Laatst was ik in een sneakerwinkel. Dat is heel bijzonder, want ik kom nooit in zo’n winkel. Mijn stijl is namelijk niet sportief of stoer en ik draag nooit sneakers, laat staan dure. Maar ik had last van mijn knie en van mijn fysio moest ik schoenen met demping voor tijdens Taiwan. Ik had toevallig eens een keer geld. Het was overigens nog heel lastig om sneakers te vinden zonder metersdikke zolen (ik vind dat zo lelijk #sorrynotsorry), maar het is me gelukt.
Ze waren alleen te groot. Ja mensen, maat 36 en ze waren te groot. Maat 35 is een kindermaat, dus die hadden ze niet. Het is allemaal gefixt met een zooltje, alleen hadden ze geen nieuwe schoenen in maat 36, dus die moesten besteld worden.
‘Wil je hier je adres intypen?’ vroeg de sneakerjongen.
Ik typte het adres in. Het bleef lange tijd stil.
‘Wooooooow,’ zei de sneakerjongen. ‘Wat kan jij snel typen!’
Ik glimlachte en knikte van ja, ja, dat klopt op zich wel.
‘Nee, maar echt!’
Ik deed stoer en vertelde dat ik normaal nog sneller typte, omdat ik dit toetsenbord niet gewend was.
‘Nou, ik kan hier uren naar kijken,’ zei de sneakerjongen. ‘Ik raak gewoon in trance, ik word helemaal zen.’
Ik knikte nog maar van ja, ja, maar vond het toch wel ongemakkelijk worden. Snel rekende ik af.
Eenmaal buiten besefte ik pas dat dit misschien zijn heel rare manier van flirten was.
Yooo maar deze romantische sneakerjongen had er best even bij kunnen zeggen dat kindermaten juist ideaal zijn? Vaak dezelfde/vergelijkbare modellen bij de grote merken maar dan voor minder geld, mocht je weer een keer op zoek zijn naar vering en een dikke zool.
Dat is zeker waar, maar ze hadden deze niet in kindermaat helaas!
Wat Mirthe zegt! (hoewel ik zelf allesbehalve ervaring heb) En ik herinner me nu inderdaad dat ik ook wel eens opmerkingen krijg over hoe snel ik typ haha. In jouw geval denk ik dat het wel echt een poging tot flirten was maar in elk geval niet eentje waar je makkelijk op kan reageren (verder dan ‘dankjewel’ kom ik in elk geval niet).
Ik zou het ook niet herkend hebben als flirten. H
Lol nee, ik had ’t ook niet echt als flirten herkend.
Hahaha. Ik had een keer in de schoenenwinkel dat ik er niet uit kwam of die jongen nou probeerde te flirten of gewoon ontzettend gay was. Het eerste wat hij zei toen ik binnen kwam: “soooow jij dacht vanmorgen laat ik een jas aantrekken die bij mijn ogen past?” En toen ging hij heel hyper doen en klagen dat ik geen Facebook had…
Hmm, ik vind dat wel duidelijk als flirten klinken hoor!