Ik heb een jeugdtrauma. Ja, ik had jullie al verteld over het peeropbroodtrauma, maar ik heb er dus nog meer. Je kunt eigenlijk wel stellen dat ik een verschrikkelijke jeugd heb gehad. Deze keer kwam het niet door de oppas, nee, het waren mijn ouders.
Ik was uitgenodigd op een kinderfeestje. Duh, dat krijg je als je famous bent. Ik heb geen idee wat we gingen doen, maar we moesten op de fiets. Nu moeten jullie weten, ik fietste niet zo vaak. Daar was geen reden toe. Voor buiten spelen hoef je niet te fietsen en bovendien ben ik een verwend kind was ik een verwend kind reden mijn ouders me naar school. En er was nog iets.
Iedereen had een mooie fiets. Ik ook. Hij was perfecto. Deed wat hij moest doen. Dikke prima. Of nou nee, toch niet. Want mijn fiets verschilde op één ding van de andere fietsen: er zat een oranje vlag op.
Nu denk je: ‘Wat de f, was het Koninginnedag ofzo?’ Nee, het was geen 30 april. Het Nederlandse elftal speelde niet. Mijn ouders zijn niet extreem koningsgezind. Ze zijn gewoon intens gemeen.
Ze wilden namelijk voor mijn veiligheid zorgen en hoe val je op? Ja, door zo’n verschrikkelijk ding op de fiets van je kind te plaatsen. Na jaren smeken hebben ze hem uiteindelijk op mijn 22e van mijn fiets gehaald.
Hoe ik dat kinderfeestje in godsnaam heb overleefd? Niet. Ik raakte verdwaald, want dat is mijn noodlot, gelukkig vonden ze me nog op tijd. Ik ben weggefietst. Mét oranje vlag.
Ik was juist super trots op mijn oranje vlag! en helemaal met konginnedag!
Ah, ik wilde juist altijd een vlag op mijn fiets! Of van die kralen of rietjes in de wielen, maar het mocht allemaal niet. Dus ik had gewoon een normale saaie fiets.
Haha, volgens mij kreeg ik ook ooit eens zo’n vlag, maar waren we te lui om hem op de fiets te zetten! :P Dus ik reed ook rond op een gewone saaie fiets.
Ahhh zo eentje heb ik ook gehad!
Haha ik had er ook zo een! En trots dat ik er op was. xD
Haha, dat heb ik nooit gehad. Maar ik had dan ook een super goedkope fiets, de lelijkste van iedereen, want fietste eigenlijk alleen maar als het moest voor school en heel soms om ergens naartoe te gaan. :P
Hahaha zo’n vlag had ik ook. En dan ging ik me verstoppen als we een rondje liepen met de hond (ik fietste dan mee) en ik had dus nooit door dat m’n moeder wist waar ik zat doordat die vlag overal boven uitstak.
Een paar jeugdtrauma’s komen je goed van pas wanneer je later rijk en beroemd bent… Dan word je een lichtend voorbeeld, met oranje vlag, voor heel veel meisjes met trauma’s..
Tje, ja echt verschrikkelijke ouders hoor ik al ;-)
Ik heb nooit een vlag op mijn fiets gehad, dus ik kan me de horrors niet enorm voorstellen, maar ik kan me wel indenken dat het een licht geval van post-traumatische stress oplevert.
Mijn zus had er eentje, maar toen begon ze zich af te vragen hoe het moest als onze mama doodging, want ik kon dan niet achterop vanwege dat vlaggetje… zo lief!