezersletje’. Later zal ik vol nostalgie mijn kleinkinderen vertellen over de vergeten woorden en dan zullen ze vragen:
‘Maar oma, wat is een duizenddingendoekje dan?’
‘Ach, lief kind.’ zeg ik dan, op zijn grootmoeders. ‘Vroeger maakten we nog schoon met de hand.’
En wanneer mijn kleinkinderen over de grond rollen van het lachen, pink ik een traantje weg om die goede, oude tijd.

Tien kinderlijke genoegens die ook nu nog leuk zijn om te doen

Ooooh, geef het maar toe: het kind in jou zit er nog. En zo goed is hij niet verborgen. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb ook een kind in mij (nee, ik ben niet zwanger). En als ik echt heel héél eerlijk ben: ik ben niet eens volwassen (wel voor de wet, maar ja, dat wil niets zeggen).
Maar mocht jij nou al superduper volwassen zijn (vervelend voor je, sterkte), release your inner child met deze tien tips!

1. Schommelen.
Duw die vervelende kindertjes er vanaf en schommelen maar! Beentjes in de lucht en gaan met die banaan, het liefst zo hoog mogelijk!  En ook favoriet bij mij: rondjes draaien (zodat dat touw zo in elkaar gaat, weet je wel en dan weer de andere kant op draaien).

2. IJs eten.
‘Mama, ik wil een ijsje!’ Ja, dat hebben we allemaal wel eens geroepen. Zelf zie ik ook wel eens kindertjes jaloers naar me kijken als ik een ijsje eet. Eigenlijk zou ik dan ‘Hmmmm, lekker hoor zo’n ijsje!’ moeten roepen, maar zo gemeen ben ik niet. Denk ik. Maar goed, waar het om gaat: ijs is lekker. Vooral smurfenijs met snoepjes. Als je het durft te bestellen, tenminste.

3. Op het knopje drukken.
In de bus of bij het stoplicht. Knopjes zijn er om op gedrukt te worden toch? En als je het echt niet kunt laten, dan mag je van mij zelfs tien keer achter elkaar er op drukken. Lief he?

4. Cadeautjes krijgen.
Ja ja, mensen, cadeautjes bedenken en geven is (soms) ook leuk. Maar we moeten nu niet denken als volwassen, maar als enigszins egoïstische kinderen. Heerlijk toch, de spanning van watzalerinhetpakje zitten, om het papier eraf te scheuren en vervolgens een Barbie/speelgoedauto’tje/hobbelpaard te krijgen? (oké, misschien ben je inmiddels toe aan andere cadeautjes, maar een auto’tje in de vorm van een Volkswagenbusje wil je wel hebben toch?)

5. Annie M.G. Schmidt.
Nee, dan bedoel ik niet mevrouw Schmidt zelf, maar haar verhalen en gedichtjes. Wie van jullie kent ‘de spin Sebastiaan’ nog of heeft ook ‘Otje’ op tv gezien? Geweldig toch! (en ik zou stiekem Abeltje nog wel een keer willen zien)

6. Tekenfilms kijken.
Ze zijn slecht, produceren veel onzin, maar wat is het stiekem toch leuk om naar te kijken. Ik vond vroeger vooral Dragonball Z erg leuk, maar waar het verhaal eigenlijk op sloeg? Nergens op en dat maakt helemaal niet uit!

7. Stampen in de plassen.
Felgekleurde regenlaarsjes aan en dan maar wachten tot het regent. Stampen in de plassen totdat je zeiknat bent en dan onder de warme douche.

8. Knuffelen met je moeder.
Eigenlijk vind ik het niet iets heel kinderlijks (ik doe het nog steeds), maar dit is vooral voor de jongens bedoeld: doe niet alsof je zo stoer bent, want stiekem vind je het wel fijn!

9. Spelen.
Lego, touwtje springen, bordspellen of een ander kietelen: waarom zijn we er eigenlijk mee gestopt? En nee: een spelletje op internet of op de Xbox telt niet, want dat was er vroeger nog niet! (al ligt dat er ook maar aan hoe oud je bent, maar ik ga even van mijn leeftijd uit, al was er wel internet toen, maar was niemand nog internetverslaafd, dus. Tja. Oké, het was er vroeger wel, laat maar :P).

