Categorie: Muziek

Laura’s liederenanalyse: in de maneschijn

Wat zijn eigenlijk de beste schooljaren? Ik weet het wel: groep één en twee op de basisschool. Spelen, kleuren, knutselen, dat was eigenlijk het enige wat je moest doen. Geen toetsen, spreekbeurten of nog meer van dat serieuze gedoe. En natuurlijk ook een heel belangrijk element: liedjes zingen.

Maar eerlijk is eerlijk: waar slaan die kinderliedjes eigenlijk op? Als kind let je daar niet op, net zo min als dat je denkt dat het toch wel erg raar is dat Sinterklaas met een paard op de daken kan.
Maar nu we volwassen zijn (soort van dan), wordt het ons allemaal duidelijk: het is dikke onzin.

Neem nu het liedje ‘In de maneschijn’. Sorry hoor, maar welke flapdrol heeft dat bedacht? Niet dat ik een carrière als liedjesschrijver ambieer, maar dat kan ik toch wel tien keer beter.

♫ In de maneschijn, in de maneschijn
klom ik op een trapje door het raamkozijn ♫

De grote vraag hierbij is: waarom in hemelsnaam? Dat is hartstikke gevaarlijk! Echt, ik ben er op tegen dat wij onze kindjes zulk soort liedjes leren, zeker als ze in de wijapenallesna-fase zitten.

♫ Maar je raadt het niet, nee, je raadt het niet ♫

Nee, dat klopt. Wat valt er te raden dan? Waarom je door het raamkozijn klimt? Dat vertel je geeneens, hoe stom is dat!

♫ Zo doet een vogel, zo doet een vis
En zo doet een duizendpoot, die schoenenpoetser is ♫

Wat hebben een vogel, een vis en een duizendpoot met de maneschijn, het raamkozijn en klimmen te maken? It doesn’t make sense! En het kan me helemaal niet interesseren hoe een duizendpoot doet die schoenenpoetser is, want die bestaan geeneens!

♫ En dat is één en dat is twee ♫

Eén wat? Twee wat?

♫ En dat is dikke, dikke, dikke tante Kee ♫

Ten eerste: het is niet lief dat je tante Kee dik noemt, dat heet volslank hoor! Ten tweede: tante Kee? Wat is dat nou weer voor naam?

♫ En dat is recht en dat is krom ♫

WAT IN GODSNAAM?

♫ En zo draaien we het wieleke nog eens om, rom-bom! ♫

Welk ‘wieleke’? En wat voor bom? Dat is gevaarlijk hoor!

Echt, ik vind het werkelijk waar verschrikkelijk dat de basisschoolkindjes dit soort liedjes leren. Dat WIJ dit soort liedjes hebben geleerd. Nee, we zijn niet agressief geworden door computerspelletjes, maar door dit soort liedjes. En dat zou afgelopen moeten zijn.

Het wordt maar weer eens pijnlijk duidelijk: deze wereld is hard. Bikkelhard.

(Binnenkort komt mijn boek: ‘Laura’s analyse van Nederlandse kinderliedjes en de verschrikkelijke conclusie’ uit, bestel hem nu!)

Words are flowing out

Eén van de mooiste songteksten ooit? Meneer J. Lennon (wellicht bekend) heeft die geschreven, naar mijn mening. Het komt uit ‘Across the Universe’ van de Beatles:

Words are flowing out like endless rain into a paper cup
They slither while they pass, they slip away across the universe
Pools of sorrow, waves of joy are drifting through my open mind
Possessing and caressing me

Wauw.

Het schijnt dat John Lennon het heeft geschreven na een ruzie met zijn toenmalige vrouw Cynthia en dat hij de woorden steeds maar weer hoorde (words are flowing). Dat is natuurlijk één manier om er naar te kijken.
Ik weet niet of jullie dat ook hebben, maar wanneer iemand iets gemeens tegen me zegt of als ik ruzie heb (gebeurt gelukkig niet zo vaak, dat tweede dan), dan hoor ik de woorden steeds maar weer in mijn hoofd en dan denk ik: ‘Shit, ik had dit en dit moeten zeggen.’
Lang leve de assertiviteit.

