Categorie: Muziek

Laura’s liederenanalyse: Annabel, het wordt niets zonder jou

httpv://www.youtube.com/watch?v=a01h9ONxDs4

Leuk hoor, die Nederpop. Bijvoorbeeld dat liedje ‘Annabel’, je kent het wel. Maar heb je wel eens naar de tekst geluisterd? Weet je wat, misschien is het maar beter ook als je dat niet doet. Voor mij is het te laat, want ik heb het al gedaan. Zie hieronder.

♫Iemand zei: “Dit is Annabel
Ze moet nog naar ’t station
Neem jij de wagen dan haalt ze het wel.”♫
Ehm ja, dus een random persoon zei tegen je dat je een meisje naar het station moest brengen? Weet je wel dat je vreemden niet zomaar kunt vertrouwen? Heeft je moeder vroeger niet tegen je gezegd dat je niet zomaar snoepjes van vreemde mannen mag aannemen?
♫Ik zei: “Da’s goed.” en reed zo stom als ik kon♫
Waarom zou je zo stom rijden als je kunt?

♫We kwamen aan bij een leeg perron
En ik zei: “Het zit je niet mee.”
Heel in de verte ging de laatste wagon
En Annabel zei: “Oke, ik ga met je mee.”♫
Ik denk dat Annabels moeder dat ook niet heeft gezegd over meegaan met vreemde mannen.

♫En later lagen we samen, zoals dat heet
Een beetje moe maar voldaan
Er kwam al licht door de ramen, ze zei
“Ik heb geen tijd voor ontbijt, ik moet gaan.”♫
Zo, dat gaat snel. Die Annalellebel Annabel is duidelijk niet bang voor vreemde mannen.

♫Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou, Annabel♫
Beste jongen, je hebt één keer met een meisje dat je niet eens kent geknuffeld en je kan al niet meer zonder haar? Dat is vast echte liefde.

♫Ik bracht haar weg ze kocht een kaartje Parijs
En ik zei: “Ja, nog een erbij.”
De lokettist gaf tweemaal enkele reis
En Annabel keek even opzij♫
Uiteindelijk heb je haar gevonden en weer naar het station gebracht. Natuurlijk besluit je dan om meteen met haar naar Parijs te gaan. Logisch. Wat nou werk of studie? Fuck alles! Annabel heeft er niets over te zeggen. Jij gaat gewoon mee.

♫Ik zei: “Ik heb je gevonden vandaag
Ik laat je nooit meer alleen
Al reis je door naar Barcelona of Praag
Al reis je door naar het eind van de wereld ik ga met je mee.”♫
Volgens mij heb je een zeer ernstige vorm van verlatingsangst. Ik houd mijn hart vast voor de uitkomst. Helaas zullen we het nooit te weten komen.

De liedjes van Lies


Omdat mijn moeder de liedjes dus niet onthoudt, slaat ze ze op in haar notities. Ja, mijn moeder is hipper dan ik met haar iPhone. Nee, harddisk is geen liedje. 

Ik heb de allerliefste moeder van de wereld. Echt waar. Jij denkt misschien dat jouw moeder de allerliefste is en het spijt me dat ik je uit die droom moet helpen. Mijn moeder is dat al.
Ondanks dat Lies, laten we haar zo maar noemen, heel lief is, heeft ze ook zo haar vervelende gewoontes. Ik zal er vandaag eentje uitlichten.

Stel, er is een liedje, laten we zeggen: ‘Rolling in the deep’ van Adele. Dat is een leuk liedje, zeg nou zelf (en dan bedoel ik niet leuk in de zin van ‘vrolijk’, maar je begrijpt me wel). Dat vond ik dus ook. Met de nadruk op vond.

