De Winnie de Poeh-missie

Ik ben gek. Helemaal gestoord gewoon. En Iris ook.

Ik zal het even uitleggen, ook voor de mensen die al weten dat ik gek ben (ik ben nog gekker dan je denkt!). Ik had een keer een blogje gemaakt over originele dingen om te doen in de trein. Niet met een serieuze intentie, maar toch vroeg ik of er mensen waren die een paar dingen daarvan wilden doen. En jawel, Iris wilde dat wel. Wat dan? Voorlezen in de trein.

Dat is natuurlijk niet iets wat je dagelijks doet of eigenlijk is het iets wat je gewoon niet doet. Maar Iris en ik dus wel. Soort van.

Vol goede moed begonnen we. Als boek hadden we ‘Het huis in het Poeh-hoekje’ van A.A. Milne (GEWELDIG BOEK, echt serieus!). Hierboven zien jullie mijn supermooie exemplaar ervan, ben er heel blij mee en hij was nog goedkoop ook (zeven euro). Eerst gingen we op een bankje zitten om te oefenen. Ter illustratie zal ik hieronder een quote doen, zodat jullie het gevoel een beetje meekrijgen. Iris was Poeh en ik was Knorretje.

‘Konijn is slim,’ zei Poeh nadenkend.
‘Ja,’ zei Knor, ‘heel slim.’
‘En hij heeft hersens.’
‘Ja,’ zei Knorretje, ‘hersens heeft ie ook.’
Het was een hele tijd stil.
‘Ik denk,’ zei Poeh, ‘dat hij daarom nooit iets begrijpt.’

Geweldig toch? Maar goed, verder met het verhaal. We namen de stoptrein vanaf Amersfoort naar Utrecht. Onze tactiek was uitgedacht (alleen maar aan aardiguitziende mensen vragen). Vol goede moed liepen we de coupé in en jawel, ik deed het gewoon, ik ging naast een vrouw staan die bij het raam zat en ik vroeg: ‘Zou u het leuk vinden als wij u voorlezen?’
Ik had nog hoop toen.
‘Nee, alsjeblieft niet!’ zei de mevrouw, op een watisditvoorbelachelijks-toon.
Adem in, adem uit, Laura. Er bestaan echt nog wel vriendelijke mensen.
Oooooh, wat ben ik toch weer positief, want echt, er bestaan geen vriendelijke mensen meer en dat vind ik echt heel jammer. Want daarna gingen we naar een andere coupé (hier durfden we het niet meer te vragen), waar Iris het aan een oud vrouwtje vroeg. Die horen aardig te zijn, maar deze voldeed niet aan de eisen.
‘Nee, zeker niet!’ zei ze.

Hier, lieve mensen, word ik nou depressief van. We hadden de moed bijna opgegeven, maar kwamen toen op het ingenieuze idee om een kinderdagverblijf in Utrecht te bellen. Het antwoord? ‘Nee, dat moet je ver van tevoren opgeven.’
Altijd fijn dat mensen spontane acties weten te waarderen.

Maar ach, wij naïevelingen gingen gewoon door. Iris kwam met het idee om naar een kinderboekenwinkel te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Bleek het kinderboekenweek te zijn. Glimlachend werden we onthaald door de eigenaresse (er was iemand aan het optreden, kinderliedjes aan het zingen).
‘Kom binnen, ga maar vooraan staan!’
Wauw, misschien zou het nu wel lukken. Misschien konden wij wel na dit optreden voorlezen. Iris vroeg het. Toen glimlachte de eigenaresse niet meer.
Ik weet niet meer wat ze zei, maar erg positief was het niet en het mocht dus ook niet.
Teleurgesteld dropen we af.

Achteraf hadden we het misschien beter moeten overdenken. Al basisscholen of kinderdagverblijven bellen etc. Maar we dachten dat het wel zou lukken in de trein. Niet dus. Ik vind het echt jammer dat mensen zo achterdochtig en stom zijn.

Maar om dit blogje toch nog leuk te eindigen, hier nog een quote uit het Winnie de Poeh-boek:

‘Laten we ze allemaal eens opzoeken,’ zei Poeh, ‘want als je eindeloos in de wind hebt gelopen, en iemand laat je opeens binnen en zegt: “Hallo, Poeh, je bent net op tijd voor een hapje van het een of ander”, nou, dan kan je dag niet meer stuk.’
Knorretje vond dat je maar niet zo bij iedereen binnen kon vallen, maar als het nou bijvoorbeeld was om Kleintje te zoeken of om een ‘Expotitie te organdizeren,’, dan kon het, maar misschien wist Poeh wel iets.
En Poeh wist iets.
‘Omdat het donderdag is,’ zei hij. ‘We gaan gewoon iedereen een prettige donderdag wensen. Kom mee, Knor.’

(mensen die gekke dingen met mij willen doen, wel op een lieve, positieve manier bedoel ik dan, mogen mij altijd mailen)

47 gedachten over “De Winnie de Poeh-missie”

  1. Leuk! En ik ben het met je eens, Poeh is fantastisch. Als je de stukjes leest, kan je toch alleen maar gaan glimlachen. En wat een zure mensen, die voorleesdag is blijkbaar wel nodig ;-(

  2. Zo lief als Pooh de Noordpool (of was het de zuidpool?) vindt! :) En eeeeyoore, zo ontzettend goed altijd! At hij niet distels omdat hij het zielig vond als die niet werden opgegeten ook al vond hij ze ontzettend smerig en gaat hij dan klagen dat er zoveel distelplanten zijn?

