Bij een pre-master hoort ook een scriptie. Gelukkig ben ik dol op het schrijven van scripties, ik heb er immers twee jaar geleden een hele zomer mee gespendeerd (artikelen lezen, terwijl buiten de zon schijnt is heerlijk). Wat nou vrije tijd? Wat een geluk heb ik dat ik in mijn leven wel drie scripties mag schrijven. Dat komt sowieso op mijn dankbaarheidslijstje.
Maar goed, die scriptie van filosofie dus. Eigenlijk is het gewoon een veredelde paper (tussen de 5000 en 7500 woorden, mijn bachelorscriptie van Literatuurwetenschap moest rond de 10.000 zijn) en dat klinkt meteen ook veel beter.
Alleen dat onderwerp, dat is lastig. Toch kwam ik eruit, na een brainstormsessie met de studiecoördinator. Houden jullie je vast? Ik weet dat het ongelooflijk spannend is, dat jullie het bijna niet aankunnen, dus hier komt het dan (de onderzoeksvraag onder voorbehoud, maar wel dit onderwerp): in hoeverre ben je als schrijver verantwoordelijk voor wat er in je boeken gebeurt?
Waarom ik (of de studiecoördinator, dat weet ik niet meer) hierop kwam? Ik wilde graag filosofie combineren met literatuur. Het is al vaker gebeurd dat auteurs aangeklaagd zijn voor iets wat in hun boeken voorkomt of wat hun personages doen (denk aan Oscar Wilde en homoseksualiteit). Leuk onderwerp, maar ik heb wel een paar case studies nog. En aangezien tachtigduizenden (‘Heb je zoveel bezoekers?’ ‘Ehm… bijna.’) meer weten dan één, komt hier dan mijn vraag.
Kennen jullie toevallig zo’n casus?
(‘Dit is wel weer echt misbruik maken van je lezers hè.’ ‘Ja kom op zeg, ik loop maar te zwoegen op die blogjes, ze mogen ook wel eens wat terugdoen.’ ‘Jeetje, je bent er niet bescheidener op geworden sinds je zo succesvol en famous bent.’ ‘Houd je mond, anders ban ik je.’)
Eerst lijkt het een simpele vraag, maar als ik er langer over nadenk valt er zoveel over te zeggen! Helaas kan ik niet direct zo’n casus voor je te berde brengen, maar ik zal mijn ogen en oren openhouden.
Ik kan me trouwens voorstellen dat boeken waarin karakters zich racistisch gedragen nogal eens een hoop woede kunnen oproepen? Misschien kun je daar wat mee… En anders niet :D
Nou ban me dan maar. *verandert stiekem z’n IP-adres*
Kinderachtig dat jullie een bepaald aantal woorden moeten schrijven trouwens :O
‘The Cement Garden’ heeft een rare twist. Of zoek je meer naar boeken van kwakzalvers die met hun boeken de lezer verpesten?
Dat is niet kinderachtig ;) Je moet juist binnen een bepaald aantal woorden een onderwerp kunnen behandelen, zodat je je niet gaat focussen op details en dergelijke die niet belangrijk zijn voor je punt.
Een maximum kan ik nog wel begrijpen; heb je ook bij publiceren, al kan het nog onderwerp afhankelijk zijn. Maar een minimum blijft kinderachtig.
Ga eerst maar een wetenschappelijke essay schrijven, voordat je dit soort beweringen doet.
Natuurlijk moet je een minimum aantal woorden hebben. Onderzoeken kunnen zo uitgebreid of simpel zijn, als je een scriptie gaat schrijven, moet je wel richtlijnen hebben. Als alles maar kan, wordt het heel moeilijk om je scriptie te beoordelen.
On topic: Je weet het vast al, maar Reve en Hermans zijn hier wel goede voorbeelden van, in ieder geval Hermans stond voor de rechter. En misschien de schrijver van Alleen maar nette mensen? Kristien Hemmerechts heeft ook een boek geschreven over verlangen naar de dood (sorry, kan het even niet opzoeken) waarna mensen zelfmoord hebben gepleegd, in ieder geval eentje, en die sprong toen bovenop iemand anders en die was ook dood (tenminste, dat zegt Connie Palmen, ga er vanuit dat het waar is :P) Weet niet zeker of ze hier verantwoordelijk voor wordt gehouden. Als ik meer weet, zal ik het zeggen!
Leuk Laura! En klinkt goed te doen. Ik moet meteen denken aan Karl-Ove Knausgard (serie “Mijn strijd”) – hij beschrijft eigenlijk zijn hele leven met alle mensen en gebreken die daarin voorkomen (oa de bipolariteit van zijn vrouw, hoe vaak hij is vreemdgegaan, etc). Is nog best een rel over geweest in Noorwegen – misschien een idee? Wel interessant ook omdat in literatuurwetenschappen, in ieder geval in Leiden, vaak een vrij strenge scheiding wordt aangehouden tussen de auteur en het geschrevene; aangezien het boek / de boeken “kunst” zijn kan de auteur eigenlijk nooit verantwoordelijk gehouden worden.
Oh, en daar heb je vast over gehoord, maar ik moest ook denken aan Emma Curvers’ recent verschenen roman “Iedereen kan schilderen”. Haar vader klaagde haar aan en eiste dat het boek uit de handel genomen zou worden, omdat hij vond dat de vaderfiguur in de roman te negatief werd weggezet.
Thanks, Sophie! Ja, ik moet zeggen dat ik daardoor ook beïnvloed ben hoor, door die scheiding die ze in Leiden vaak aanhalen. Maar daar ben ik het dan ook volledig mee eens, mijn bachelorscriptie had daar ook mee te maken.
