Op mijn 19e begon ik na de middelbare school aan de studie Literatuurwetenschap in Leiden. Voornamelijk vanwege de alliteratie (‘Hoi, ik ben Laura en ik studeer Literatuurwetenschap in Leiden, want ik houd van lezen.’), nou oké vooruit, ook omdat het me een leuke studie leek.
En het was ook een leuke studie. Maar toch is het zoveel anders nu ik 23 (!!!) ben en bezig ben met een pre-master Wijsbegeerte, wat ook uit allemaal bachelorvakken bestaat. Laten we de verschillen eens op een rijtje zetten (‘Kom, laten we het niet doen.’ ‘Houd je mond joh, flapdrol’).
Studeren op je 19e:
– Alles is spannend! De studie (ik begrijp echt niets van dit vak en oh mijn god, ik moet zoveel voor het tentamen weten en oh mijn god, ik moet zoveel papers schrijven en oh oh oh mijn god), de studiegenoten (oh nee, sociaal contact!), de stad (shit, ik ben alweer verdwaald), maar vooral de toekomst (hoe gaat het in godsnaam ooit goed komen?)
– Minstens elke week een paniekaanval, omdat ik er niets van snap.
– Ik voel me zo’n ontzettende loser. Ik word omringd door superduperslimme nerds die alles weten, terwijl ik constant met een vraagteken op mijn voorhoofd rondloop.
– Mensen zeggen: ‘Wat kun je er eigenlijk mee, Literatuurwetenschap?’ ‘De daklozenkrant verkopen.’ ‘Oh nou ja, je hebt nog even.’ (‘Om te switchen’ zeggen ze erna in hun hoofd).
– Al mijn oude klasgenoten doen één of andere vage studie, of het nou Flappendrollenkunde is of Elektrische Flapdrolwetenschap.
– Studeren op je 19e is leuk.
Studeren op je 23e:
– Beginnen aan een studie? Been there, done that. Studiegenoten? Soortgenoten bedoel je. De toekomst? Ehm ja, ik heb in ieder geval iets meer hoop dat het goed gaat komen, maar houd voor de zekerheid maar een baantje bij de McDonald’s voor me vrij.
– Ik denk dat ik het snap. Totdat ik bij het college aankom.
– Ik behoor tot de superduperslimme nerds die alles weten (oké grapje, I wish, maar het vraagteken op mijn voorhoofd is weg).
– Mensen zeggen: ‘Wat kun je er eigenlijk mee, filosofie?’ ‘Ik ga hier niet eens antwoord op geven.’ ‘Nou… Succes dan maar…’
– Al mijn oude klasgenoten zijn afgestudeerd en werken, op de paar losers na zoals ik die uitloop heeft.
– Maar studeren op je 23e is leuker.
Ja zó herkenbaar! Vooral dat vraagteken haha! En studeren op je 30e is weer minder leuk dan op je 23e. Iets met fulltime baan en weinig tijd :-D
Hihi – dat verdwalen in de stad is ook gebleven toch? (a)
Sssst.
Ha, super herkenbaar voor mij als achttienjarig studentje in Leiden. Vooral de alliteratie! (Ik ben een Limburgse linguïst in Leiden, ha.)
Haha, geweldig omschreven weer. Ben erg benieuwd naar de studie Flappendrollenkunde.. ;)
Pffft, als mijn dochter het zo blijft doen gaat ze sturen op net (of nog net niet) zeventiende.
Ik zou voor de Bram Ladage gaan…
-hier had een knipoog achter gemoeten, maar ik hou me in-
Sowieso denk ik dat jongeren veel te snel een studie moeten kiezen en dan maar afwachten of het iets is. En ondertussen een torenhoge lening opbouwen..
Ik vergeet het elke keer, maar eigenlijk ben ik ook nog student. Aaaah afstuderen.
Ik vind mijn oplossing in de vorm van een thuisstudie toch ook redelijk geniaal gevonden. Al zeg ik het zelf.
Heel herkenbaar “Wat kan je worden met Chinastudies? Behalve tolk.” “Uuuuuuh…. heel veel.”
Verdwalen is een vak dat bij studeren hoort, het bestuderen van de stad zonder te weten waar je eigenlijk bent en hoe je in vredesnaam thuis komt :b.
Haha heerlijk. Ik kan het nog niet beamen maar ik vind de middelbare school wel veel leuker op mijn 15e dan op mijn 11e (nu ik die leeftijden noem voel ik me alsnog echt een enorm jonkie, laten we het maar op de brugklas en vwo 5 houden dan). Dat is alleen niet echt vergelijkbaar natuurlijk omdat de stof en invulling wel heel erg verandert terwijl jij dus weer bachelorvakken doet. Hoelang ben je eigenlijk nog bezig? En vind je studeren nog echt leuk of wil je ergens wel gaan werken (waar dan ook :P)?
Na dit jaar moet ik nog een jaar master :) Haha nou, ik had aan het einde van Literatuurwetenschap, vooral met mijn stage, echt wel zoiets van: ik wil werken! Maar op een gegeven moment is dat weggeëbd en nu vind ik het juist weer fijn om te studeren (en ernaast werken).
Nog een verschil: je trekt het op je 23e toch iets minder goed om na een avondje flink stappen toch nog soort van aanwezig te zijn bij je college om 9u sochtends!