Zoals je wel verwacht had, was ik vroeger geen normaal (voor zover te bepalen wat normaal is natuurlijk) kind. Een aantal voorbeelden:
– Als ‘Het tietenlied’ kwam op de Kinderen voor Kinderen-CD drukte ik hem snel naar het volgende nummer. Stel je voor dat mijn ouders dat zouden hoor! Gelukkig ging het liedje daarna over een gitaar.
– Nog even over KvK: ik was helemaal fan (stiekem nog steeds) dus vertelde ik aan mijn moeder dat ik er ook bij wilde. Ze moest keihard lachen. Trauma nummer zoveel dus.
– Als mijn ouders hun koffie in een restaurant op hadden, gooiden mijn broertje en ik die helemaal vol met troep (denk aan suiker, zout, peper etc). Arme bediening.
– In plaats van ‘eet smakelijk’ zei ik ‘eet je smaak.’ En Jip en Janneke? Noemde ik ‘janke janke’.
– Tijdens verjaardagen nam ik een stapel boeken mee, want lezen was (en is) veel leuker dan sociaal doen tegen mensen die alleen maar kunnen vragen hoe het op school gaat.
– Ik werd op mijn elfde ongesteld en ik was één van de oudste van de klas, dus het was nog een taboe. Ik had het echter wel tegen een meisje gezegd dat al op haar tiende (!!!) ongesteld werd gezegd en die lulde het door. Op een gegeven moment kwam er een meisje op me af: ‘Ja, ik hoorde dat je al ongesteld bent geworden.’ ‘Wat?!’ riep ik met mijn beste toneelskills. ‘Echt niet!’ Gelukkig geloofde ze me en een jaar later was het al geen taboe meer.
– Ik was dol op boeken waar ‘overleven’ een rol speelde, zoals Ronja de roversdochter, brief voor de koning en de boeken van Laura Ingalls Wilder. Ik speelde dan ook vaak dat ik een hut had onder mijn bureau en eten moest maken van dummy (dat kneedgum).
– Ik heb veel jeugdtrauma’s, zoals peer op brood, gedwongen coltruien dragen, lippenstiftvlekken en nog veel meer. Helaas ontkennen mijn ouders ze bijna allemaal en dat heeft dan weer een extra trauma opgeleverd.
Jeetje hé, dat jouw ouders je niet ter adoptie hebben afgestaan…. ;-)
Haha ik had ook altijd boeken bij me. En die Little House on the Prairie-books heb ik ook enorm veel gelezen! En Brief voor de Koning was geniaal. Met die kaart op de kaft en die reis naar Unauwen gaf me altijd zo’n gevoel dat ik ook bij The Lord of the Rings kreeg / krijg.
janke janke
typisch
Tssss.
Hier nog een kvk-fan. ;) Je bent dus niet de enige kvk-fan van boven de 18.
Haha, leuk om te lezen! Ik wilde tijdens verjaardagen ook het liefst lezen hoor, maar dat mocht niet van mijn ouders want die vonden dat ik wel sociaal moest doen…
Heel erg leuk dit! En herkenbaar… ik nam ook altijd een boek mee naar een verjaardag, als er da neen bepaalde tijd voorbij was zei mijn moeder dat ik het wel mocht pakken. En Kinderen voor Kinderen was ik ook gek op, behalve het Groen-liedje… serieus, daar had ik een fobie voor.
Hahaha, heel herkenbaar!
Ik was ook enorm KvK fan, wilde ook meedoen in Kinderen voor Kinderen, maar woonde te ver weg (even afgezien van het feit dat ik totaal niet kan zingen natuurlijk). Ik was oprecht verontwaardigd dat mijn ouders niet wilden verhuizen zodat ik wel bij KvK kon gaan zingen. Met de dramatische woorden “jullie maken mijn dromen kapot”. Hahaha!
Als je nu KvK hier aan zet ga ik niet meezingen. Heus niet.
Ohhhh ik moest ook altijd coltruien dragen van mijn moeder. Om te huilen! Ik heb het hele KvK gebeuren een beetje gemist vroeger. Ik ken eigenlijk alleen het tietenlied en op een onbewoond eiland. Slecht he? Oeps. Liefs!
Je was een bijzonder kind en dat was je. ;-)
Assepoesters is er niets bij…
Ohh heerlijk om te lezen (a).
Wat betreft zout en peper in kopjes: je kunt ze ook ‘op scherp zetten’ als je weggaat bij een restaurant.. (dat leerde ik van m’n zwager, maar nu doe ik dat natuurlijk nóóit meer).
En ik vond het altijd heerlijk om donkere hoekjes te maken (ook zoiets als hutten dus, maar dan met een boekje ofzo).
Haha! Ik heb het Tietenlied nog een keer geplaybackt! In bikini, in een baby-badje mét bellenblaasmachine. Verder was ik helemaal niet gek hoor.
Omg! het tietenlied! Vreselijk nummer!
Ik vond Ministars veel leuker.
Hahaha o wauw. Dit is pas jankejanke. Van het lachen. En woa, ik ben dus niet de enige die een trauma heeft aan coltruien. Ik haat ze!
Kinderen voor Kinderen vond ik vroeger echt geweldig. Als ik de baas zou zijn van het journaal, Zakgeld, Kip, patat en appelmoes, Dyslexie, en dan die over de kerstmusical… (We hadden de cd met lyrcisboekje, vandaar) Elf is trouwens ook gewoon echt vroeg. Ik weet nog dat een meisje dat was blijven zitten en dus ouder was – en bij ons in de klas zit in groep 7 ofzo – ook al ongesteld was en een keer was ze volledig doorgelekt (ze had ook serieus een witte broek aan) en toen vonden we dat allemaal heel eng en raar, haha.
Leuk om te lezen! Herkenbaar van het boek meenemen. Voor Kerst kregen wij altijd een boek als cadeau, nou, de rest van de dag zat ik niet gezellig te doen met familie, maar in dat nieuwe boek te lezen. (Hmm.. Alsof mijn ouders het expres deden om ons rustig te houden…)
Kinderen voor Kinderen! <3 <3 <3
Ik woonde helaas net te ver weg, anders had ik supergraag auditie willen doen haha!
KvK; ik kan per ongeluk nog steeds heel veel cd’s meezingen (tm nummer 18 zegmaar)
nu vind ik KvK stom met hun veel te hippe liedjes.