Lies en ik zaten in de auto.
‘We could have had it all.’ brult Adele op de radio.
Mijn moeder stuiterde bijna de auto uit.
‘Oh oh Laura, welk liedje is dit?’
De auto maakte een gevaarlijke zwieber naar links en even ben ik bang de dood tegemoet te zien.
‘Ade-heeeele.’ zeg ik en ik rol met mijn ogen. ‘Dit is al de tiende keer dat je dat vraagt.’
Mijn moeder negeert me en zet de radio op de hoogste volume.

De volgende dag. Ik zit in mijn kamer nuttige dingen te doen zoals twitteren en 16 and pregnant kijken. Het gejank van de baby wordt echter overstemd door iets anders.
Het stemgeluid van Adele.
Mijn moeder heeft blijkbaar de cd van Adele gekocht. Daar heb ik geen problemen mee. Ik laat haar het liedje één keer draaien, op zijn hardst. Maar dan draait ze het nog een keer. En nog een keer. Ze houdt er potverdorie maar niet mee op.
‘ZACHTER!’ schreeuw ik er bovenuit.
Mijn moeder glimlacht alleen maar en zet hem nog een tikje harder.

Een week later komt de woede al opborrelen bij de begintonen van ‘Rolling in the deep’. Het is inmiddels de tachtigduizendste keer dat ik hem heb gehoord. Wat een rotnummer.

Bedankt, Lies, bedankt.

(maar ondanks dat is ze nog steeds de allerliefste moeder van de wereld)

Het beste van Acda en de Munnik (volgens mij dan)

httpv://www.youtube.com/watch?v=oghhRlA3Jqg&feature=related

Uiteraard volledig subjectief! Ik vind Acda en de Munnik geweldig. De teksten, de muziek, het feit dat ze met zijn tweeën zijn. Vandaag zal ik vijf liedjes laten horen die ik goed vind en daarnaast ook de beste regels (ook volledig subjectief) uit diezelfde liedjes laten lezen. Enjoy!

1. Niet of nooit geweest
Ik heb een jaar op toneel (theater Hofplein) gezeten en naast toneelspelen en dansen moesten we ook zingen. Een paar keer per jaar moest je dan ook solo zingen voor de groep (eng!!!). Ik had dit liedje geoefend, maar koos uiteindelijk toch voor een Kinderen voor Kinderen-liedje (ik was toen 10 ofzo, dus dan mag dat nog). Maar ik ken nog steeds de hele tekst uit mijn hoofd!

Laat het mijn allerdomste fout zijn
Maar laat me dit nooit meer vergeten 

2. Geen liedje (staat niet op YouTube, vandaar een link naar Spotify)
Ooooh, dit vind ik het allermooiste liedje van AedM. (Overigens, wel een grappig weetje, ze hebben ook liedjes die ‘Mooi liedje’ en ‘Hallo liedje’ heten) Mooi met de piano :) Het is verdrietig, maar zo goeeeed. En de tekst ook! Het is geen lange tekst, dus ik zet het gewoon helemaal neer:

Flarden van teksten
Schieten een aan een voorbij
En allemaal over jou
En geeneen is er van mij

Liters inkt en honderd bomen
Heb ik in jouw naam verspild
En nooit is er iets uitgekomen
Maar weet, ik heb het wel gewild

3. Als je bij me weggaat
Over prille liefde en de dingen die dan door je hoofd gaan.

Als je bij me weggaat
Mag ik dan met je mee?

 4. Geef me al je armen
Tja, wat moet ik er nou over zeggen? Gewoon WEER een mooi liedje van AedM! Van het nieuwste album dat ’t Heerst heet.