10. Over de toekomst dromen.
Later als ik groot ben… We kunnen het nog steeds denken, want we zijn nog geen tachtig, toch? Dus droom er maar op los, zonder gedachten als: ‘Dat gaat toch nooit lukken.’ In dromen kan alles!

Wat voor ‘kinderachtige’ dingen doe jij wel eens?

Vijf originele dingen om te doen met een vriend of vriendin

Alles hebben jullie al gedaan: films gekeken (alle films al gezien), naar de stad geweest (alle winkels in geweest), gewinkeld (alle winkels leeg gekocht) en ook alle andere dingen die jullie vaak doen komen je de neus uit. Gelukkig ben ik er om jullie om op ideeën te brengen. Hier dus vijf originele dingen om te doen met een vriend of vriendin.

1. Trein/bloemenactie.
Deze heb ik zelf helaas met weinig succes uitgevoerd.  Maar dat mag de pret niet drukken. Ik stel wel voor om naar een andere plek dan Amsterdam te gaan, waar hopelijk minder achterdochtige mensen zijn. Vooral fijn voor mensen met studentenov, maar tegenwoordig zijn er ook acties bij de Kruidvat waardoor je voordelig kunt treinen. Wat heb je nodig:
– Een treinkaartje/ov.
– Bloemen.
– Kaartjes.
– Lint.
– Stiften.
Als jullie allebei een studentenov hebben, gooi dan de dobbelsteen en die bepaalt waar jullie naar toe gaan (bijvoorbeeld welk spoor ofzo). Als je een treinkaartje moet kopen, kun je ook de dobbelsteen gooien (misschien twee of drie keer) en dat getal betaalt dan een letter uit het alfabet. Die moet je dan intoetsen en dan weer de dobbelsteen gooien om te kiezen welke het wordt.
Goed, dan zit je in de trein naar een willekeurige bestemming en wat moet je dan doen? Lieve/leuke/mooie teksten schrijven op de kaartjes. De kaartjes bevestig je aan de bloemen door middel van het lint. Als je op je bestemming uit bent gekomen, ga je naar het centrum toe en deel je de bloemen uit. Heb je ook meteen weer je goede daad gedaan voor die dag ;)

2. Bezoek een museum.
Ik weet het, er zijn een heleboel saaie musea, maar ook een heleboel leuke. Doe eens iets cultureels verantwoord. Zelf vind ik het museum voor de communicatie in Den Haag erg leuk (is meer op kinderen gericht, maar als je het innerlijke kind in jezelf nog niet hebt verloren, dan kun je je hier ook wel echt vermaken).

3. Doe iets creatiefs.
Samen een blog beginnen, oude Allstars pimpen, een toneelstukje schrijven (het liefst een bizar, raar, achterlijk toneelstuk waar alleen jullie de lol van inzien), een fotoboek maken of verzin zelf iets leuks.

4. Speel eens old school een (bord)spelletje.
Het is suf, burgelijk en hopeloos ouderwets: bordspellen. Maar als je er eenmaal aan begint, begin je het stiekem wel leuk te vinden. En je merkt dat je steeds fanatieker wordt. Vind je bordspellen echt zó 1900, dan is er natuurlijk altijd nog de Wii of de Xbox.

5.  Maak foto’s.
‘Maar Laura, deze tip is toch helemaal niet origineel?’ Nee, beste lezer, dat klopt, maar lees maar even door. Ik heb het niet over de gewoonlijke iklachheelnepenikdenkdatniemanddatdoorheeft- of duckface-foto’s die je normaal gesproken met je vrienden maakt (dit is een grapje, mensen, al zijn er mensen die dat wel doen en voor die mensen heb ik de boodschap: google duckface). Nee, hele gekke foto’s. Probeer alle smiley’s na te doen, doe die belachelijke trui met een eland erop van vroeger aan (wel je haar in twee staartjes doen), ga op de foto met vreemden etc.

Meer tips zijn vanzelfsprekend altijd welkom!

Kedeng kedeng oe oe

Vorig jaar moest ik voor het vak  Realisme & Symbolisme het boek ‘La Bête Humaine’ (het dierlijke in de mens) van Emile Zola lezen. Hoewel het boek niet helemaal klopt (het is onderdeel van een serie en er komen iets teveel moorden in voor dan geloofwaardig is), vond ik het toch een goed boek. Het behoort tot het realisme (één van mijn favoriete stromingen) en wat ik vooral goed vond: de beschrijvingen van de trein.