Markies de Sade was nogal ehm… extreem ofzo en dat viel niet bij iedereen in de smaak. Hij werd ter dood veroordeeld maar dat ging toen niet door door een administratieve fout. Toen heeft hij tot het einde van z’n leven in een asylum doorgebracht. Is wel een erg extreem voorbeeld.
Er zijn ook (religieuze) groeperingen die Harry Potter in de ban wilden doen vanwege het hekserij aspect enzo.
Interessant onderwerp! Ik geef een gil als me nog iets te binnen schiet.
Danku danku danku!
Oh! Oh!
Die Leiden des jungen Werthers. Goethe.
SPOILER
Zou gezorgd hebben voor een golf van zelfmoorden na publicatie door hoofdpersonage wat zelfmoord pleegde.
Geloof niet dat Goethe ervoor aangeklaagd ofzo is maar houdt wel verband met het op scherp zetten van de discussie van auteur / verantwoordelijkheid.
Sorry beetje vaag. ’t Is laat.
Emma Curvers is recent door haar vader aangeklaagd omdat een personage waarmee hij zich identificeerde afgezet werd als een vreselijke man. Maar ik weet niet of je zoiets bedoeld, of het groter wil zoeken.. in elk geval een super interessant onderwerp!! (En he, mijn these voor psychologie mocht maximaal 5000-6000 woorden zijn. Dat is toch geen these? Maar dan willen ze de vaardigheid “kort en bondig” bij je naar boven brengen. Zeggen ze. -of ze willen gewoon niet zo veel nakijkwerk.)
Oh ja dat is een goede!
Tof onderwerp . Ik schrijf zelf niet maar vind het altijd als zo’n onzin overkomen, je bedenkt het zelf toch ;) ik ben benieuwd.
Oh, wat interessant! Ik weet nog wel dat dit ook heel kort even behandeld werd in mijn literatuuranalysesyllabus (middelbare school dus hè), maar verder kan ik je geen onderzoeken aanreiken eigenlijk.
Oew, dat klinkt interessant! Ik kom zo niet op een voorbeeld, zal er over nadenken :)
Sylvia Plath met the bell jar (de glazen stolp)
Flaubert met ‘Madame Bovary’ en Baudelaire met ‘Les Fleurs du mal’, om 2 Franse voorbeelden te noemen. Succes!
Mooi onderwerp. Er drijven wat titels naar boven..
De Duivels verzen
The tenant of Wilfeld hall
Lady Chatterly’s lover…
Niet echt een voorbeeld en je kent hem vast al (anders moet je hem ECHT zien), maar ik moest meteen denken aan de film Stranger Than Fiction.
‘Harold Crick is een belastinginspecteur, wiens leven overhoop wordt gehaald wanneer hij zijn levensverhaal hoort, door een stem die alleen hij kan horen. Deze vertelster, Karen Eiffel, is een schrijfster die haar laatste roman probeert af te maken, maar zij weet niet dat haar hoofdpersoon daadwerkelijk leeft en zijn leven via haar woorden plaatsvindt.”
Ik vind Harry Potter ook wel een goede, over de hele wereld zijn religieuze bijeenkomsten geweest om deze serie te verbranden ;)
Goed, zal ik een essay schrijven over hoeveel woorden een scriptie zou moeten hebben, waar ik dan wel goede ondersteuning voor m’n mening geef :P Wanneer moet ik ‘m inleveren, juf?
Gerard ’t Reve met ‘Nader tot U’ en het bijbehorende ezelsproces…
De verwondering van Hugo Claus raakte ook nog wel in opspraak als ik mijn colleges goed kan herinneren. Er zitten nogal wat spraakmakende onderwerpen en suggesties in. Sowieso het meest aparte, verwarrende boek dat ik gelezen heb!
Nog niet zo lang geleden heeft een vader zijn dochter aangeklaagd omdat hij zichzelf herkende in een van haar personages en hij vond dat hij negatief werd weggezet. Ik kom alleen niet op de naam van de schrijfster.
Het boek Dorsvloer vol confetti is ook heel negatief ontvangen in de omgeving van de schrijfster, omdat men vond dat de gemeenschap erg negatief is neergezet.
Zoek je zoiets?
The Color Purple van Alice Walker! Er was heel veel commentaar op het feit dat zij zogenaamd de zwarte bevolking verkeerd wegzette, terwijl haar inslag meer feministisch was in mijn optiek. Enfin, kan het niet zo goed uitleggen, maar google maar even. Of kijk die geweldige docu over Alice Walker, staat op Holland Doc (wat nu anders heet, volgens mij Doc24)
Je hebt ’t er maar druk mee! :P Succes met het vinden van die casus!
Ik moest denken aan reve http://www.npogeschiedenis.nl/speeches/nederlandsespeeches/wederopbouw-en-vernieuwing/Pleitrede-tegen-het-Hof–van-Gerard-Reve-tijdens-het-Hoger-Beroep-van-het—Ezel-proces–.html :’)
Het eerste waar ik aan dacht was de boekverbranding door de Nazi’s in 1933 (wat meteen ook wel een heel breed onderwerp is) en . Fahrenheit 451 van Ray Bradbury (ook over boekverbrandingen) en dit boek is zelf ook een aantal keer doelwit geweest van censuur. En als laatste Salman Rushdie met de Duivelsverzen.
Maar goed, ik zit in de politieke hoek, dus ik weet niet of dit precies is wat je zoekt. Zoals ik hierboven zie, zijn er genoeg voorbeelden te vinden in de breedste zin van het woord. Veel succes met het kaderen en vooral het schrijven van je scriptie.
Alle voorbeelden die ik kan bedenken zijn in de eerdere comments al genoemd. Succes ermee!