Eén van de mooiste songteksten ooit? Meneer J. Lennon (wellicht bekend) heeft die geschreven, naar mijn mening. Het komt uit ‘Across the Universe’ van de Beatles:
Words are flowing out like endless rain into a paper cup
They slither while they pass, they slip away across the universe
Pools of sorrow, waves of joy are drifting through my open mind
Possessing and caressing me
Wauw.
Het schijnt dat John Lennon het heeft geschreven na een ruzie met zijn toenmalige vrouw Cynthia en dat hij de woorden steeds maar weer hoorde (words are flowing). Dat is natuurlijk één manier om er naar te kijken.
Ik weet niet of jullie dat ook hebben, maar wanneer iemand iets gemeens tegen me zegt of als ik ruzie heb (gebeurt gelukkig niet zo vaak, dat tweede dan), dan hoor ik de woorden steeds maar weer in mijn hoofd en dan denk ik: ‘Shit, ik had dit en dit moeten zeggen.’
Lang leve de assertiviteit.
Maar je kan er ook op een andere manier naar kijken. De bloggers/schrijvers onder ons kennen het vast wel: de flow. De flow is een heerlijk, gelukzalig moment waarbij je handen over het toetsenbord vliegen en de meest geniale zinnen in het word-document zetten (ik heb het nu over de moderne mensen onder ons, met pen en papier kan natuurlijk ook). Wauw, denk je. Dat is het beste wat ik ooit heb geschreven en ik heb er geeneens uren over gedaan!
Een bekend, maar helaas zeldzaam fenomeen. Oké, helemaal toepasbaar is hij niet op de lyrics, maar misschien wel op de eerste twee zinnen. Dus: laat die flow maar komen.
Herken jij één van deze situaties of misschien wel beide? En hoe zou jij deze woorden van John Lennon interpreteren?
Ben echt niet zo’n Beatles-fan. Word er alvast niet vrolijk van ): Maar die flow herken ik dan weer wel :P
Meestal ben ik al blij als ik een paar steekwoorden heb, en als the story al ‘in draft’ in mijn hoofd zit helemaal…
Ik ken het lied niet (hier ook al niet zo’n Beatles fan), maar kan me wel voorstellen dat de tekst na een ruzie is geschreven. Doet mij denken aan gedachten, woorden, die je gek maken en die je de wereld in wilt slingeren.
Over de flow, ik heb die schrijf-flow vaak wel in mijn hoofd, maar als ik het dan op moet schrijven loopt ‘ie vaak helaas niet meer zo fijn… En ja, de “ik had dit en dit en dit kunnen/moeten/willen zeggen” is ook herkenbaar ;)
Als ik eenmaal begin met typen, ben ik klaar voordat ik klaar wil zijn :) alleen soms zijn m’n blogs daardoor íetwat lang :P
ik ken het liedje wel, maar nooit echt over de tekst nagedacht. nu ik het lees lijkt het hij dingen heeft opgekropt en alles eruit komt. maar de poet in john lennon zegt het natuurlijk anders dan de average joe
Ik ken het liedje ook niet, maar ben dan ook geen Beatles fan. Maar in de eerste situatie herken ik mijzelf dan weer wel :)
Ontzettend mooie tekst! Ik maak soms ook wel ‘de flow’ mee, maar helaas is dat vaak ’s nachts en dat is niet altijd even handig!
Ik heb het heel erg inderdaad bij een gemene opmerking, of iets wat ikniet goed weet te interpreteren…dan blijft het zich maar herhalen in m’n hoofd…en ja, lang leve de assertiviteit die ik niet heb, dat ik niet reageer maar ook niet vraag wat iemand er mee bedoeld ;)
Als ik jouw blogs lees, lijkt het of jij altijd dat flow-gevoel hebt! Want ze lezen als een trein en je weet elke dag een leuk onderwerp te verzinnen!
Ooooh wat lief zeg, dankjewel :D Moet je helaas teleurstellen: dat is niet altijd zo haha :P
Ik heb 1 keer gehad dat ik moeite loos en binnen no time iets heb geschreven wat ik op de dag van vandaag nog steeds erg mooi vind. Helaas is het bij die ene keer gebleven hihihi
Ik heb niks met de Beatles;-)
Schrijven doe ik in één keer, meteen op mijn blog met schrijffouten . Niks in word of erover denken. Gedichten heb ik ook gemaakt, altijd in één keer, nooit veranderd. Als ik gedichten lees van toen dan denk ik…heb ik dat gemaakt????
Nu betrap ik mij erop dat ik nog wel eens iets verander omdat er in mijn blog al heel veel topics staan die nog niet geplaatst zijn. Als ik ze dan plan om bv morgen te laten plaatsen, lees ik het door en ga ik veranderen. Vroeger deed ik veel mee aan slagzin prijsvragen. Veel gewonnen en altijd met de zinnen die er in één keer stonden.
Ik zit wel te brainstormen maar niet op papier en als het kwartje valt staat het er.
Op mijn blog is kunst de hoofdmoot, eerst is er kunst, dan pas de tekst. En dát is soms moeilijk.
Ik vind het een mooi stukje tekst :)
Ik merk wel dat als ik het heel druk heb (zoals nu) die woordenstroom he-le-maal niet op gang komt. Maar soms lukt het wel eens heel goed, heerlijk is dat.
Ook herken ik het ‘had ik maar zus of zo gereageerd’, vaker hoor ik echter zinnen in mijn hoofd die ik zelf beter niet had kunnen zeggen.
Leuke blog, en zeker leuke artikelen staan op deze blog! :-) Ga zo door meid ;-)
Ik ken het liedje niet, maar ik ken er wel meer niet van de Beatles. Maar het is wel een mooi tekstje :)
Mooie tekst! Ken het liedje van the Beatles niet, maar ken er heel weinig van ze!
Ik herken ze beide! Vooral dat eerste, dat je achteraf gaat denken van; jeetje, had ik maar gewoon dat gezegd, dan was het allemaal goedgekomen. En dat laatste, tja, ik herken het, maar komt helaas niet heel vaak voor. Meestal op heel onhandige momenten: als ik in bed lig of op de fiets zit. Als ik vervolgens thuis/wakker ben, zijn m’n goede ideeën alweer vervolgen :p
http://deblogtrommel.blogspot.com/
Je staat genoemd op deze blog!
Ja, ik weet het! Maar toch bedankt voor het zeggen :)
Het 1e overkwam mij vroeger ook vaak ! Nu gelukkig niet meer, ik heb het afgeleerd, het gaf toch alleen maar gepieker.
Ik ken de flow ja, als ik lekker in het verhaal zit en goed door kan typen. Dan denk ik even aan geen andere dingen en check ik niet mijn social networks enzo.
Soms zomaar ineens een aantal gedichtjes op een dag en soms..van die handen die stil boven m’n toetsenbord hangen..zat ik maar altijd in een flow!