Categorie: Literatuur en poëzie

A room without books is like a body without a soul

Ik heb boeken. Aardig wat (maar niet zoveel als ik zou willen), want ze passen niet allemaal in mijn Billy. Maar goed, ik heb er even naar gekeken, zodat ik jullie mijn boekentips kan geven. Bij elk boek zal ik een korte beschrijving geven en over sommigen heb ik al een blogje geschreven.

1. Haruki Murakami – Norwegian wood 
Sowieso is de titel al goed (liedje van the Beatles), maar daarnaast is het ook goed geschreven. Ik heb een ander boek gelezen van Murakami (Kafka op het strand, ook een aanrader), die meer magisch-realisme was. Maar dit boek schijnt zijn realistische boek te zijn. In ieder geval, het gaat over Watenabe, een student uit Tokio. Hij is verliefd op Naoko, die de vriendin was van overleden beste vriend. Geen vrolijk boek dus, maar oh wat mooi geschreven!

2. Art Spiegelman – Maus 
Een graphic novel over de Tweede Wereldoorlog, de moeilijkheden van de strip (aangezien het beeld én woord is) en een vader-zoon relatie. Lees hier meer.

3. Gustave Flaubert – Madame Bovary
Een klassieker die ik moest lezen voor mijn studie. Een realistisch boek over een vrouw die overspel pleegt. Wel een waarschuwing: er zitten soms té lange beschrijvingen van landschappen in en ik zal je niet boos aankijken als je die overslaat ;)

4. Gabriel Garcia Marquez – Honderd jaar eenzaamheid
Ook weer prachtig geschreven. Gaat over een aantal generaties van een familie die allemaal op hun eigen manier eenzaam zijn. Lees hier meer.

5. Primo Levi – Is dit een mens 
Primo Levi werd tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Auschwitz gedeporteerd. Hierover schreef hij een mooi, maar droevig boek. Het is al een paar jaar geleden dat ik het gelezen heb, maar ik ga het binnenkort weer herlezen. Zeker een boek wat je aan het denken zet.

6. Tom Rob Smith – Kind 44 – 
Op de cover staat dat het een literaire thriller is (houd ik niet van), maar ik vind die definitie niet passen. Eerder een historisch, spannend boek. Het speelt zich af ten tijde van de Sovjet Unie en gaat over een officier in de geheime dienst die zich niet aan de regels houdt. Erg spannend!

7. Jostein Gaarder – De wereld van Sofie 
Aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in filosofie. Mooi geschreven boek van Jostein Gaarder, die nog meer mooie boeken op zijn naam heeft staan. Lees hier meer over dit boek.

8. Tonke Dragt – De brief voor de koning 
Een kinderboek, I know. Maar oh wat een fijn kinderboek! Ik moet eerlijk bekennen dat ik het vorig jaar of twee jaar geleden weer herlezen heb en het voelde precies als vroeger. Het is een ridderboek. Tiuri is een soon to be ridder, maar krijgt dan de opdracht om een belangrijke brief naar de koning te brengen. Dit gaat uiteraard niet vanzelf. Wat een leuk en spannend boek! Ik heb er niets op tegen om kinderboeken weer te lezen, eigenlijk zouden we dat vaker doen. We hebben nog de rest van ons lezen om volwassen te doen.

9. Jonas Jonasson – De 100jarige man die uit het raam klom en verdween 
Dit is een boek voor de stemming ikbenluienikhebzinineenluchtigboek. Zoals je al een beetje kunt raden, gaat het over een honderdjarige man die uit het raam van het bejaardentehuis waar hij verblijft klimt en verdwijnt. In het boek spelen twee verhalen een rol: zijn reis samen met de mensen die hij onderweg leert kennen en zijn levensverhaal. Geen diepgaand boek, maar wel leuk om te lezen!

10. Jonathan Safran Foer – Extreem luid and ongelooflijk dichtbij 
Eén van mijn favoriete boeken. Het gaat over een nieuwsgierig en vindingrijk jongetje dat zijn vader is verloren door 9/11. Lees hier meer.

