Tijdens je studie hoor je iedereen erover: “Stagelopen is echt héél erg zwaar.”
Je gelooft het wel, maar je doet gewoon net alsof je het niet hoort, want ook jij gaat stage lopen (omdat het moet van je studie of omdat het gewoon slim is) en je bent er gewoon niet klaar voor oké. Misschien zijn die mensen gewoon aanstellers, overdrijvers, flapdrollen.
Maar nee hoor.
Mijn eerste stage was bij het Letterkundig Museum, drie dagen in de week met twee dagen vakken ernaast. Dat had nog gekund, maar daarnaast gaf ik ook bijles, werkte ik bij de lokale radio (niet betaald, ben jij gek), schreef ik voor studenten.net, zat ik op een studententoneelvereniging en oh ja, ik had ook familie, een vriend en vriendinnen. Het was trouwens ook nog de bedoeling dat ik iets aan één of andere scriptie zou doen.
Ik weet ook niet hoe ik het overleefd heb, maar waarschijnlijk zijn al mijn inmiddels hartvaten dichtgeslibd door de stress.
Mijn tweede stage was bij Dutch Media Books (nu Overamstel Uitgevers). Vier dagen in de week en daarnaast werkte ik minimaal één dag in het weekend. Soms werkte ik ook ’s avonds na stage (dus van 9 tot 5 stage en daarna van 6 tot 23 werken), maar dat was haast niet te doen. In de laatste maand ging ik verhuizen.
Tip: ga niet verhuizen als je stage loopt.
En nu mijn derde, en laatste, stage bij de Filosofie Nacht. Vijf dagen in de week van Rotterdam naar Amsterdam en weer terug. Daarnaast werk ik nog één dag in het weekend. Mijn huis is een zooitje, mijn kat herkent me niet meer en mijn vrienden denken dat ik van de aardbol verdwenen ben.
Het is in principe de bedoeling dat ik over een half jaar ga werken. Je hebt dus mensen die vijf dagen werken, hobby’s beoefenen, sporten, een relatie, vrienden en familie onderhouden en ook nog een schoon huis hebben. Ik weet niet hoe die mensen dat doen.
Mocht jij het antwoord hebben, laat het me weten. Dan kan ik me erop voorbereiden het komende halfjaar.
Ik zou dat ook graag willen weten. Met veertig uur in de week stage op kantoor vind ik het ook moeilijk om de rest van de tijd in te vullen met andere dingen en slapen, want dat is soms ook nog wel eens belangrijk. Hoe doen mensen dit als ze ook nog eens kinderen hebben. Echt?! Ik kan het in mijn eentje niet eens :P
Tsja ik heb het antwoord niet voor je (maar als jij het hebt, kan je het doorgeven?) maar ik voel wel heel erg met je mee! Heftig, zoveel weg zijn!
Ik heb combinaties gemaakt. Ik werk en dat heb ik tot sport gebombardeerd omdat ik toch de hele dag rondren. Een relatie heb ik niet en mijn hobby is slapen. En soms blijft er een vriendin slapen die dan wat te eten meeneemt. En zo struggel ik door.
Het wordt misschien niet beter als je straks gaat werken. Ik waarschuw je maar vast. Maar wat wel een tip is, is om goed te kijken welke grenzen je hebt en je daaraan te houden, bv door voldoende rustmomenten in te plannen. Dat is lastig, maar wel belangrijk – zie ik in de praktijk. Al is het maar om je kat een beetje liefde te geven :).
Hahahaha prachtig hoe jij toch kunt klagen zonder dat het gezeik is. Weer lachwekkend om te lezen. xD
Uhm, hello! It’s me :-)
Ik werk 5 dagen, probeer te sporten, vriendinnen te zien en oh ja, twee koters en een volwassen variant a.k.a. Lief op te voeden (en te schrijven en… en… en…) En dan ontploft je huis inderdaad, maar aangezien je chronisch moe bent, zie je daar niets van (of de helft krijg je ervan mee, omdat je ogen slechts half open staan de hele tijd).
Maar dat is allemaal te doen, aangezien jij met je stage+studie+werk stiekem op 6 tot 6.5 dag werken zit. Dat betekent dat, als alles voorbij is, je gewoon vier.en.twintig.(!) uur terug wint! Mínstens!
Komt goed, dus! En veel succes met de laatste loodjes!
Haha, nee ik heb het antwoord niet.
Wat te doen? De boel de boel laten en alleen schoonmaken wanneer er vrienden op bezoek komen met een poetsmanie.. ;-)
Nu ik werkloos thuis zit kan ik me ook niet meer voorstellen dat ik naast al mijn activiteiten ook nog een baan had. Maar goed, ooit hoop ik wel weer te weten hoe dat was. :-(
Dan neem je een schoonmaakster. En je hoeft dan ’s avonds en in het weekend meestal niks meer (ja af en toe sporten of extra werken en zo). Maar de meeste mensen die ik ken werken geen 40 uur. Soms lijkt het ook wel of die 40-urige werkweek een beetje achterhaald is, en ‘het nieuwe werken’ echter wordt. Of k ken alleen luie mensen, dat kan ook.
Het is inderdaad wel wat puzzelen :-). Alle geluk went dat ritme ook wel hoor. Ik vond gaan werken in het begin heel vermoeiend, maar eens je in het ritme zit dan is dat al geen probleem.
Wat voor mij wel cruciaal is om alles in balans te houden zijn de volgende zaken:
– Vriendschappen: ik merk dat de vriendschappen die blijven standhouden degene zijn met vriendinnen die dezelfde ingesteldheid hebben als mij, je hoeft niet constant contact hebben en elkaar wekelijks te zien om het gevoel te hebben dat de vriendschap blijft standhouden. Ik heb/had zo 1 vriendin die best wel veel aandacht nodig heeft, wel spijtig, maar ik heb daar gewoon de tijd niet voor :-).
– Huishouden: ik heb een robotstofzuiger en een vaatwasser, ik zou niet zonder kunnen!
– Huishouden: ik heb net lenteschoonmaak gedaan waardoor ik alles nu beter proper zou moeten kunnen houden, maar als ik merk dat dat toch niet lukt dan neem ik een kuisvrouw
– Sport: ik sport nu van thuis uit, ik heb hier alle geluk de discipline voor om dit vol te houden :-)
– Energie: door de week ga ik echt vroeg slapen, tussen 22u en 22u30, dan heb ik gewoon mijn slaap nodig. Vrijdagavond maak ik het niet later dan middernacht en als ik wil uitgaan is dat op zaterdagnacht, op die manier blijft mijn energieniveau toch nog wat op orde :-)
– familie: wonen allemaal gelukkig wat verder weg dus het is normaal dat ik hen niet zo vaak zie :-)
Wat wel een groot voordeel is van te werken, je moet niet meer studeren, dus werk is werk en privé is privé :-).
Kijk, daar heb ik wat aan! Vooral die robotstofzuiger, die moet ik eigenlijk wel hebben, zodat mijn kat erop kan (oké en om stof te zuigen).