Maar je kan er ook op een andere manier naar kijken. De bloggers/schrijvers onder ons kennen het vast wel: de flow. De flow is een heerlijk, gelukzalig moment waarbij je handen over het toetsenbord vliegen en de meest geniale zinnen in het word-document zetten (ik heb het nu over de moderne mensen onder ons, met pen en papier kan natuurlijk ook). Wauw, denk je. Dat is het beste wat ik ooit heb geschreven en ik heb er geeneens uren over gedaan!

Een bekend, maar helaas zeldzaam fenomeen. Oké, helemaal toepasbaar is hij niet op de lyrics, maar misschien wel op de eerste twee zinnen. Dus: laat die flow maar komen.

Herken jij één van deze situaties of misschien wel beide? En hoe zou jij deze woorden van John Lennon interpreteren?

If music be the food of love, play on

Mijn piano

Muziek is fijn. Als je verdrietig bent of als je juist heel vrolijk voelt. Op de achtergrond tijdens het lezen. Of juist heel geconcentreerd luisteren tijdens een concert.
En daarom zal ik nu tien artiesten/bands/muzikanten opnoemen die ik goed vind en één nummer als voorbeeld (wat ik niet noodzakelijk het beste nummer van die artiest vind, want ik kan meestal helemaal niet één beste nummer vinden, omdat er zoveel goed zijn!). Nee, het is geen top 40-muziek zoals Rihanna of iets dergelijks. Maar dat maakt niet uit. Hopelijk ontdek je nog wat nieuws!

1. Frank Sinatra
Frank Sinatra is een held. Hij werd niet voor niets the voice genoemd. Frank is een charmeur en ook beetje gek (luister maar naar ‘Downtown’). Hij maakt fijne jazzmuziek en heeft nog veel meer leuke nummers, niet alleen de nummers die iedereen kent (‘I’ve got you under my skin’ enzo). Dus. Luisteren. Nu!
Muziektip: I won’t dance

2. Regina Spektor
Ik houd van mannelijke stemmen. Achtennegentig procent van de muziek die ik luister, wordt gezongen door een man. Maar toch krijgt Regina Spektor het voor elkaar dat ik naar haar luister. Ik kan haar muziek niet zo goed omschrijven, ze heeft verschillende stijlen in zich, maar één ding komt wel naar voren: ze is net zoals Frank Sinatra een beetje gek, of eigenlijk wel meer dan een beetje. Ze maakt namelijk rare geluiden in haar liedjes. Maar op de één of andere manier klopt het er dan toch bij.
Muziektip: Us

3. Noah and the Whale
Een band die ik niet zo goed kende en waar ik – eigenlijk volkomen onverwachts – naar toe ging in de Melkweg in Amsterdam. Ze maken indie-achtige muziek en vooral het eerste album vind ik leuk. En dan nog een weetje: Laura Marling heeft ook in deze band gezeten en had een relatie met de zanger Charlie Fink.
Muziektip: Five years time

4. Spinvis
Spinvis. Je houdt ervan of je houdt er niet van. Ik wel. De lyrics zijn, nou ja, bizar. Aan de ene kant denk je: het slaat helemaal nergens op. En aan de andere kant: er zit zoveel in. Ik snap er in ieder geval geen drol van en dat is er juist zo leuk aan.
Muziektip: Wespen op de appeltaart

5. Kings of Convenience
Rustige, een beetje dromerige muziek. Af en toe een beetje droevig. Dat is hoe ik de muziek van Kings of Convenience zou omschrijven. Goede achtergrondmuziek als je een boek aan het lezen bent.
Muziektip: Me in you

6. Jonathan Jeremiah
Deze man heb ik laatst nog live gezien in Tivoli. Hij heeft een hele aparte, diepe stem. Zijn muziek is een beetje folk, soms zelfs jazz-achtig. En hij heeft een mooie kop met haar, maar dat is hier natuurlijk totaal niet relevant.
Muziektip: See