Geef me al je armen
Ik schenk me nog één droom in
En rook een laatste lied
Zing het zacht
Verlaat me niet

5. Slaapliedje
Een slaapliedje voor een lief kindje over een wereld waarin de liefde regeert. 

Je hoeft niet te weten
Van die dingen
Alleen zo hier met mij samen te zijn
En te horen van een leven
Waarin de liefde weer regeert
En te geloven, al is het maar even
Dat de haat wordt aangeleerd
Dat de mensen liever zoenen
Dan dat ze vechten op het journaal
Dat beer weer beter wordt
De poes morgen wel weer opstaat
Dat die ook slaapt en dat het goed komt allemaal

En zo zijn er nog veel, veel meer mooie liedjes :)

(ik ben overigens nog nooit naar een optreden van Acda en de Munnik geweest en ja, familie, vrienden en bekenden, dit is een hint)

Muziek: vijf covers (niet uitspraken als cuffurs svp)

httpv://www.youtube.com/watch?v=LBTdJHkAr5A

1. The Fray – Heartless.
Oorspronkelijk is dit nummer van Kanye West. Ik vind Kanye West echt verschrikkelijk, maar stiekem zijn sommige liedjes van hem wel leuk (waaronder deze). Wat ik wel jammer vind, is dat hij vaak gebruik maakt van zo’n microfoon die je stem vervormt. Gelukkig gebruikt de zanger van the Fray (leuke band, eerste concert waar ik ooit naar toe ben geweest! Dan tel ik het Fox Kids-concert op een kinderfeestje niet mee…) dat niet.

2. Antony and the Johnsons – Crazy in love.
De muziek van Beyonce vind ik leuk tijdens het uitgaan, maar daar houdt het wel bij op. En dan heb je Antony and the Johnsons. Totaal andere muziek. Ze maken heel iets anders van het liedje, je herkent het bijna niet terug. Mooi!

3. Wende Snijders – Ne me quitte pas.
Zij is zo goed he. Ze zingt zowel in het Nederlands, Engels als in het Frans. Ne me quitte pas is een geweldig mooi nummer. Niet alleen het origineel door Jacques Brel, maar ook deze cover van Wende Snijders.

4. Frank Sinatra – I won’t dance.
The Voice (nee, ik heb het nu niet over dat televisieprogramma) is misschien wel de meester van covers. Hij heeft ongelooflijk veel nummers gezongen, waaronder ook veel van anderen. Dit liedje komt oorspronkelijk uit de musical ‘Three sisters’, maar dat was een flop. Uiteindelijk kwam hij weer in een andere musical (‘Roberta’) terecht en zo werd het een hit (toen he, ik denk niet dat veel van jullie het nu nog kennen). Het is overigens ook een favoriet liedje van mij om mee te blèren. Helaas voor de rest van het huis, want ik kan niet zingen.

5. Paramore – Love’s not a competition (but I’m winning).
Het origineel is van de Kaiser Chiefs. Ik weet niet of jullie die nog kennen (treden ze nog op, maken ze nog cd’s?), maar het was één van de bands waar ik fan van was in de eerste. Dit liedje vind ik één van hun betere. Niet alleen het origineel, maar ook deze cover van Paramore.

Wat vind jij een goede cover?

Net als in de film, ik wil het


Mooi oranje is niet… nou ja, misschien toch wel.

In de VARAgids van deze week (overigens heb ik de VARAgids ook een keer een brief geschreven en nooit iets teruggekregen, maar dat is even off topicgezeur) stond een interview met Jools Holland. Nu weet ik van deze beste man niet zoveel af, maar dat is ook niet relevant. Het gaat om iets wat hij zei in het interview: ‘(…) en ook een cd met pianowerk van de Franse componist Messiaen, Vingt regards sur l’enfant-Jésus. Die draai ik tegenwoordig altijd als ik in de file sta: dan is het alsof ik word opgetild uit de banale realiteit van die file, en alsof alles wat ik zie betekenis krijg in het licht van die rare, abstracte muziek.’ (blz. 8, nummer 22).
Nu ken ik die cd niet en noch ken ik het gevoel alsof alles betekenis krijgt in het licht van die muziek, maar het deed me wel ergens anders aan denken. Een bepaald gevoel en jullie kennen het ook, geef het maar toe.

Het is meestal tijdens het reizen. Ik weet niet waarom. Je zit in de auto, op de fiets of je bent gewoon aan het wandelen. De radio staat aan of je hebt de oordopjes van je mp3(4? 5?)speler in. Er komt een nieuw liedje en boem: het is alsof een film bent.