Eigenlijk wordt de trein in dit boek op twee manieren beschreven.
1. Als een vrouw.
De machinist beschouwt de trein als een vrouw vol passie en lust. Hij kijkt op een liefdevolle manier naar haar.
2. Als een monster.
De trein blaast stoom (het speelt zich af in de negentiende eeuw), maakt vreselijke geluiden, rijdt aan één stuk door zonder rekening te houden met wat op zijn pad komt.

Vooral de laatste beschrijving vind ik er goed bij passen. Soms ga ik op het station zitten, omdat het nog een kwartier duurt voordat mijn trein komt en als vanzelfsprekend hoor ik dan de treinen (nee, dat meen je niet!). De treinen razen voorbij, het lijkt alsof het gebouw instort en het maakt zo’n hard geluid dat je er even verdwaasd van raakt. Een monster, enger dan de monsters onder mijn bed.

Maar gelukkig is de trein niet alleen een monster, maar bovenal een vriendelijk voertuig die me (bijna) overal brengt waar ik naar toe wil. Ik ben dan ook erg blij met hem (of zal ik haar zeggen?).
Behalve als er vertraging is.

Welk beeld heb jij van de trein?

All the single girls (and boys)

Bron

This one is for all the single boys and girls! Zoals jullie weten, ben ik geen vrijgezel, maar ik kan me die tijd nog heel goed herinneren. Mensen die vragen hoe het gesteld is met je liefdesleven (slecht) of wéér een jongen die een ongelooflijke l blijkt te zijn (jullie weten wel dat ik met l niet lolbroek bedoel he?). Dus deze blog is voor jullie. Een aantal redenen waarom het wél leuk is om single te zijn. Deze zijn ook te gebruiken voor verjaardagen als antwoord op: ‘Heb je al een vriend(in)?’

1. Je hebt zeeën van tijd.
Leuk hoor, zo’n liefde. Maar je hebt opeens wel veel minder tijd. Je wilt elkaar minstens één keer in de week zien en dan natuurlijk niet een half uurtje. Hoe ga je dat in godsnaam inplannen naast school, sociale contacten en me-time?

2. Je hebt meer geld om aan jezelf te besteden.
Zoveel maanden bij elkaar, schoonfamilie die jarig is en wat te denken van kerst? Dubbel zoveel cadeautjes kopen! Nee hoor, daar heb jij geen last van. Kom maar op met die bakken vol geld!

3.  Je kan je gedragen zoals je wil.
Ben je chagrijnig? Lekker boeiend, niemand die er last van heeft (behalve de mensen die in hetzelfde huis als jij wonen, maar ach). Je hoeft niet per se lief te doen, je kan ruzie maken met je familie (die gaan toch niet bij je weg). En mocht je dan toch in een goede bui zijn, dan willen je vrienden vast wel een knuffel van je.

4. Geen vervelende schoonfamilie of vrienden.
Jouw vriend(in) is heel leuk, maar die familie? Een stelletje Tokkies zijn het! En wat dacht je van zijn/haar vrienden? (geldt overigens niet in mijn situatie, zowel de schoonfamilie als vrienden zijn aardig) Nee, daar heb jij niets mee te maken. Jij kunt lekker je eigen vrienden uitzoeken.

5.  Alles kan.
Je kunt naar alle leuke jongens of meisjes kijken, flirten wat je wil. En mocht Joseph Gordon-Levitt (je kunt hier ook een andere naam van een leuke en knappe beroemdheid invullen) nou toevallig in de buurt zijn: jij bent niet bezet, dus je kunt volledig je gang met hem gaan!

Natuurlijk zitten er heel veel voordelen aan het niet-vrijgezelzijn. Maar daar ga ik het nu niet over hebben. Probeer deze vijf dingen vooral in gedachten te hebben als er wéér iemand naar je liefdesleven vraagt. Vooral de laatste.

Weten jullie nog meer voordelen?

