In samenwerking met Not Just Any Book mocht ik het boek ‘Blijf bij ons’ van Florence Tonk lezen en de schrijfster interviewen. Heel erg leuk!
Allereerst een korte samenvatting van het boek: Emma emigreert naar Kiev in Oekraïne vanwege het werk van haar vriend Rogier. Ze kan daar echter niet aarden en besluit om in de datsja (een huisje op het platteland) die Rogier voor hen gekocht heeft te wonen. Langzaam maar zeker leert ze de inwoners van het dorpje beter kennen. Het zorgt voor vriendschap, liefde, maar ook onbegrip en verdriet.
Ik vond het een interessante roman om te lezen. Hoe verder ik in het boek kwam, hoe meer ik wilde weten wat er zou gebeuren. Wat dit boek vooral interessant maakt, is dat je er ook nog wat van leert. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik weet bar weinig van Oekraïne, laat staan van het platteland daar. Ik heb er eigenlijk nooit bij stil gestaan dat de invloed van de Sovjet-Unie er nog steeds is, hoeveel het niet meer bestaat.
Dat het boek zich in Oekraïne afspeelt, is niet zomaar. De schrijfster, Florence Tonk, heeft namelijk een reisbeurs gekregen voor het schrijven van dit boek: ‘Ik heb een stimuleringsbeurs en een reisbeurs gekregen om nog eens terug te gaan naar Oekraïne, waar ik in 2006 een jaar heb gewoond. Dat jaar in Oekraïne was onvergetelijk. Ik heb Russisch geleerd, veel mensen ontmoet, door het land gereisd en tegelijkertijd ontzettend veel gelezen over de geschiedenis van Oekraïne. Al die ervaringen bij elkaar gebruikte ik als achtergrondmateriaal voor de roman.’
Hoewel Emma in het boek met (meestal) veel plezier in een datsja op het platteland woont, zou Florence dat zelf niet willen: ‘Nee daar ben ik een te grote lafaard voor. Of ik heb een te grote fantasie. Ik heb er wel veel gelogeerd bij Oekraïense vrienden op het platteland, maar alleen in zo’n huisje slapen: mij niet gezien.’
‘Blijf bij ons’ is Florence’s eerste roman en het schrijven ervan vond ze niet altijd even makkelijk: ‘De deur dicht doen vond ik het moeilijkst. Stephen King schreef een boek over schrijven, ‘On Writing’. Een van zijn gouden tips is: Schrijf altijd met de deur dicht. Dat wil zeggen, al die mensen, lezers, andere schrijvers, mogelijke critici die figuurlijk over je schouder meelezen, sluit ze buiten en ga aan het werk. Doe de deur pas weer open als het boek bijna af is. Ik liet de deur in het begin vaak op een kier en dat kon me dan in de weg zitten.’
Hiervoor heeft Florence ook nog een gedichtenbundel (Anders komen de wolven) geschreven. Kiezen tussen schrijven en dichten kan ze echter niet: ‘Ik kan niet kiezen. Het zijn twee totaal verschillende dingen. Poëzie is emotioneler, meer muzikaal maar ook weer heel erg gedisciplineerd en geconcentreerd werken met taal op de vierkante millimeter. Fictie is monnikenwerk, kilometers maken, maar ook heel fijn om te doen als je in een ‘flow’ terechtkomt.’
Momenteel is ze bezig met een tweede gedichtenbundel die over familie gaat, de verschillende levenscycli van het gezin.
En dan als laatste nog een paar tips voor mensen die schrijven: ‘Kilometers maken, heel veel schrijven, heel veel lezen. En niet te snel tevreden zijn.’
Zou jij Blijf bij ons willen lezen?
Wat een leuk interview en wat leuk dat je dit mocht doen!