Het echte leven wordt niet begeleid door muziek, maar in films wel. Jongen en meisje kussen: romantische muziek. Meisje huilt: dramatische muziek. Jongen lacht: vrolijke muziek.
Goed, jij bent daar dus aan het fietsen en je voelt je een beetje sip. Opeens komt er een zielig Coldplayliedje (niks tegen Coldplay, maar vroegah hadden ze wel veel zielige liedjes hoor) en alles lijkt te kloppen. Je wordt gevolgd door een camera, je perst er een paar traantjes uit als een ware acteur/actrice, want dat is het: je zit in een film.
Dan is het liedje voorbij en komt één of ander vrolijk gênant Disneyster-liedje op (‘Hey, I just met you and this is crazy, but here’s my number, so call me, maybe?’) en is het moment voorbij.

Ik denk dat ik teveel films kijk.

Herkenbaar of ben ik écht gek?

Laura’s liederenanalyse: toen ik je zag (overdreven gedoe)

httpv://www.youtube.com/watch?v=ADFTOCN5ZRY
Beeld is van slechte kwaliteit, maar ik kon even niets anders vinden. Maar het gaat om het liedje.

Je hebt van die nummers. Je weet eigenlijk niet zo goed of ze nou goed zijn of juist heel slecht. Dat heb ik met ‘Toen ik je zag’ van Hero a.k.a. Antonie Kamerling. Het is zo’n meezinger, weet je wel. En daarom luister ik het graag. Maar de tekst. Oh god.

♫Ik dacht nooit aan morgen, vandaag was lang genoeg♫
Jeetje, dat lijkt me niet verstandig hoor. Betekent dat dat je ook nooit afspraken met de tandarts maakt?
♫Totdat ik jou zag, en ik dacht ineens aan morgenvroeg♫
One night stand? Hoe snel je weer weg moet gaan?
♫Ik hield niet van de liefde, voor mij was er geen vrouw
Totdat ik jou zag, en ik hield zomaar ineens van jou♫
Nou, ik weet dat er vrouwen zijn die klagen dat mannen nooit ‘ik houd van jou’ zeggen, maar dit is me toch net iets te snel hoor.

♫Je hebt niet in de gaten, wat je allemaal met me doet
En dat kun je ook niet weten, ik heb je pas één keer ontmoet
En toen heb je mij misschien, niet eens gezien♫
Oké, dus je hebt haar nog maar één keer ontmoet, zij heeft jou waarschijnlijk niet eens gezien en toch doet ze al van alles met je en houd je van haar? Overdreven gedoe zeg!

♫Ik ging nooit naar buiten, echt vrolijk was ik niet♫
Dat lijkt me niet gezond hoor. En ook niet praktisch. Heb je geen werk? Moet je nooit naar de supermarkt?
♫Nu loop ik zelfs te fluiten, en ik kijk of ik jou ergens zie
Ik kon om niemand lachen, ik was tot niets in staat
Nu ben ik dag en nacht een zon, omdat ik weet dat jij bestaat♫
Goh, wat één keer een vrouw ontmoeten toch niet allemaal met een man kan doen.

♫Er was een donder, een bliksem, een slag toen ik je zag♫
Heftig. En nogal gevaarlijk lijkt mij.
♫Ik ben veranderd, een ander, sinds die ene lach
Ik geef me over, je hebt me, verzetten heeft geen zin
Ik ben veranderd, een ander, en dit is pas het begin♫
Zo, dit is niet zomaar iets. Je hebt één keer een vrouw gezien, niet eens met haar gesproken en je bent al meteen smoorverliefd en zelfs helemaal veranderd! Zou dit dan ware liefde zijn?

Ondanks de tekst blijf ik dit liedje gewoon luisteren. En lekker vals meezingen. Jullie?