Enjoy the little things, for one day you may look back and realize they were big things

Vaak zijn het de kleine dingen die je vrolijk maken: de zon die door het raam schijnt, de eerste bloemen in de lente, een complimentje. Het is niet alleen leuk als jij deze dingen krijgt, maar ook fijn om te geven. Daarom zal ik een paar kleine dingen noemen die je kan doen voor een ander, om die persoon vrolijk te maken:

1. Glimlach naar onbekenden op straat.
Nee, ze zullen waarschijnlijk niet allemaal teruglachen, maar het gaat om de mensen die het wel doen. Misschien had die oude vrouw net een rotdag en heb jij haar dag toch een beetje leuker gemaakt.

2. Stuur een kaartje.
Naar die vriend(in) die je niet meer zo vaak spreekt, je ouders (als je niet meer thuis woont), je vriend of vriendin, je oma en opa etc. Het allerleukste is om zelf een kaart te maken (kan ook via internet en dan een foto van jou met die persoon erop zetten).

3. Geef een onbekende een complimentje.
Ik heb het wel eens. Dan zit ik in de trein of iets dergelijks en zie ik bijvoorbeeld iemand met een leuke tas. Eigenlijk wil ik er wat van zeggen, maar denk ik: is dat niet raar om te zeggen tegen iemand die je niet kent? Stom van mij, want het is altijd leuk om complimentjes te krijgen of het nou van iemand is die je kent of niet!

4. Help een ander.
Dit kan op verschillende manieren: laat die jongen met alleen een pak melk voor bij de kassa, help een oude man of vrouw in de bus als ze niet weten hoe de ovchipkaart werkt en zo zijn er nog veel meer dingen die je kunt doen.

5. Schrijf een brief.
Ik weet het, deze tip heb ik al vaker gegeven, maar kom op mensen: het is toch superduperleuk om een geschreven brief te ontvangen? Zorg dat de brief er leuk uit ziet, plak er stickers op, maak tekeningen etc.

Zo zijn er nog veel meer dingen te bedenken, misschien weet jij ook nog iets?

Everybody in their own imagination decides what scary is

Heel veel dingen zijn eng. De achtbaan die over de kop gaat, over je gevoelens praten of: nieuwe mensen ontmoeten.

Ben ik wel leuk genoeg? Wat als hij of zij me niet aardig vindt? En waar moeten we in hemelsnaam over gaan praten? Dat soort vragen schieten je dan door het hoofd. En dat kan je ervan weerhouden om nieuwe mensen te leren kennen.

Dat is zonde. Want het is leuk om aan de vaste club mensen met wie je om gaat een nieuw persoon toe te voegen. En nieuwe mensen brengen ook weer nieuwe ideeën en onderwerpen. Wie weet word je wel vrienden.

Zelf vind ik nieuwe mensen ontmoeten ook eng. Dat is één van de redenen dat ik ben begonnen met Laura beroept zich. Hierdoor dwong ik mezelf om met mensen te spreken die ik nog nooit eerder had gezien en ik moet je zeggen: tot nu toe zijn ze allemaal heel aardig! En wat ik ook merk: hoe meer ik het doe, hoe minder eng het wordt.

Dus maak eens een praatje met iemand die je niet kent of spreek af met die internetvriend (mits betrouwbaar en natuurlijk wel op een plek waar veel mensen zijn, voor de zekerheid). Ja, het is eng, maar: het is ook ontzettend leuk.

Ontmoet jij vaak nieuwe mensen? En hoe dan?

Laura de reiziger

Eigenlijk heb ik nog niet zoveel gereisd in mijn leven. Buiten Europa ben ik nog nooit geweest. Maar ik heb wel steden als Londen, Parijs en Rome gezien.

Maar er is nog zoveel meer! Iedereen heeft wel landen of steden die hij ooit wil zien. Hierbij mijn opsomming (wat ik nu even kan bedenken):

– New York/Amerika.
– Scandinavië.
– Liverpool (sowieso meer van Groot-Brittannië).
– Brussel.
– Berlijn.

Vast nog wel meer, maar daar kan ik nu even niet opkomen. Dromen zijn er om waargemaakt te worden, toch? Daarom heb ik besloten dat ik de volgende zomervakantie één week (of tien dagen ofzo) naar New York ga met het vriendje! :D (als ik het geld bij elkaar kan krijgen…)
Wanneer ik de andere steden/landen ga bezoeken, weet ik niet. Zoveel zijn het er nou ook niet (ik hoef niet per se een wereldreis te maken), dus het zou wel moeten lukken.

En hoe zit het met jullie? Welk land of welke stad wil jij graag zien?