Maandag ben ik 32 jaar geworden en, ik zal het licht uitdrukken, dat was niet mijn leukste verjaardag ooit. Sommige lezers volgen me al heel lang en hebben van alles met me meegemaakt: relatiebreuken, verhuizingen, afscheid van een kat. En nu is dat allemaal weer aan de hand.
Ik ga niet elk saillant detail vertellen (de lurkers denken: hè jammer), maar Mathijs heeft het uitgemaakt en dat was onverwachts voor mij. Ik ben daar uiteraard heel verdrietig over. Zoiets heeft ook nog andere gevolgen: ik kan een tijdje van mijn spaargeld in dit huis blijven wonen, maar het is eigenlijk niet te betalen in mijn eentje. Ik zal dus op een gegeven moment moeten verhuizen (mocht je iets weten: ik ben op zoek naar minimaal 40 vierkante meter met één slaapkamer in een fijne wijk in Utrecht en mijn budget is 1000 euro exclusief), wat ik ook heel moeilijk vind. Het wordt mijn zooooooooveelste verhuizing en sinds ik uit huis ben, heb ik nog nergens langer dan twee jaar gewoond. Dat geeft onrust en verhuizen, terwijl je dat niet wil, is echt niet fijn.
En dan Molly. Mijn lieve, kleine Molly. Ze is zo gegroeid in de afgelopen paar jaar van schuwe kat naar een speelse, aanhankelijke poes. Zij heeft hier natuurlijk ook niet om gevraagd. Ik heb dit eerder meegemaakt met mijn kat Dikkie en ik weet dat ik in mijn eentje niet goed genoeg voor haar kan zorgen. Ik weet niet waar ik terecht kom (of dat groot genoeg is), ik kan haar niet in mijn eentje kammen (ze moet heel vaak gekamd worden) en ik weet dat ik er niet genoeg ga zijn, terwijl ze veel aandacht nodig heeft. Het is heel erg verdrietig, maar dit is beter voor haar. Dus mocht je een fijn huis voor haar weten (met meerdere personen, geen jonge kinderen, geen andere huisdieren, mensen die veel van katten weten en geduldig zijn), hoor ik het graag. Ondertussen ga ik natuurlijk ook rondkijken of ik een fijne plek voor haar kan vinden.
Dus lieve lezer, beter kan ik het niet maken. Leuker ook niet. Zelfs niet makkelijker. Alle tips en adviezen zijn welkom, want het is nogal wat. En bedankt voor het lezen.
D’s allemaal zwaar k*t.
Knuffel lieverd, sterkte en succes.
Dankjewel <3
He jakkes, wat een klotebericht.
Nee, ik heb gelijk wilde ideeën om twee kamers om te toveren in een zelfstandige studentenunit, Molly als de ballotage commissie de beste huisgenoot te laten uitzoeken en dat jij dan niet opnieuw hoeft te verkassen. Maar jouw scenario is helaas realistischer. Heel veel sterkte, één dag tegelijk.
Dat zou een geweldig scenario zijn, dankjewel voor je bericht <3
Jemig wat klote zeg! Sterkte!
Kun je niet iemand vinden die bij je wil komen wonen? Dan kun je samen de huur delen. of is dat een heel domme vraag? Geen idee hoeveel kamers er zijn?
Nee, is geen domme vraag! Het zou theoretisch gezien kunnen, maar ik trek dat niet zo goed, vrees ik.
Hallo Laura
Wat vervelend allemaal!
En dat op (en rond) je verjaardag.
Sterkte ermee.
Ik kan helaas niets voor je betekenen. Niet qua kat of woonruimte.
Ach lieve Laura, wat ontzettend naar om dit te lezen.
Sterkte en een dikke knuffel!
Wat een zure verjaardag! Jammer om te lezen. Veel sterkte de komende periode, neem je tijd!
Pfff griet ga je weer wat een doffe ellende. Maar wacht even met waar je terecht komt eer je je kat opgeeft. En tegelijk ik heb mijn kater van een soort backlog van het asiel, Doezel zat nog bij zijn familie maar moest er weg. Die vrouw heeft hem zelf bij mij en mijn Gelukkigex gebracht. Hij hield niet van mannen, kinderen en andere dieren maar hier slaapt hij bij mijn vriend en met vormt een cluster met 4 anderen waaronder nog een kater. Geef niet op, maar bel wel even of ze ook zo’n backlog hebben.
:( Jeetje wat een ellende. Lees het zojuist pas. Ik wil je veel sterkte toe wensen en ik duim dat je snel een mooie woning vind.
Oh zeg, ik was jouw blog kwijt en nu vond ik ‘m weer en dan lees ik dit. Super kut! Ik zag ook dat Mollie ondertussen een nieuw mens heeft. Hopelijk jij snel ook een fijn plekje waar je thuis van kan maken en nieuwe verjaardagen kan vieren.