Thuis

Als er één ding is waar ik op kan varen in het leven dan is het dat ik heel goed voel wat ik wil. Soms kost het misschien wat meer tijd, zoals toen ik weg wilde uit Rotterdam: moest ik in Leiden of in Utrecht gaan wonen? Uit de plus- en minnenberekening kwam Utrecht duidelijk als winnaar naar voren, maar mijn gevoel wist het nog niet. Ik liet het even gaan en uiteindelijk voelde ik ook sterk: ik wil naar Utrecht. En zo geschiedde, het bleek de juiste keuze.

En nu woon ik al vijf jaar in Utrecht, weer in mijn eentje zoals in het begin, en voel ik: ik wil niet verhuizen. Ik ben al zo vaak verhuisd in mijn leven, nergens (behalve bij mijn ouders) heb ik langer dan twee jaar gewoond. Dat is heel onrustig. Natuurlijk heb ik me steeds weer de nieuwe buurt eigen gemaakt: mijn buren leren kennen, weten waar de katten wonen, welke minibibliotheek waar staat en hoe ver de supermarkt lopen is. Ik kan dat. Maar ik wil het niet.

En waar zou ik naar toe moeten? Ik sta niet lang genoeg ingeschreven voor een sociale huurwoning en ik verdien met mijn drie dagen in de week niet genoeg voor een particuliere huurwoning (3,5 keer de huur verdienen als eis is daar geen uitzondering). Dit huis voelde al heel snel na de breuk aan als míjn huis. Het is gevuld met mijn spullen, precies zoals ik het wil. De kleuren op de muren maken me rustig. Ik speel op mijn piano van vroeger, toen ik nog kind was. De kast staat vol met mijn boeken, sommige heb ik al gelezen en andere nog niet. Ik weet precies hoeveel kilometer een rondje in het park is, naar welke buren ik toe kan als ik mijn sleutel kwijt ben en hoe lang ik erover doe om naar het centrum te gaan. Ik wil hier niet weg.

Dus ik ga niet weg. Ik ben niet het type voor een huisgenoot, dus ik ga het huis niet delen. Dat is financieel niet makkelijk (de huren zijn nogal hoog in Utrecht) en daar zijn tijdelijke oplossingen voor, maar hoe moet dat op de langere termijn? De oplossing zit hem in het freelancen wat ik naast drie dagen werken doe. Ik kan wel bang zijn om mezelf te promoten, maar nu moet ik wel, dus dit is wat ik kan: ik kan je helpen met schrijven, redigeren, het geven van workshops (over schrijven, maar als je een keer iets anders wil doen, dan kan ik ook een leuke workshops theaterimprovisatie geven of poëzie analyseren), bloggen, interviews, websiteteksten en vast nog wel meer. Je mag me altijd een mailtje sturen.

Oftewel: help mij door jou te laten helpen en zo maken we het rondje compleet. En kan ik hopelijk eens een keer langer dan twee jaar ergens blijven wonen!