Het eerste wat opvalt aan mijn vriend, na zijn uitzonderlijk mooie krullen, is zijn bekakte accent.
‘Wat, ik wist niet dat Jeroen uit Wassenaar kwam?’
Komt hij ook niet. Hij is in Leiden geboren.
‘Aaah, dat verklaart het!’
Maar zijn ouders niet. En ze praten ook niet bekakt.
‘Huh?’
Hij heeft wel op hockey gezeten in Veurschoten Voorschoten.
‘Dat verklaart het.’
Nu denken jullie weer dat ik overdrijf. Maar mijn moeder zei een keer: ‘Ja, hij praat heel bekakt, maar op een gegeven moment wen je er wel aan.’ (Oftewel, een gevalletje: je moet er mee leren leven)
Maar het ergste komt nog. We gingen een keer naar het circus (don’t ask, gratis kaartjes).
‘Ga je mee?’ vroeg Jeroen.
‘Waar naar toe?’
‘Het cercus,’ zei hij met een Leidse R.
‘Sorry, het wat?’
‘Het cercus,’ bleef die nietsvermoedende jongen zeggen. Totdat hij door had dat ik hem keihard uit stond te lachen (sindsdien zegt hij het woord nooit meer).
Het is natuurlijk best moeilijk. Zo zegt hij ook ‘mijn grootouders’ in plaats van ‘mijn opa en oma’ (‘Ja, want dat is veel te lang om te zeggen.’ En die lacht mij dan uit, omdat ik ‘afstand’ zeg in plaats van ‘afstandsbediening’.). Ik moet mensen altijd even waarschuwen, voordat ze hem ontmoeten en soms voor ondertiteling zorgen. In mijn omgeving wordt er regelmatig gefluisterd wat ik met zo’n bekakte economieleraar moet. Tja.
Je moet nadelen gewoon zien om te buigen naar voordelen. En dat is waarom wij later in Wassenaar gaan wonen. En een zoon en een dochter krijgen. Ik verheug me nu al op dat het moment dat Jeroen roept:
‘Roderick! Anne-Fleur! Eteeeeeen.’
Niets beter dan lachend aan het avondeten beginnen.
(en het is natuurlijk ook geweldig om hem te imiteren, als je me wil boeken, bel me)
Okay, heb je mijn bericht gehad? Ik wil je boeken voor mijn verjaardag ;b.
Uiteraard, komt goed!
Hee! Je schrijft werkelijk waar zo leuk, vind ik. Dat moest ik gewoon even kwijt.
Wat lief, dankje! <3
Hahahaha, ik zie het helemaal voor me. Zowel dat cercus als de scène in Wassenaar ;)
Die Jeroen begint steeds leuker te klinken… ;-)
Hahaha o Laura. Dit soort blogjes van jou maken me diehard aan het lachen. Ik durf gewoon niks meer te drinken onder het lezen. ;’D Dat einde ook echt, héérlijk!
Haha wat een leuk blogje… Leven met een Leidse R gaat niet over rozen (kan ik over mee praten ;) )
Haha, heel slim om hem dan gewoon te plaatsen in een omgeving waar zijn bekakte accent niet zo opvalt. Dan hoef je ook geen uitleg meer te geven ;-)
Hahaha! Heerlijk dit!
Een van je fijnere stukjes weer :) Mijn vader stottert (een beetje) en had een lichtelijk Hattems (da’s op de Veluwe) accent, daar ‘schrokken’ mijn moeders ouders ook wel een beetje van haha. En ‘circus’ is inderdaad een heerlijk woord voor die Leidse R!
Ik heb nog nooit iemand de afstandsbediening , de ‘afstand’ horen noemen.
Iedereen hier zegt afstandsbediening of mijn Spaanse vriendin roept dan ”WAAR IS DE MANDO?”
Ik ga het straks vreselijk hebben met mijn accent. Ik ga als Fries naar Maastricht naar het HBO.
Hahaha geweldig. Ik doe dat ook met vrienden uit Brabant, gewoon lekker grapjes maken over het accent en sommige woorden die ze gebruiken.
(de eerste keer dat iemand smste “Ik ben net aangereden” schrok ik me wel kapot, in Brabants betekend dat blijkbaar dan je net bent vertrokken…)
Hahahahaha, zal ik zeker doen. Hilarisch geschreven!!
Ik noem de afstandsbediening altijd ‘het kastje’. Weet ook niet waarom.
Ik zeg ‘knijpert’, nog verder afgedreven van de afstandsbediening.
Klinkt als een goede opvoeding, elke dag je kinderen uitlachen xD