Ik zou het boek zelf niet zo snel uitkiezen als ik alleen de achterflap gelezen zou hebben en de voorkant zie. Maar met zo’n interview kun je net iets meer vertellen, nu twijfel ik of ik het ga lezen. ;-)
Klinkt wel interessant! Toevallig ken ik iemand die uit Oekraïne komt, daardoor trekt het mij misschien net wat extra aan :)
Die gouden tip van Stephen King vind ik trouwens ook een hele goede! Die moet ik zelf denk ik ook maar eens wat meer gaan toepassen.
Was het een boek wat je in een keer wou uitlezen?
PS. Ik heb je uitdaging aanvaard en het staat al klaar om gelezen te worden. Het is wel 18+ verhaaltje geworden, kon er niets aan doen, was sterker dan mezelf.
In het begin niet, maar toen ik er eenmaal in kwam, wel ja!
Wat een leuk stuk, klinkt interessant.
PS: Ik heb de aankomende weken geen tijd voor het interview wat je met mij wilde doen, sorry!
Leuk om te lezen hoe Florence Tonk de Oekraïne heeft ervaren en het schrijven van dit boek. Zelf mag ik ook meedoen met deze blogtournee. In mijn blog zal ik meer vertellen over de Oekraïne en Tsjernobyl.
Intressant intervieuw!~
Ik weet het niet. Een boek moet mij meteen pakken en niet pas 5 hoofdstukken later.
Ikzelf lees veel literaire thrillers, ben niet zo van de romans.
Het lijkt mij wel een aardig boek, gezien jouw recensie
Zo 1,2,3 krijg ik niet direct de behoefte om het boek te gaan lezen. Die dichtbundel heb ik overigens wel gelezen en is redelijk interessant.
Leuk interview, Laura!
Ik vond de eerste paar hoofdstukken wel leuk – ik heb daar ook een blogpostje over geschreven (http://boekblogger.wordpress.com/2011/11/15/eerste-hoofdstukken-8-blijf-bij-ons-van-florence-tonk/) en wilde meteen wel doorlezen.
Ik vond het wel een leuk boek, je leert wat over het Oekraïnse leven, en hoe anders dat toch is van het onze, vooral op het platteland. De vraag waarom Emma het daar nou zo leuk vond werd niet echt beantwoord, maar zelf weten we ook vaak niet waarom we iets doen.
Morgen kun je een recensie van dit boek op mijn blog vinden.
Leuk dat je dit hebt mogen doen!
Het lijkt me ook een erg goed boek.
Ik heb je trouwens een mailtje gestuurd :)
Oh ik zou het graag willen lezen!
Is dit een literatair boek? Dan kan ik het op mijn leeslijst van Nederlands zetten.
Dat weet ik niet zeker, maar je kan het natuurlijk altijd vragen aan je leraar of lerares :)
Interessant. Ik weet niet of ik het boek wil lezen, want ik denk niet dat het mijn smaak boek is.
Wat superleuk dat je dit mocht doen! Als ik weer vrijetijdsbesteding-tijd heb ga ik het boek eens van dichtbij bekijken haha
Als ik hem voor Nederlands zou lezen zou ik het wel doen, maar ik zou het boek eerlijk gezegd niet uit mezelf pakken en erin gaan lezen als ik eerlijk ben..
Hmm… Florence Tonk weet ik niet zo, maar Stephen King met On Writing zegt me meer…
Oh! Wat een leuk intervieuw! Cool dat je dat mocht doen!
Is trouwens een boek die ik even ga onthouden, ben wel nieuwsgierig geworden!
Leuk interview! Echt supergaaf dat je dat mocht doen!
Het boek lijkt me razend interessant!
Grappig dat ze zegt dat ze zelf in werkelijkheid daar ook niet zou willen wonen. In mijn blog schreef ik het al ‘zoiets gebeurt alleen in romans’:) Boeiende aanvulling vind ik deze blog!
Wat een fijne kans heb jij gekregen!
Ik zou het boek wel willen lezen, verhalen waarin mensen hun leven omver gooien en dergelijke spreken mij wel aan.
Zou hem graag willen lezen! Klinkt als een fijn boek en hou er ook van om meer over andere culturen en landen te leren door dit soort boeken..