Paul is dead

Paul McCartney is dood.
‘He, maar dat heb nog niet gelezen in de krant/op internet?’
Nee, dat klopt. Het is namelijk al een flink aantal jaartjes geleden gebeurd.
‘Maar hoe kan dat nou, hij heeft toch laatst een concert in Nederland gegeven?’
Nee, lieve mensen, dat was niet de echte Paul McCartney. Dat is degene die al sinds 1966 zijn invaller speelt: William Campbell.

Wat is er gebeurd? In 1966 is Paul McCartney bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Dat was natuurlijk niet zulk gunstig nieuws voor de Beatles. Want hoe moest het verder met de band? Gelukkig was daar William Campbell, ook wel ‘Faul’ genoemd, zodat de band gewoon kon blijven bestaan.

Maar hoe zijn mensen deze vreselijke gebeurtenis dan toch te weten gekomen? Door allerlei hints natuurlijk! Het ongeluk gebeurde om vijf uur ’s ochtends. In het liedje ‘She’ leaving home’ wordt Wednesday morning at five o’clock as the day begins gezongen. En in ‘Good Morning, Good Morning’ wéér: People running around, it’s five o’clock (dat zijn de getuigen van het ongeluk).

Zo zijn er nog talloze voorbeelden. He blew his mind out in a car, he didn’t notice that the lights had changed uit ‘A Life in a Day’ bijvoorbeeld. En op de albumhoes van Abbey Road loopt ‘Paul McCartney’ op blote voeten (de dode), John Lennon is in het wit en dus de priester, de in het zwart geklede Ringo Starr is de begrafenisondernemer en George Harrison, in zijn spijkerpak, is natuurlijk de grafdelver. En als je het liedje ‘Strawberry Fields Forever’ achterstevoren luistert (want het is echt niet raar om liedjes achterstevoren te luisteren), dan hoor je de woorden Please guess he’s dead.

En dit is nog niet eens de helft van de aanwijzingen. Voor meer kun je ook deze documentaire kijken.

Het spijt me dat ik jullie niet in de waan heb gelaten dat Paul McCartney nog leefde, maar ik wilde graag dat men de waarheid eens wist. Het zal ongetwijfeld als een schok komen, sorry…

Nederland, oh Nederland

httpv://www.youtube.com/watch?v=tryI72ExYaI

Vandaag weer een paar mooie, Nederlandse liedjes. Gewoon, omdat het kan.

1. Boudewijn de Groot – De vondeling van Ameland.
Ik houd niet zo van Boudewijn de Groot. Hij is me te moody en ik weet niet of hij wel in staat is om te lachen. Maar dit vind ik wel een mooi en bijzonder liedje van hem. Als je naar de tekst luistert, dan merk je dat het droevig is, maar toch zit er ook iets moois aan. Goed, luisteren dus!

2. Toon Hermans – Als de liefde niet bestond.
Toon Hermans is een held. Lieve man met lieve liedjes. Zoals deze. Want wat zou de wereld zonder liefde zijn? (Als de liefde niet bestond/Zou de maan niet langer lichten/Geen dichter zou nog dichten/Als de liefde niet bestond etc.)

3. Spinvis – Bagagedrager.
Ja, Gers Pardoel is gewoon een na-aper met zijn ‘Bagagedrager’, want dit liedje bestond al langer. Zoals al vaker gezegd: je houdt van Spinvis of niet.

4. Acda en de Munnik – Kom nog even niet naar hier.
Mijn favoriete Nederlandse duo. Vooral goed in de rustige, ietwat melancholische liedjes zoals deze.

5. Peter de Koning – Het is altijd lente (in de ogen van de tandartsassistente).
Oké, het verdient niet een *vulhiereenawardvoorNederlandsemuziekin*, maar dat maakt niet uit. Want dit liedje maakt me vrolijk. En jullie gaan me vast heel irritant vinden, omdat het de rest van de dag in je hoofd zal zitten haha.

Weten jullie nog leuke, Nederlandse liedjes?