  3. Wat stom dat mensen zo achterdochtig zijn. Het is toch juist leuk als er zoiets word aangeboden? Maar men denkt er gelijk vast iets heel kwaads achter als zelfs oude vrouwtjes zo lopen te snauwen. Nu snap ik ook waarom dat dus ook echt nóóit gebeurd: Je word toch alleen maar afgekat. De een zal het wel hebben verpest voor de ander denk ik. Wel zonde.

  4. Ik verveel me altijd dood in de trein, elke vorm van entertainment is welkom. Ik snap werkelijkwaar niet waarom mensen dit afwijzen, helaas. Wel een heel leuk idee! Het is dat niet creatief ben, anders schoot er vast wel een idee binnen.

  5. I ♥ Winnie the Pooh!
    Leuk idee van jullie, beetje jammer dat al die mensen zo knorrig waren. Komt er nog een herkansing, of laten jullie het maar voor wat het is?

  6. Zo te lezen hebben jullie wel echt jullie best gedaan! Lijkt me trouwens best eng om zomaar in de trein mensen voor te gaan lezen. Ik zou dan liever direct naar een kinderdagverblijf ofzo gaan. Maar jammer dat zulke spontane acties blijkbaar niet meer kunnen. 

  7. Zagen jullie er erg eng uit? ;-)
    Ik denk dat mensen misschien dachten dat ze in de maling genomen werden. Of ze waren bang dat jullie een boek voor gingen lezen dat ze niet leuk zouden vinden. Heb je wel gezegd dat het om Winnie de Poeh ging? Dan hadden ze vast niet geweigerd.

    1. Nee, we zien er uit als twee hele lieve meisjes! Maar dat zou inderdaad kunnen ja, dat ze dat dachten. En we hebben niet gezegd dat het om Winnie de Poeh ging, vergeten te zeggen :(

  8. Haha, wat ontzettend leuk! Wat een stomme reacties allemaal. De hele spontaniteit wordt afgestraft op deze manier. Ik had sowieso wel verwacht dat je bij die kinderboekenwinkel wel had mogen voorlezen! Dat vond ik sowieso een domper.

  9. Echt jammer dat niemand jullie liet voorlezen en zelfs de boekwinkel niet tijdens kinderboekenweek, dat vind ik echt stom. Het is eigenlijk net als dat laatste stukje wat je uit Winnie de Poeh overnam, even langs gaan bij iedereen en dan moet je een goeie reden hebben.

  10. Kwam je op deze ideeën door het idee van Poeh om iedereen een fijne donderdag te gaan wensen? ;)
    Ik vind sowieso dat mensen bot en kortaf kunnen zijn. Zeg maar eens alleen al goedemorgen als je in de trein tegenover iemand gaat zitten, dan zijn ze bij voorbaat al achterdochtig. Ze lijken gelijk te denken: “Oh jee, als ze maar geen gesprek begint!” Heel stom is dat… Let’s make the world a more friendly place, please!

    1. Nee, eerst was er het voorleesidee en daarna pas het boek dat we gingen lezen haha.

      Ja, het is echt niet normaal meer hoor!

  11. Haha, ik vind het een ontzettend grappig idee! Jammer dat niemand het kon waarderen (ja, dat is wel vaker zo met leuke ideeën). Het is toch geweldig als je je verveelt in de trein en iemand vraagt of hij voor mag lezen? :D Ach ja, misschien ben ik ook wel gek, hihi ♥

  12. Wat sneu dat iedereen zo reageerde! Als ik ooit met de trein die kant opgaan zal ik me melden, mogen jullie mij voorlezen :D Ik beloof plechtig dat ik niet bijt en jullie niet met tasjes zal slaan. Haha.

  13. Had je het aan mij gevraagd, ik had je zeker laten voorlezen! :) Nee echt, jammer dat mensen zo stom reageren. Al kan ik het van kinderdagverblijven misschien wel begrijpen, met die Kim de Gelder-toestanden enzo…

  14. Dat ga je toch ook niet vragen, dat moet je gewoon doen! Niet in de stiltecoupe natuurlijk. En als mensen gaan zeiken, stuur je ze lekker naar de stiltecoupe toe. Luidkeels voorlezen op straat? Gewoon doen. Wedden dat mensen / kinderen vanzelf blijven staan luisteren?

    1. You said it. Microfoontje erbij. Zelf op een krukje gaan zitten. Desnoods wat kussentjes op straat pleuren.

      Ik zou die actie dan alleen wel doen in de zomer.

  15. Wat een grappig en leuk idee! Jammer dat mensen het niet kunnen waarderen, misschien moet je eens de trein naar Groningen nemen hihi (daar zit ik vaak in ;))

  16. Wat een briljant plan! Ik kende alleen het fenomeen ‘zwerfboeken’. Boeken die ergens worden achtergelaten voor de volgende vinder/lezer. Maar een life voorlees-sessie is veel leuker! Jullie moeten zeker een herkansing wagen. Vooral in de trein.
    Pooh ligt hier naast het bed van mijn jongste zoontje (7) te wachten op voorlezing. Maar ik vind Pooh zelf leuker dan hij. Komt misschien nog. Als hij jullie in de trein tegenkomt. ;-)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.