Dit was maar een selectie, maar hopelijk hebben jullie er toch inspiratie uit gehaald. Natuurlijk kun je nooit genoeg boeken hebben, dus nu mijn vraag aan jullie: wat is jouw boekentip voor mij? (ik houd overigens niet van literaire thrillers en chicklits)

Ik ben lid

Sinds een half jaar ben ik lid. Nee, niet van een studentenvereniging of de regionale boerengolfclub, maar van de Rotterdamse bibliotheek.

Vroeger ging ik vaak naar de bibliotheek in mijn dorp. Dit, lieve mensen, is echter niet te vergelijken met de bibliotheek van Rotterdam. Volgens mij zijn het zes verdiepingen en op elke verdieping staan op zijn minst duizend boeken. Trappen zijn voor losers: hier doen ze aan éénpersoonsroltrappen. Inhalen is er niet bij.

Ik vind het een fijne plaats om naar toe te komen. Natuurlijk omdat het een bibliotheek is (boeken!), maar ook de hele sfeer (jeej, lotgenoten!) en alles eromheen. Zo is in de hal elke keer weer een andere tentoonstelling (bijvoorbeeld over wasknijpers, geniaal.). Maar in de hal staat ook een groot schaakspel met hele rare schaakstukken. Wat wel jammer is: hij ziet er helaas niet zo mooi uit als de bibliotheek in Dublin en dergelijke. Maar dat vergeef ik de bieb wel.

De bibliotheek is ideaal voor een arme student en al helemaal voor een studente Literatuurwetenschap. Dus woon je in de omgeving Rotterdam: lid worden is zeker aan te raden :)

Ben jij lid van een bibliotheek?

De kat en de muis en andere verhalen

Vier september ging ik naar Manuscripta. Dit was heel leuk, zeker een aanrader! Er was één stand daar van MijnBestseller. Ik had al eerder gelezen wat je daar kon doen: je eigen boek publiceren.

Ik dacht eigenlijk niet dat zo serieus zou zijn, maar dat is het dus blijkbaar wel. Ik kan namelijk zeggen dat ik mijn eerste boek gepubliceerd heb! Natuurlijk heb ik niet in no time een manuscript geschreven (I wish, al komt het boek over het meisje dat verliefd wordt op een jongen die een panda blijkt te zijn en vissenschubben krijgt in in het zonlicht er natuurlijk wel aan), maar ik heb een aantal verhalen van mezelf bij elkaar gedaan: een verhalenbundel dus. Er staan een aantal verhalen in die ook op mijn blog staan, maar de meeste kennen jullie niet. Het zijn tien verhalen in verschillende stijlen geschreven.  Er zitten realistische verhalen tussen, maar ook een absurdistische. Ik ben vooral trots op het laatste verhaal dat erin staat.

Iedereen kan op MijnBesteller een boek uitgeven, maar daar moet je wel voor betalen (is niet superduperduur). Je kan ervoor kiezen om het alleen beschikbaar te laten zijn in de webwinkel, maar ook een ISBN-nummer aanvragen (kost geld), waardoor je boek dus overal verkrijgbaar is. Ik heb dat laatste gedaan en met trots kan ik zeggen dat mijn boek nu onder andere op bol.com staat!

Misschien denk je: ja duh, dat kan ik ook wel. En dat klopt. Natuurlijk gaat het niet echt via een uitgeverij die jouw manuscript leest en beoordeelt en bijschaaft. Ik verwacht dan ook niet dat ik in de top vijf boeken kom en dat ik wereldberoemd word. Maar ik had de kans en daarom heb ik het gedaan. En eerlijk is eerlijk: het voelt goed om te kunnen zeggen dat je je eigen boek in je boekenkast hebt staan!

Als je het wil kopen, dat kan op verschillende manieren. Je kunt het in de webshop van de uitgeverij zelf kopen (er is overigens ook een e-book van), maar bijvoorbeeld ook via bol.com of de Slegte. Niks moet natuurlijk, maar mocht je het gekocht hebben, laat het dan weten, dat vind ik leuk!