Kinderen voor kinderen, voor kinderen van daaaaaaar

httpv://www.youtube.com/watch?v=WXcjPHL44ec

Ik heb er al eerder over geschreven, maar kom op, het is Kinderen voor Kinderen, daar mag ik best wel nog een keer iets over zeggen. Stiekem is het leuk om die liedjes weer te beluisteren. En daarom zal ik een selectie van vijf nummers maken die ik leuk vond. Natuurlijk zijn er nog veeeel meer leuke liedjes, dus schroom niet om die in een reactie te zetten!

1. Vuur en vlam.
‘Maar sinds ik jou voor het eerst op het schoolplein zag, ben ik nergens meer zeker van.’ Ach ja, die eerste kalverliefde op de basisschool. Niemand die je begrijpt. Gelukkig zijn daar de liedjes van Kinderen voor Kinderen. Keihard meezingen: ‘Zomaar WHAM, in vuur en vlam!’

2. Ik hou van je zonder franje.
Dit vind ik één van de leukste/mooiste liedjes. Samen met Toon Hermans over de liefde. Mooi. (Je moet even naar Kinderen voor Kinderen 17 gaan en dan is het nummer 11 of het liedje intypen bij de zoekdinges. Maar luisteren hoor, hij is echt mooi!)

3. Annemiek.
Ach gossie, ik kon me er van alles bij voorstellen. Je beste vriendin die gaat verhuizen naar ver, ver weg (mijn beste vriendin verhuisde op een gegeven moment ook, van een straat verder HELEMAAL naar de andere kant van het dorp). Houd je zakdoek er maar bij.

4. Sandwichkind.
Tja, ik ben de middelste. En dan ben je dus een sandwichkind. Ook deze is weer herkenbaar (ik was toen al melodramatisch).

5. Smoorverliefd.
Ja, het zijn nog maar kindjes en toch hebben de Kindertjes voor Kindertjes al problemen in de liefde. Dramatisch. De boodschap: word maar niet verliefd (‘Smoorverliefd, ik wist niet dat er zoiets ergs bestond.’). Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik heb niet naar die boodschap geluisterd!

Dus mensen, oefen je Gooische R en zing luidkeels mee!

Stinkie

httpv://www.youtube.com/watch?v=JtBLyseeU3c

Je hebt van die mensen. In de bus, op straat of nog erger: in je directe omgeving (collega of iets dergelijks). Op zich is er niets mis met ze. Ze zijn aardig en grappig, je kan het eigenlijk wel goed met ze vinden. Maar op het gebied van persoonlijke hygiëne kunnen ze nog erg veel leren.
Ze stinken namelijk naar zweet. Altijd. En niet zo’n beetje ook. Natte kringen onder de oksels en een penetrante geur, je kent het wel. Zo’n persoon over wie je denkt: ‘Hmm, daar ga ik maar niet naast zitten.’

En dat is vervelend. Niet alleen voor de mensen om Stinkie heen, maar vooral voor Stinkie zelf (‘Waarom wil er niemand naast me zitten? Vinden ze me niet aardig?). Want meestal hebben de mensen het zelf niet door (of dat mag ik hopen, althans, want als je het wel door hebt en je doet er dan alsnog niets aan, dan ben je viesssss).

Maar hoe vertel je dat aan iemand? Wat je ook zegt, het is een vervelende boodschap om te brengen aan het stinkdier. Deodorant als cadeau geven is bovendien passé. Maar ik zou Laura de wijze niet zijn (hoor ik daar iemand kuchen?) als ik daar geen antwoord op zou hebben.

Je zegt gewoon tegen Stinkie: ‘Weet je, Coldplay is echt een goede band en ik heb laatst een leuk nummer van ze ontdekt, wil je hem horen?’
En dan zet je dit liedje op. Succes gegarandeerd ;).

(hoewel ik Coldplay een goede band vind, vind ik dit liedje niet om aan te horen, maar een leugentje om bestwil mag wel in een crisis-situatie zoals deze)