https://www.instagram.com/p/BoWjj2qimcJ/?taken-by=lauradenktwel
Nadat ik naar het Waanzin festival was geweest (en mocht livebloggen!!!), had ik de smaak van de culturele festivals wel te pakken. Dus hop, ik schreef me in als vrijwilliger voor de Nacht van de Poëzie in Tivoli, Utrecht en was er helemaal klaar voor.
Alleen… ik kon daar eenmaal aangekomen de envelop met mijn naam niet vinden.
‘Oh, hier is ‘ie!’ zei een meisje aan wie ik me helemaal niet had voorgesteld.
Verbijsterd keek ik haar aan. Ze legde uit dat ze mijn blog kende en een enorm fan was (dat laatste weet ik niet meer zeker, maar zal ongetwijfeld zo zijn, want nou ja, duh). Jenneke heette ze. Ik herkende haar naam van reacties, want je hebt alles aan je fans te danken, dus zorg dat je weet wie ze zijn. Het enige vervelende is: je komt ze o-ver-al tegen. Ik wilde gewoon een rustig avondje zonder al die heisa. Maar nee hoor, ze weten me altijd te vinden. Gelukkig stond Jenneke op een andere shift ingedeeld en kon ik rustig programmaboekjes uit gaan delen bij de ingang.
Je raadt het al. Ik kwam Karlijn wéér tegen. Helaas ben ik heel erg professioneel en moest ik dus wel aardig tegen haar doen, maar het begint nu echt wel vervelend te worden. Ook zag ik Mariska en haar vriend, maar die wisten me om te kopen door te beloven dat ik altijd hun katten mocht aaien.
Het hield niet op. Ik kwam mijn lerares Nederlands tegen (op de een of andere manier zijn er overal waar je bent mensen uit de Hoeksche Waard en zoveel mensen wonen daar nou ook weer niet), een oud-collega van mijn stage bij de uitgeverij en iemand van theatersport. Geen moment rust heb ik gehad.
Gelukkig kon ik tussendoor nog Judith Herzberg, Ted van Lieshout, Willeke Alberti (jawel) en the Tallest Man on Earth bekijken. Eenmaal in de Grote Zaal met het donkere licht kon ik me gelukkig verschuilen in de anonimiteit.
(oftewel: ik heb een superleuke avond gehad, veel fijne mensen gesproken en mooie poëzie opgesnoven. Utrecht blijkt toch ook gewoon een dorp te zijn)
Fijn dat je een leuke avond hebt gehad!
Gelukkig hebben we elkaar maar één keer die avond gezien, want poeh, ik had een tweede keer ook niet aangekund hoor!
Nee snap ik, too famous to handle.
Zo fijn dat de famous Laura tijd voor ons wilde vrijmaken! (a) (a)
Leuk je weer een keer te zien ;)
Alles voor mijn fans.
Haaa zo’n leuke schrijfstijl heb jij <3
Ik woon ook op de Hoeksche Waard en heb juist altijd de indruk dat niemand dat kent (maar misschien ga ik met de verkeerde mensen om) :')
Ja, je gaat duidelijk met de verkeerde mensen om, want elke keer als ik zeg dat ik daar vandaan komt, kennen mensen het!
Leuk verslag. Jammer dat ik er niets was. Anders hadden we elkaar wellicht gezien en misschien wel herkend. Of niet. Ik lijk niet op mijn foto.
Ik lijk blijkbaar wel op mijn foto en ik ben ook nog eens famous, dus dan had jij mij vast herkend!
Je voorkomt dit door een meet en greet te organiseren voor je fans. Ze laten je dan in het publieke domein wat meer met rust. Enne, tallest man on earth ben ik jaloers op…. Ik wilde naar een van zijn optredens maar was op vakantie (het leven is zwaar).
Als Tolkien-liefhebber moet ik je complimenteren met het laatste deel van je kop, gezien ‘vele ontmoetingen’ (of Many Meetings) het eerste hoofdstuk van boek twee van The Fellowship of the Ring is :)