Elke week ga ik naar mijn werk, wurm ik me in treinen, bussen, metro’s, op fietsen. Ik drink met vrienden, eet met vrienden, lach met vrienden. Herinneringen komen op bij mijn ouders, aardappels groenten vlees en ik verlaat mijn geboortedorp weer voor mijn stad van nu. Ik kus mijn vriendje, ik plaag hem en ik kijk naar hem als hij in mijn bed ligt te slapen. Tussendoor probeer ik alle seizoenen op Netflix bij te houden, dat ene boek te lezen en oh ja, hardlopen is ook wel goed voor je.
Maar niet vandaag. Vandaag staat er niets op het programma. De wekker houdt eindelijk voor een keertje zijn mond. Het is lang geleden dat ik zo’n dag had. Al maanden wil ik mijn kledingkast opruimen, mijn boeken bekijken en gewoon een beetje in huis rommelen. Muziek aan, misschien wat schrijven? Het maakt niet uit, ik hoef niets. Shoutout naar mensen die lijstjes maken, maar vandaag is het lijstje leeg.
Vroeger waren de dagen eindeloos. Ik las alle boeken uit de bibliotheek, de afwas bestond nog niet, maar springtouwen wel. Ik las in die boeken wel dat het moeilijk kon zijn, dat de tijd steeds korter werd, maar sneller ging. Maar niet alles wat in boeken staat is waar toch? Vandaag is het in ieder geval niet waar. Vandaag duurt de tijd eeuwig.
Hopelijk heb je genoten van deze dag. Fijn weekend!
Een dag van een eeuwigheid en nog een beetje langer wens ik je toe..
Heerlijk zo’n dag
Ahhh ja. En het allerfijnste is dat je van dit soort dagen vooral geniet als ze op het goede moment komen en dat het nooit helemaal duidelijk is wanneer dat moment is, totdat het er is.
Dat soort dagen zijn heerlijk!
Gouden dagen zijn dat <3