7. Paul McCartney
Niet alleen Frank Sinatra is een held, Paul McCartney is dat zeker ook (mijn held dan)! Echt, die man is briljant. Eén nummer van hem kiezen is dan ook moeilijk, maar ik heb toch een poging gewaagd. Stop vooral niet na dit nummer, maar ga meer van hem luisteren!
Muziektip: Ram on

8. Adele
Adele is geweldig. Niet alleen als zangeres (wat een stem!), maar ook als persoonlijkheid. Een paar jaar geleden, toen ze nog niet superduperbekend was, had ik het genoegen om bij een optreden van haar te zijn. Jullie kennen ‘Chasing Pavements’, ‘Rolling in the Deep’ en ‘Someone Like You’ al, maar luister onderstaande liedje eens. Klein, maar oh zo fijn!
Muziektip: Daydreamer

9. U2
U2 heeft veel cd’s gemaakt. Heel veel. En ik heb er minstens acht. Wat er goed is aan deze band? De muziek (niet pop-achtig, maar origineler dan dat) en de hele goede lyrics. Jullie kennen waarschijnlijk de meer rocknummers (of mag ik dat geen rock noemen), maar mijn muziektip is een rustig, droevig pianoliedje over die vervelende maand: oktober.
Muziektip: October

10. The Wombats
Oké, ik moet het toegeven: hele hoogstaande muziek is het niet. Maar dat hoeft ook niet altijd. Dus, vandaar dit leuke, Britse bandje. Ik vind de lyrics van de meeste liedjes van hen hilarisch, ook die van de muziektip: ‘This is not Bridget Jones.’
Muziektip: Kill the director

Hebben jullie nog muziektips?

In my life, I love you more

Bron

Ik houd van de Beatles. Ik ben ervan overtuigd dat het de beste band ooit was (sorry voor de mensen van team Rolling Stones). Stom eigenlijk dat ik er nog nooit over geblogd heb, want over de Beatles zou ik wel duizend blogjes kunnen schrijven*.

Maar goed, ik zal jullie eerst vertellen hoe dit zo gekomen is. Hoe komt het dat een meisje die in 1991 geboren is van een band houdt die uit de jaren zestig komt.

Eigenlijk is het heel bizar en ik schaam me er een beetje voor, terwijl het nergens voor nodig is (hoop ik), maar ik ga het toch vertellen. Het kwam door een droom. Ik droomde dat ik in een straat vlakbij mijn basisschool liep en dat Paul McCartney achter het keukenraam van één van die huizen stond. Ik zwaaide en hij zwaaide terug. That’s it.
Nu moeten jullie weten dat ik nooit logische dromen heb, sterker nog, dit is best een logische droom vergeleken met andere dromen. Maar goed, daarna was ik een keer in de zogeheten computerkamer van mijn vader en zag ik daar cd’s van de Beatles.

Ik luisterde ernaar en ik was, zoals ze zeggen, hooked.

Familiekwaal, denk ik. Mijn vader is fan (logisch te verklaren, want de Beatles waren zijn jeugd), mijn broer en ik ook. Ik weet niet hoe vaak ik sindsdien naar de Beatles heb geluisterd, maar geloof me, het was niet weinig.

Nu we de vraag ‘Beatles of de Stones?’ hebben beantwoord, dan de volgende: wie is mijn favoriete Beatle? Hoewel ik de andere drie Beatles vanzelfsprekend ook goed vind, is mijn favoriet Paul McCartney (of Macca, zoals hij door zijn fans wordt genoemd). Waarom? Hij heeft verschillende stijlen in zich (goed in ballads, maar kan bijvoorbeeld ook rocken, bespeelt meerdere instrumenten). En ik weet niet, ik vind zijn solowerk ook echt geweldig.

Dus, lieve mensen, zo is het gekomen. Nu moeten jullie niet denken dat het een obsessie is. Ik zeg niet tegen mensen die Paul heten: ‘Oh mijn god, je heet net zoals Paul McCartney!’, ik weet niet alle tourdata van 1965 uit mijn hoofd en ik heb niet de Beatles-jukebox van 5000 pond die ik in de Beatles Store in Londen zag gekocht (maar als ik het geld had…). Daarentegen weet ik wel de volledige naam van James Paul McCartney (James Paul McCartney dus), heb ik een hekel aan Yoko Ono en wil ik graag naar Liverpool. Dus.