Manuscripta & de Dag van het Personage

Binnenkort zijn er twee leuke dingen georganiseerd voor mensen die van schrijven houden, namelijk Manuscripta en de Dag van het Personage.

Manuscripta

Drie en vier september is de opening van het boekenseizoen in de vorm van Manuscripta.  Er zijn interviews, workshops, schrijvers en nog veel meer. Het is in de Westergasfabriek in Amsterdam. Ik ben er nog nooit geweest, maar vier september ga ik voor het eerst!  Ik ben erg benieuwd :) Als jij ook op zondag gaat, meld het dan even, misschien zien we elkaar dan :D

De Dag van het Personage

Dit vindt plaats op elf september. Het is onder andere georganiseerd door SchrijvenOnline. Het is, geloof ik, wat minder massaal dan Manuscripta, maar daardoor niet minder leuk! Er zijn lezingen, workshops en nog meer. Kijk hier voor het programma. Ook hier ga ik naar toe :)

Ik vind het leuk dat dit soort dingen georganiseerd worden. Eerlijk gezegd ben ik nog nooit naar zoiets geweest, dus ik ben erg benieuwd hoe het is.

Ga jij naar één van deze twee activiteiten?

We all have stories to tell

Bron

Verhalen zijn belangrijk voor mensen. Veel dingen die belangrijk voor ons zijn, dragen verhalen in zich. Bij literatuur natuurlijk, maar ook kunst en religie. Als we roddelen vertellen we verhalen, net zoals de media doen.

Waarom zijn verhalen zo belangrijk voor ons? Ze leren ons iets. Het levensverhaal van je oma, inclusief fouten, kan jou leren om niet dezelfde vergissingen te maken. Het verhaal van je beste vriendin dat ze heel verdrietig is zonder dat iemand dit weet, kan ervoor zorgen dat jij heel anders naar haar gaat kijken.
Daarnaast vertellen we ook verhalen vanwege het plezier. Denk aan televisie, strips, muziek, boeken etc. We komen zo in andere werelden terecht, werelden die soms niet eens bestaan.

Als je erover gaat nadenken, zitten overal verhalen in, gaat alles over verhalen. In de natuur, mensen, het leven.

Nee, we kunnen niet zonder verhalen. En dat vind ik helemaal niet erg.

Geen feut meer

Bron

Over ietsje minder dan een maand (lucky me dat ik zo lang vakantie heb!) beginnen mijn colleges weer. Zoals jullie (bijna) allemaal wel weten, studeer ik Literatuurwetenschap op de universiteit Leiden (de leukste studie die er is, ga hem ook doen ;)).

In mijn eerste jaar heb ik veel nieuwe mensen leren kennen, waaronder mijn lieve studiegenootjes! Dat is sowieso al één aspect wat leuk is van de universiteit. Daarnaast ben ik in dit jaar natuurlijk ook wijzer geworden op het gebied van literatuur. Ik heb geleerd hoe ik verhalen, gedichten, film en theater moet analyseren, heb mijn Britse accent verbeterd (nee, ik snap ook niet waarom we dit moesten doen) en natuurlijk heel veel gelezen!

In het eerste jaar had ik al een relaxt rooster, maar dit jaar al helemaal. Jawel mensen, ik hoef maar twee keer in de week naar college! Ik ben echter niet van plan om vijf dagen in de week thuis te zitten, daarom zoek ik een bijbaantje. Mochten jullie wat weten: parttime, doordeweeks, omgeving Rotterdam. Let me know!
Daarnaast ben ik  van plan om door te gaan  bloggen, net zoals nu. Ik heb een aantal nieuwe dingen in mijn hoofd zitten en natuurlijk mogen jullie straks eindelijk weten wat het ultrageheime project is ;)

Mijn conclusie na één jaar als student is: studeren is leuk (eindelijk iets doen wat je leuk vindt, leuke studiegenootjes, meer vrije tijd), behalve de tentamens natuurlijk ;) Op naar het tweede jaar!

