Kijk, ik ben sowieso niet dol op verhuizen. 21 jaar lang in hetzelfde huis gewoond en nu in drie/vier jaar al drie keer verhuisd. Er zijn dingen die ik leuker vind om te doen (zelfs stofzuigen).
Helaas was het universum weer tegen me gekeerd, nadat ik megageluk had door dit huis te krijgen.
Het begon al met het bestellen van het fornuis, de wasmachine en de koelkast/vriescombinatie bij Coolblue. Zij hebben een ‘vandaag besteld, morgen in huis’-garantie. Om een lang zeikverhaal kort te maken: ik zit na twee weken nog steeds te wachten op de wasmachine en de monteur om het fornuis aan te sluiten.
Dan de verhuisdag zelf. Het begon allemaal dikke prima, maar toen moest de eettafel uit elkaar en daar heb je een sleutel voor nodig. Die we niet hadden. Buur 1 langs. Buur 2 langs. Veel buren spreken niet zo goed Nederlands, dus die hadden geen idee wat ik wilde. Uiteindelijk kwam ik aan bij buren tachtigduizend en jawel, die hadden een sleutel.
Dit is nog niet zo erg. Maar toen gingen we rijden. Van Voorschoten naar Rotterdam, over de snelweg. Dat is normaal gesproken niet zo’n probleem, maar wel als het zulk noodweer is dat je de auto voor je amper kunt zien. We hebben het overleefd, maar vraag me niet hoe.
Inmiddels was het in Rotterdam al donker, want we konden alleen maar ’s avonds verhuizen, omdat er mensen waren die overdag moesten werken (losers). Dat zou in principe geen probleem zijn als er elektriciteit was. Maar die was er niet, want die was kaputti. Dus hebben we met het licht van één staande lamp moeten werken (via een haspel in de gang). Om elf uur ’s avonds waren we soort van klaar (als in: alle noodzakelijke dingen waren uitgepakt).
Jullie snappen wel dat ik nog geen foto’s kan laten zien. Ik ben sowieso geen opgeruimd typje, maar zo erg als het er nu uitziet, is het nog nooit geweest. Ik weet dat ik nu een slechte laifstailblawger ben, maar ik hoop dat jullie het me kunnen vergeven. Ik zal wel een recept voor banaaneipannenkoekjes plaatsen als goedmakertje.
Ah, wat een narigheid! Hopelijk komt het gauw goed!
Verhuizen is geen leuk klusje Laura, al heb jij wel veel tegenvallers.
Hopelijk heb je inmiddels weer stroom en is je apparatuur snel aangesloten. Wat een gedoe is het ook, dat verhuizen.
Mijn jongste zoon hebben we afgelopen week helpen verhuizen van Groningen naar Zwolle. Verbazingwekkend wat je in een Aygo kunt vervoeren ;)
Hihihi, je hebt je sarcasme in ieder geval niet verloren erdoor :)
En je moet maar zo zien: als het af is, ben je nog véél blijer
Succes verder!
Hahaha ik moet stiekem om je lachen, maar ik zou zelf helemaal gestresst zijn als ik moest verhuizen, dus ik leef met je mee :).
(Je kunt onderhand ook heel laifstailblawger-achtig een review schrijven van een leuk café ergens :P).
Ik heb ook zo’n hekel aan verhuizen! Nadat ik op 1 jaar tijd 3 keer verhuisde, heb ik me voorgenomen het nooit meer te doen!
Oh mijn god, wat een hel.
Wat een ellende!!! Bedankt toch voor je goedmakertje ;) Dat nog moet komen hihihi Heerlijk hoor zo een laifstailblawger achtige blog
Ah wat een gedoe, lijkt me echt vervelend om met dat weer te verhuizen en sowieso is een rommelige start vrij irritant… Hopelijk werkt alles snel (en kun je volop banaaneipannenkoekjes maken)(heb je dat uberhaupt al een keer gedaan?)
Uiteraard, ik moet wel weten wat ik afkraak. Ik vond ze echt niet lekker.
Aaaah super vervelend dat het zo tegenzit allemaal! :(
Uuuuugh dit is zo stom! Gelukkig ben je in Rotterdam. Dat moet je maar herhalen als mantra. Hou je sterk het komt goed!!!
Daar ben ik inderdaad wel heel blij mee :D
Het komt door Rotterdam. Ik lees allemaal verhuisstressverhalen uit Rotterdam. So weird…
Ver-schrik-ke-lijk! Echt waar. Het klussen ook. Maar zoiets als ‘yay, morgen komt m’n fornuis’ en dat ie dan niet komt? Grrrrrrr.
Dus je wasmachine en fornuis zijn allang aangesloten, buur 1 had gewoon de sleutel die je nodig had, je bent in een lekker zonnetje naar Rotterdam gereden en het licht deed het gewoon? (gezien hoeveel je normaal overdrijft) :P
Ik HAAT HAAT HAAT HAAT HAAAAAAAAT verhuizen. En ik moet binnenkort ook weer. Mieh.
oh lekker, banaaneipannenkoekjes (grapsken)
oh man wat een pech! Stom! Maar als je eenmaal echt echt echt woont in je knusse huisje ben je die pechverhuisdag vast snel vergeten.