Hoe zit het met jullie? Houden jullie van de Beatles of hebben jullie het lef om een andere band de beste ever te vinden? :P

*No worries, die blogjes ga ik schrijven ook! ;)

Take a sad song and make it better

Alles gaat verkeerd. Je wordt veel te vroeg wakker, er is geen brood in huis, het regent, je wordt bijna aangereden, een vriendin maakt een vervelende opmerking etc etc.

Je gaat naar huis, pakt een chocoladereep en gaat achter de computer zitten (waarbij je dan een mailtje leest dat je onverwachts moet werken de volgende dag). Je voelt je ronduit k. u. t. Alles en iedereen is stom.

Wat doe je dan? Juist, dan zet je muziek op. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ga dan altijd verdrietige liedjes luisteren. Bijvoorbeeld Come Home van Paul McCartney, Gran Torino van Jamie Cullum is ook wel behoorlijk zielig en wat dacht je van The Blower’s Daughter van Damien Rice?

Erg verstandig is het natuurlijk niet. Van dat soort liedjes word je niet bepaald vrolijker. Maar toch kan ik het niet laten.

Welke liedjes luister jij als je verdrietig bent of je niet goed voelt?

Mondegreen

Je luistert naar een liedje en zingt de tekst mee. Altijd was je ervan overtuigd dat het zo ging. Totdat je de lyrics op gaat zoeken.
Een voorbeeld hiervan is iemand die here we are now in containers hoorde in plaats here we are now, entertain us (Nirvana – Smells Like Teen Spirit).
Zoiets heet een mondegreen. Ik zal mijn mondegreens met jullie delen (ze slaan nergens op, maar dat verwacht je waarschijnlijk al). Wat ik hoor, staat vetgedrukt:

Mika – Grace Kelly

Do I repulse you with my queasy smile?
Do I repulse you with my greasy smile?

I try to be like Grace Kelly
but all her looks were too sad
I try to be like Grace Kelly
but she looks me too sad

I could be brown
I could be blue
I could be violet sky
I could be hurtful
I could be purple
I could be anything you like
I could be down
I could be blue
I could be violence sky
I could be happy
I could be bubble
I could be anything you like

Fall Out Boy – Sugar, we’re going down

Oh don’t mind me I’m watching you two from the closet
Oh don’t mind me I’m watching you Paul McCartney

Misschien ben ik gewoon zo’n grote fan van Paul McCartney dat ik overal zijn naam hoor? ;)

The Beatles – Michelle

Michelle, ma belle.
Sont des mots qui vont très bien ensemble,
Très bien ensemble.
Michelle, ma belle.
Sunday mo’, keep on, play piano song
play piano song.

Hierbij gaan we er maar vanuit dat Paul McCartney geen Frans kan en dat het absoluut niet aan mij ligt.

U2 – Vertigo

Your love is teaching me
how to kneel
Your love is teaching me
oud en nieuw

Tja, wat kan ik zeggen? Ze slaan nergens op :)

Wat zijn jullie mondegreens?

Laura de Gleek

Ik geef het toe. Ik ben een Gleek. Een echte, jawel.

Nee, ik zal het hier niet hebben over mijn crush op Darren Criss (Blaine in Glee) hijiszoknapohmijngodikwilmethemtrouwen.
In plaats daarvan zal ik jullie vertellen en laten horen wat mijn drie lievelingsliedjes zijn van Glee.

httpv://www.youtube.com/watch?v=dbZcYy6AAGg

De mashup van ‘Umbrella’ en ‘Singing in the rain’.

httpv://www.youtube.com/watch?v=ezXmK5S3ocw
‘Never going back again’, het origineel is van Fleetwood Mac. Ik had het nog nooit eerder gehoord. Ik vind het mooi met die gitaren :)

httpv://www.youtube.com/watch?v=E46BhMIRujI

‘Teenage dream’ van Katy Perry. En jawel, gezongen door Blaine (a.ka. the very lovely Darren Criss). Kom op, geef maar toe, het is toch leuk om al die jongens te zien zingen (eyecandy)!

