Zo organiseer je een schrijfretraite voor jezelf

Eindelijk had ik de moed gevonden: ik schreef me in voor een schrijfretraite.  Maar een paar dagen van tevoren kreeg ik te horen: het gaat niet door, want er zijn te weinig aanmeldingen. Wat nu? Ik had me erop verheugd om mezelf echt tijd te gunnen om te schrijven. Er zat niets anders op, ik moest het zelf maar organiseren.

Dit is hoe je dat doet:

1. Zoek een goede locatie
Dit vond ik echt lastig. Er zijn duizenden opties en waar ga je dan voor? Ik wilde dat het rustig was, maar ook weer niet totaal in the middle of nowhere zitten, zodat ik wel de optie had om buiten de deur te eten. Maar midden in de stad leek me ook te druk. Uiteindelijk paste ik de dagen waarop ik ging aan, zodat ik naar Kampinastaete kon (#nospon), vlakbij Oisterwijk. Een vriendin van mij is hier namelijk ook naar toe geweest in haar eentje en dat beviel haar goed. En mij ook! Het huisje is klein maar fijn, de omgeving is prachtig en ik heb echt genoten.

2. Regel schrijfopdrachten
Waarschijnlijk heb je ook je eigen schrijfprojecten, maar vraag ook aan je omgeving of ze schrijfopdrachten voor je hebben (zie zo nummer 5). Dat geeft een richting en zorgt er ook voor dat je het echt gaat doen.

3. Omring jezelf met inspiratie
Een goede tip van Lieneke was om een moodboard te maken. Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan, maar wel foto’s en citaten van vrouwen die me inspireren met washitape opgeplakt op de muur. Zoals hen zijn is mijn streven en daar was ik me elke keer bewust van als ik naar ze keek.

4. Stel niet te veel eisen aan jezelf
Ik vond het best spannend, een paar dagen alleen weggaan (dat had ik nog niet eerder gedaan). Zou ik me niet eenzaam voelen, is het niet veel te spannend om in je eentje uit eten te gaan (het antwoord is: nee, maar neem wel een boek mee) en ging ik me niet vervelen? Maar dat ging allemaal eigenlijk heel goed! Ik hoefde van mezelf niet 24/7 te schrijven, er was ook tijd voor pannenkoeken eten en B&B Vol Liefde kijken.

5. Deel met anderen
Een van de redenen dat ik me niet eenzaam voelde, is dat ik wat er gebeurde via Instagram Stories deelde. Niet op een soort fake manier, maar juist grappige dingen die ik tegenkwam delen. Door de reacties die ik daarop kreeg, had ik toch het idee alsof ik niet alleen was.

6. Koppel terug
Het mooie van de schrijfopdrachten die je krijgt, is dat je ze ook weer moet delen, of tenminste, dat zou ik wel aanraden. Dat is soms een beetje eng, want niet alles wat je schrijft, is goed, maar het helpt om anderen ook je matige stukken te laten lezen. En soms zit er daadwerkelijk ook wat goeds bij!

Oftewel: ik kan het iedereen aanraden. Door dit te doen neem je je schrijven en jezelf echt serieus en een andere omgeving opzoeken helpt ook. Dus, mocht je dit zelf een keer doen: je mag me altijd mailen om een schrijfopdracht voor je te bedenken!