Er gebeurt iets verschrikkelijks als je samenwoont. Nee, het is niet dat moment dat je allebei in je relaxkleding onderuit gezakt op de bank naar TLC zit te kijken met een spoor van chocolade rond de mond. Of het moment dat je niet meer zo lieve geliefde JOUW eten heeft opgegeten.
Het is je identiteit. Die verdwijnt. Je zal nooit meer alleen Laura zijn. Vanaf nu ben je Laura en Jeroen, door vrienden (serieus, ik heb dat soort vrienden) ook wel afgekort tot LauRoen. Bovendien word je nooit meer alleen uitgenodigd en je kunt ook nooit even alleen met die vriendin afspreken, nee, DanCas komen, niet alleen Daniëlle.
En mocht je dan toch onverhoopt (EIN-DE-LIJK) alleen met een kennis afspreken, omdat Roen doodziek in bed ligt (oftewel; hij is verkouden), dan is het nog niet afgelopen.
‘Hoe is het met Jeroen?’ krijg je te horen.
Zucht.
DanCas? Ik had ze vandaag juist omgedoopt tot LuNielle… My Bad
Heb je niet opgelet? Daniëlle heeft het nota bene zelf veranderd in DanCas!
Hahahah heerlijk!
Wij heten “Stepharry”, ha ha.
Ik ben blij dat ik nog gewoon ‘mezelf’ ben! ;)
LauRoen… Dat klinkt naar een mooi Fries gebruik. Zijn het dan de Friezen die Nederland over gaan nemen?
Ik hoop het niet!
Lol, ik kan niet wachten!
Hier niet hoor
Doen wij niet aan gelukkig. Ik heb al een bijnaam van mezelf, vind ik genoeg ;)
hahahaaha gut ja, ja echt. zo werkt het gewoon echt.
nou heb ik het geluk dat mijn vriend zeer onregelmatig werkt dus hoera, ik kan ook gewoon vriendinnetjes zonder de aanhang uitnodigen!!!
Tja. Het is wat.. =P
Bij mij is het NicTop. Van Nicole en haar laptop. Het is een ware romance.
men, ik begrijp je helemaal en ben blij dat dat bij mij en m’n vriend niet zo is. Wil best zo nu en dan samen uitgenodigd worden maar wil wel een eigen identiteit blijven :p