Wat zijn jouw lievelingsliedjes van Glee? Of ben je een Gleehater? Tell me!

Haar naam is Laura

‘Hoe heet jij?’
‘Laura.’
*zingt* ‘Haar naam is Laura, een hele lieve meid.’

Dit overkomt mij helaas te vaak. Ik zal het Jan Smit nooit vergeven dat hij mijn naam heeft gekozen voor dit liedje. Als er  iemand een liedje over de naam ‘Laura’ maakt, laat het dan Coldplay zijn. Maar dit Volendamse kattengejank hoef ik niet te horen.
Mijn allerliefste broertje heeft een keer een variant op de tekst gemaakt: ‘Al haar vrienden die zijn aardig, maar voor Laura geldt dat niet.’
Ja, we hebben een hele goede broeder-zusterband, dat is duidelijk.

Gelukkig is Jantje Smit niet de enige die een liedje heeft gemaakt met de titel ‘Laura.’ The Wombats hebben het liedje ‘Party in a forest (where’s Laura?)’. Geen hoopgevende titel. En hoewel ik the Wombats een leuke band vind, is dit liedje wat minder. Ook ‘Laura’ van de Scissor Sisters valt tegen. Maar ze hebben ook een liedje met de titel ‘Paul McCartney’ geschreven, dus ik ben in goed gezelschap.

Er is iets met de naam Laura. Hier in de buurt wonen vier Laura’s. Ik zat samen met twee andere Laura’s in de klas. Ik kan zo drie bloggers noemen die ook Laura heten. Ik ben nooit de enige Laura in iemands telefoonlijst. Jawel, de naam Laura is populair. Naar mijn gevoel heet de halve wereld zo.

Nee, ik haat mijn ouders niet, omdat ze me Laura hebben genoemd. Ik vind het eigenlijk wel een mooie naam. Het had veel erger gekund (Grietje, Bo, Apple om er maar een paar te noemen).

Maar elke persoon die in het vervolg ‘Haar naam is Laura’ zingt, als ik mijn naam noem, krijgt een pak slaag. Wees gewaarschuwd.

Ben jij blij met jouw naam?

Laura luistert: Bobby McFerrin – Don’t worry, be happy

Mijn muzieksmaak varieert van the Beatles tot Frank Sinatra en van Acda en de Munnik tot U2 . Daarom zal ik je af en toe laten kennismaken met een liedje uit mijn muzieklijst en vertellen waarom ik juist dát liedje heb gekozen.

 

Klik hier voor Bobby McFerrin met Don’t Worry, Be Happy.

Soms heb je van die dagen. Eén en al stress. Het ene probleem is nog niet opgelost of er komt wel weer een nieuwe moeilijke situatie. Tja. Wat doe je dan?
Ik heb het antwoord.
Stap 1. Ga naar YouTube.
Stap 2. Tik Bobby McFerrin – Don’t worry, be happy in.
Stap 3. Zet het liedje aan en zing luid mee.
Voor het beste resultaat het nummer gelieve minstens tien keer draaien.

Enjoy!

 

Muziek van de week: Scouting for Girls – Elvis Ain’t Dead

Mijn muzieksmaak varieert van the Beatles tot Frank Sinatra en van Acda en de Munnik tot U2 . Elke week zal ik je laten kennismaken met een liedje uit mijn muzieklijst en vertellen waarom ik juist dát liedje heb gekozen.

Klik hier voor Scouting For Girls met Elvis Ain’t Dead.

Inmiddels is Scouting for Girls ook bekend in Nederland, dankzij het nummer ‘This ain’t a love song’, maar lang daarvoor kende ik de band al. Eén van hun oudere nummer is dit nummer ‘Elvis ain’t dead’. Het is een band met vrolijke nummers gezongen door met Brits accent en met leuke songteksten. Ze hebben nog veel meer leuke nummers (She’s so lovely, James Bond, I need a holiday, I’m not over you etc). Luister daar vooral ook naar, dan ga ik nu even meezingen: ‘Elvis ain’t dead, cause I heard him on the radio!’