Hoe lang is het geleden dat ik voor een middelbare scholier werd aangezien: waarschijnlijk één seconde geleden.
Hoe lang is het geleden dat ik daadwerkelijk een middelbare scholier was: 3,5 jaar.
Mijn vriend loopt stage op een middelbare school. Moet hij zelf weten uiteraard. Ik moet er wel eens naar toe, want uitslapen is belangrijk en dan kom ik de sleutel van zijn huis (van zijn ouders) brengen.
En elke keer ben ik doodsbang.
Ik mag dan wel tweeëntwintig (!!!) zijn, maar ik zie er eigenlijk nog steeds uit als zestien. Twaalf, als ik een t-shirt met Minnie Mouse-print aantrek. In supermarkten moeten ze bij mensen onder de vijfentwintig jaar de ID checken als ze alcohol kopen. Ik moet dus mijn hele leven lang mijn ID laten zien.
Elke keer als ik dus die middelbare school binnenloop, kijk ik angstvallig om me heen, klaar voor elke aanval. Tegelijkertijd probeer ik zo nonchalant mogelijk te lopen, als een echte, heuse volwassene. Ik zie de vragen in hun ogen: ‘Moet jij niet naar je les? ‘Weet jij het huiswerk voor wiskunde?’ ‘Haha, brugwup!’
Ik weet al hoe het zal gaan. Ze omringen me met hun vragen, drukken me in een hoek, terwijl in in paniek gil: ‘Ik heb mijn bachelor al hoor!’
Wat een opluchting als ik bij het kantoor van mijn vriend ben beland. Ik geef hem een kus (‘Hé, staat daar nou een leraar met een leerling te zoenen?’) en knuffel hem.
Totdat ik besef: ik moet die school ook nog uit.
Hahah dit is zó herkenbaar! Ik moest vorig jaar posters ophangen voor het goede doel op mijn oude middelbare school, terwijl ik daar al een jaar vanaf was.. ik was echt heel erg bang, dus ik snap je helemaal ;)
Misschien moet je een bril opzetten ofzo,lijk je daar ouder door?
Leuk beschreven, ik zie het helemaal voor mij.
De eerste keer dat ik stage ging lopen was ik echt bang dat de leraren in de personeelskamer zouden zeggen dat ik weg moest, want de personeelskamer is verboden voor leerlingen…
Nou zeg zo erg zijn scholieren ook weer niet hoor! Maar ik snap je wel. Een vriendinnetje van me is (ook) heel klein (1.55 ofzo?) en wij hebben een paal in de pauzeruimte waarop twee papiertjes hangen met de roosters van die dag van de hele school. Nou wil het dat de onderbouw aan de ene kant hangt en de bovenbouw aan de andere kant. Op de eerste dag van het jaar keek zij dus bij de bovenbouw en kwam er zo’n receptioniste naar haar toe: ‘Oh, je bent nieuw hier zeker. Dit is de bovenbouw, de onderbouw hangt aan de andere kant.’ Die dacht dus echt dat ze een brugger was terwijl ze in de vierde zat (wat ze ook heeft gezegd – awkward).
Haha leuk geschreven, maar minder leuk probleem. Toen ik een aantal jaar geleden op een middelbare school werkte werd ik weleens door de conciërge aangesproken met jij mag daar niet in en uit. Ging over de personeelsingang. Genant om dan te moeten uitleggen dat je daar werkt.
Ha, dat gevoel heb ik ook altijd als ik op een middelbare school kom! Ik vermijd ze nu dus maar gewoon.
Zo ontzettend herkenbaar. Ik word altijd al mede-stagiaire aangezien door nieuwe stagiaires, terwijl ik de teamleider ben met 15 man onder me. Nice! Maar het geeft wel altijd lachwekkende situaties!
Haha, wat een avonturen.
een snor laten groeien?
Goed idee!
Hahaha, ik heb het precies andersom :(. Toen ik nog op de middelbare school zat moesten we altijd voor de lerarenkamer wachten voor we iets in het postvak van een leraar mochten leggen. Ik heb meerdere keren gehad dat een leraar aan mij vroeg waarom ik aan het wachten was. “Stagiaires mogen gewoon naar binnen hoor!” Oeps.
Haha, leuk geschreven!! Ik had zelf graag voor de klas gestaan, lijkt me super, dan was ik in ieder geval “one of them” geweest.
Afgelopen zondag was voor mij heel erg, echt, ik schaam me. Ik was op de verjaardag van mijn Opa waar twee dames voor de catering zorgden. Vroeg één van die twee: Je bent te oud om te kleuren hè, want ik heb wel kleurplaten en kleurpotloden liggen.
Ik ben 23. Helaas kan ik dan weer niet zeggen dat ik mijn bachelor heb. Zal dat mijn redding zijn?
Jeetje, wat stom zeg!
Ik heb dit andersom. Ik ging toen ik in de vijfde klas zat een keer met scheikundeproefjes helpen bij een open avond en ouders vroegen steeds “hoe lang bent u al docent?” en “kunt u mij iets vertellen over blabla” en alle groep achters luisterden naar alles wat ik zei <3
Hahaha geweldig stukje, ik kan het helemaal voor me zien. Met als soundtrack ‘It’s a small world after all’ :p
Op zich wel herkenbaar, dat gevoel. Ik heb een paar jaar stage gelopen op middelbare scholen. Omdat ik ook maar een kleintje ben, was ik ook best wel bang om gezien te worden als een van de leerlingen.
En word je serieus gevraagd om je te legitimeren in de winkel? Dat is mij 1 x gebeurd, maar over het algemeen heb ik mij legitimatie nooit bij me.
Op een dag gaat het over… Tot die tijd is het afzien..
Dit is echt zo herkenbaar! Echt vervelend ook :s!
Hahah, zo voel ik mij dus twee keer per week, als ik zelf voor de klas moet staan. Ik heb daar zo’n 85 collega’s, en altijd hoop ik maar dat zij mij (23) voor collega aanzien en niet voor leerling.
Haha, zeker erg herkenbaar. Ik zie er door mijn lengte ook echt niet uit als een negentienjarige en op de introductiedagen van mijn nieuwe school zag ik in hun ogen ook echt die vraagtekens van ”wat doet zij nou hier?” Gelukkig is dat helemaal over gegaan en word ik nu wel gewoon normaal als een hbo’er behandeld, maar het is heel frustrerend om dit soort dingen te zien of horen.