Hebben jullie ook zin in het volgende schooljaar/studiejaar/werkperiode?

*Feut is studentenjargon voor eerstejaars.

Books are dangerous

Bron

Books are dangerous. The best ones should be labeled: “This could change your life.” – Helen Exley

Lezen. Ik doe het elke dag: de krant, blogs, andere websites en natuurlijk ouderwets een boek (geen e-books voor mij!).
Over het lezen van dat laatste wil ik het gaan hebben. Weten jullie nog wat boeken zijn? Weet je wel, die dingen van papier die in die kast in de hoek liggen te verstoffen? Sommigen zijn zelfs zonder plaatjes!

Oké, nu jullie weer weten wat boeken zijn, de volgende vraag: hoe vaak lees je ze? Nee, ik bedoel niet doorbladeren en denken: Poeh zeg, deze heeft wel erg veel bladzijdes, maar elk woord (Elk woord?! Ja, elk woord, zelfs elke punt.) lezen. Aandachtig lezen.

Sommige mensen schijnen er een fobie voor te hebben, maar dat is echt nergens voor nodig. Lezen is leuk. En bovendien nog goed voor je ook. Ik zal een aantal dingen opnoemen:
– Goed voor je algemene kennis.
– Goed voor je taalvaardigheid.
– Houd je van schrijven? De beste leermeester (behalve zelf schrijven) is een boek lezen. Maar als je schrijft en je leest niet, dan vraag ik me af waarom je überhaupt schrijft. Maar goed.
– Geen geld voor reizen? Lang leve het boek. Gratis (of nou ja, twintig euro, maar dat is niets vergeleken met die duizend euro voor je vakantie) en voor niets kun je andere landen en werelden bezoeken, sommigen bestaan geeneens in het echt!

En graag wil ik ook even aandacht voor het volgende: chicklits en literaire thrillers zijn vermakelijk om te lezen, maar waag je ook eens aan echte literatuur. Met een hoofdletter L. Het is echt niet allemaal saai en moeilijk, geloof me maar.

Dus hup, pak een boek uit de kast en ga lezen!

Lees jij veel? En zo ja, wat voor boeken?

Nobody knows what you know

Laatst was ik bij de Poetry International Festival in Rotterdam. Ik heb daar twee masterclasses gevolgd, waaronder één van Robert Hass. Hij was jarenlang de poet laureate (dichter des vaderlands) van de Verenigde Staten én heeft de Pulitzer Prize gewonnen. Het was een inspirerende masterclass, waaruit ik verschillende inzichten heb kunnen halen. Over één daarvan wil ik het nu gaan hebben.

Meneer Hass, een vrolijke, oude man met een rode neus, zei op een gegeven moment: ‘Nobody knows what you know, unless you write it down.’
Dus niemand weet wat jij weet (of denkt of ziet), tenzij je het vertelt. Natuurlijk, er valt veel te raden. Door non verbale communicatie bijvoorbeeld. Maar hoe weet je eigenlijk zeker of datgene wat jij denkt (voorbeeld: je denkt dat je beste vriend(in) verdrietig is) ook echt zo is? Misschien is die vriend of vriendin wel diep van binnen kwaad, ook al staat het gezicht droevig. En die ene klasgenoot, die altijd zo vrolijk is: dat zou ook een masker kunnen zijn. Dat weet je niet. Je kunt raden, je kunt gokken, maar totdat diegene zegt: ‘Ik ben verdrietig.’, weet je het niet honderd procent zeker.

En dat is lastig. Want soms durf je het niet te vertellen en wil je eigenlijk dat mensen het gewoon aan je kunnen zien dat je ergens mee zit. Maar de waarheid is vaak: ze zien het niet. Dus als je hulp nodig hebt, moet je er gewoon om vragen.
En aan de andere kant is het ook moeilijk, bijvoorbeeld als je met iemand aan het daten (sorry, ik vind het eigenlijk een verschrikkelijk woord, maar ik weet er geen ander woord voor) bent. Vindt hij/zij me leuk of is het alleen vriendschappelijk?
‘Ja, maar als iemand je kust, dan vindt diegene je toch leuk?’ zal je misschien zeggen. Nee, ben ik niet met je eens. Sowieso heb je mensen die met jan en alleman zoenen en het kan ook pure lust zijn, in plaats van liefde. Dus dan moeten woorden van de ander je verlossen van de twijfels.

