Verstandig

https://www.instagram.com/p/Bl3N30EFv4Y/?taken-by=lauradenktwel

Zoals de mensen op Bloglovin’ wel gemerkt hebben, heb ik voor het eerst (!!!) in mijn bloggeschiedenis een blog verwijderd. Op 24 juli was ik namelijk jarig (jawel, ik ben nu 27…) en die dag ervoor waren mijn verstandskiezen getrokken. Als je verstandskiezen getrokken zijn, kun je geen taart eten. Jullie kunnen je wel voorstellen dat ik nogal sip was en dat die blog daarom ook niet al te blij. Ik wilde niet zo’n depri blogje erop hebben, dus heb ik hem verwijderd.

Maar nu ben ik weer terug. Nog wel een beetje sip, want ik kan nog steeds niet normaal eten (zacht eten begint snel te vervelen). Hier een samenvatting van mijn kaakchirurgavonturen, mocht je geïnteresseerd. Mocht je niet geïnteresseerd zijn, dan kun je overgaan naar de volgende alinea:

– Een paar weken geleden werden mijn verstandskiezen aan de ene kant eruit gehaald. Het bleef maar pijn doen, maar ik dacht dat dat hoorde (ja weet ik veel, ik was een leek op het gebied van verstandskiezen). Totdat ik opeens niet meer kon slapen van de pijn. Geloof me, ik heb nog nooit zoveel pijn gehad. Dus ik in de bus trein metro auto naar het ziekenhuis (want ik was in Rotterdam naar de kaakchirurg gegaan), waar bleek dat ik een ontsteking had. Dat hebben ze uitgespoten en toen bleek dat de pijn daarvoor niet de ergste pijn was die ik ooit had gehad, maar dit. Daarna heb ik de hele tijd gehuild (Apotheker: ‘Heb je nog vragen?’ Ik: ‘Huilerdehuil’.).
– Toen ging het weer beter, maar moest ik dus voor de andere kant. U kunt zich voorstellen dat ik doodsbang was. Natuurlijk moesten we ook nog lang wachten en kreeg ik tachtigduizend spuiten (ik ben bang voor naalden). De dagen erna zag ik eruit als een halve hamster en alsof iemand met een gele marker random op mijn wang had gekleurd. Inmiddels ben ik weer toonbaar voor publiek.
– Tip van de dag: als je onderste verstandskiezen eruit worden gehaald, vraag dan altijd om een monojectspuitje, waar je na het eten de wond mee kan uitspoelen. Die horen ze eigenlijk gewoon mee te geven, maar waren ze bij mij vergeten met alle gevolgen van dien.

Ik ben nu heel erg jaloers op mensen die harde dingen kunnen eten, maar ooit komt de dag dat ik dat ook weer kan doen. En er zijn gelukkig ook leuke dingen:

– IJs is fijn. IJs is altijd goed. Soms is er zelfs spekkoekijs. Dat is al helemaal top.
– Er zijn vrienden die je aan het lachen maken, ook al doet het pijn om te lachen (hechtingen).
– Eind september ga ik weer toneelspelen en man, wat heb ik daar zin in.
– Er komen allerlei leuke cultuurfestivals aan (ik ben niet zo van de muziekfestivals en tenten en bier enzo), zoals het Waanzin Festival en International Literature Festival.
– Ik heb echt genoten van het nieuwe seizoen van Orange is the New Black (Heb je dat nu alweer uit? Ja).
– En het allerfijnste: verstandskiezen kunnen niet meer terug groeien.