Je hebt ook mensen, je kent ze vast wel (waarschijnlijk ben jij ook zo af en toe), die honderd procent zeker weten dat iemand zus en zo in elkaar zit.
‘Ja, dat meisje is zo zeker van zichzelf, moet je die arrogante blik zien.’
Maar zoals ik al zei, is dat alleen non verbale communicatie. En om zekerheid te hebben, moet er ook verbale communicatie zijn. Natuurlijk is het de vraag of taal als medium überhaupt niet tekort schiet, maar dat is weer een ander verhaal.

Lastig zijn ze toch. Mensen.

Wanneer heb jij iemand verkeerd ingeschat of begreep iemand jou niet?

Maus

Vroeger las ik de Donald Duck (en ook een tijdje de Katrien, kent iemand dat nog?) en af en toe lees ik de stripjes in de krant, maar daar blijft het eigenlijk wel bij.
Totdat ik voor mijn studie ‘Maus’ moest lezen. Nu is dit eigenlijk geen strip, maar een graphic novel: een strip met literaire ambities, zoals mij is geleerd. Dit is dus andere koek dan het stripje van S1ngle die elke dag in de krant staat.

Het is één van mijn favoriete literaire werken die ik dit jaar heb moeten lezen voor mijn studie (literatuurwetenschap). Het gaat over de striptekenaar Art Spiegelman die het verhaal van zijn vader Vladek, die Auschwitz heeft overleefd, probeert te verstrippen. De joden worden afgebeeld als muizen, de Duitsers als katten (inderdaad, een kat- en muisspel). Vladek is echter de makkelijkste niet om mee te praten en Art vindt het erg moeilijk om zijn verhaal weer te geven.

Het bestaat uit twee delen. Je kan ze in principe apart lezen, maar ik kan je aanraden om ze gewoon allebei te lezen.

Als je niet van lezen houdt of een keer een ander soort literair werk wilt lezen of geïnteresseerd bent in de Tweede Wereldoorlog: lees dit dan. Het zal zeker indruk op je maken.

Honderd jaar eenzaamheid – Gabriel Garcia Marquez

Bij het vak ‘Wereldliteratuur’ moeten we boeken lezen uit verschillende culturen en landen (goh, dat meen je niet). Eén van die boeken is ‘Honderd jaar eenzaamheid’ geschreven door Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Marquez.

Het gaat over een aantal generatie van een familie, die begint bij de stamvader José Arcadio Buendia. Hij is getrouwd met Ursula, zijn nicht. Het verhaal gaat over hun kinderen en diens kinderen etc. Wees niet bang, er zit een stamboom voorin het boek ;) Alle personages hebben te kampen met eenzaamheid.  Ze hebben allemaal iets raars. Zo heb je bijvoorbeeld Kolonel Aureliano Buendo, die zeventien kinderen krijgt van zeventien verschillende vrouwen. Rebeca die graag aarde eet. Remedios de Schone, die het fijn vindt om naakt rond te lopen. José Arcadio Segundo die als enige een massabloedbad heeft overleefd, maar niemand gelooft hem. En ook met de andere personages zijn er rare dingen aan de hand.

Bijna iedereen van mijn studie vond dit een geweldig boek en dat komt niet vaak voor. Dit boek is voor iedereen leuk, omdat het verschillende genres in zich heeft: het verhaalt over een familiegeschiedenis, het is een historische roman, maar het is ook een magisch-realistisch boek. Het is geen boek wat je snel uit hebt (iets van vierhonderd bladzijdes), maar ik kan het je zeker aanraden te lezen!

Heb jij wel eens iets van Gabriel Garcia Marquez gelezen?