Niet lezen als je tegen klef gedoe bent

970392_10201570005880126_983958150_n

Goed, goed, er is meerdere keren om gezeurd gevraagd, dus hierbij dan, voor één keertje, een foto van mij en mijn vriendje. 

Voor vandaag, 28 oktober 2013, zal ik een uitzondering maken op mijn policy om niet al te persoonlijk bloggen. Het is namelijk een speciale dag, want precies een jaar geleden vroeg een heel leuke jongen mij: ‘Laura, wil je mijn vriendinnetje zijn?’ Ik antwoordde: ‘Nou ja, vooruit, als het echt moet.’ en dat was het begin van een leven vol liefde.

Ik heb Jeroen leren kennen bij de studententoneelvereniging waar ik vorig jaar zat. Al vanaf de open repetitie hadden we interesse in elkaar en dat is uiteindelijk gegroeid tot liefde. Het grappige is dat we in onze voorstelling ook een stel speelde, die heel representatief was. Jeroen speelde de jonge, blonde, lekkere vent van een Adrianus (zo moest ik hem noemen in het toneelstuk) en ik was de oudere cougar én bitch (dat is dan weer niet representatief, ik ben heel lief, niet luisteren naar Dionne) Klarissa, die de broek aan had. Klopt allemaal, want Jeroen is één jaar jonger (en dus mijn toyboy) en iedereen weet dat vrouwen de baas zijn.

Je kunt nog zo anti-relatie zijn, maar dan toch kun je niet ontkennen dat je er veel van leert. Hoe belangrijk de kleine dingen zijn, zoals een briefje waarop staat dat je het liefste meisje van de wereld bent of twee armen om je heen, maar ook de grote dingen doen er toe: naar elkaar luisteren, elkaar accepteren. Het is ongelooflijk hoe goed je elkaar leert kennen in een jaar, maar alsnog is er nog zoveel te ontdekken. Ze zeggen dat je na een jaar niet meer verliefd bent, maar ik begin Jeroen alleen maar leuker te vinden. In het begin is het allemaal misschien nog spannend, maar na een jaar ben je pas echt naar elkaar toe gegroeid en heb je een hechte band.

Daarnaast is hij ook net zo gek als ik. Hij rent vijf kilometer met kastanjes in zijn hand voor mij, loopt huppelend op katten af en nog wel het raarste: hij valt op een gek meisje als ik.

Toegegeven, het was niet altijd makkelijk: steeds weer dat gezeur dat ik de dekens afpakte (onzin) of dat hij me sloeg in zijn slaap (agressief jongetje). Maar uiteindelijk overwint de liefde toch.

36 gedachten over “Niet lezen als je tegen klef gedoe bent”

  1. Ik stap ook even van mijn policy af en zet heel groot AAAWWWWWW neer op je blog bij het zien van die lieve foto van jullie samen.
    Gefeliciteerd met jullie 1 jaar en dat er nog maar veel kilometers gerend mogen worden met kastanjes in de hand.

  2. Wat een lieve foto van jullie! Gefeliciteerd met jullie eerste verjaardag, maak er nog een liefdevolle toekomst van samen :)!

  3. “‘Laura, wil je mijn vriendinnetje zijn?’ Ik antwoordde: ‘Nou ja, vooruit, als het echt moet.’ ”
    Hahahaha. Heel… typisch. Snoezig verhaaltje verder, en yay foto!

  4. Leukste stukje hier ever! Hoewel, dat gaat wat ver, bijna-leukste dan. Maar misschien ben ik gewoon heel nieuwsgierig dat ik dit soort nieuws leuk vind. Hoe dan ook: gefeliciteerd! :D

  5. Alsnog van harte gefeliciteerd met weer een prachtig blog. Namens iemand die hoofdzakelijk heel persoonlijk blogt ook mijn diepe respect.
    Dan even vanuit mijn jarenlange ervaring als getrouwde vrouw met dezelfde man…. Natuurlijk hebben ook wij momenten gekend dat er (grote) twijfel was of we het verder gingen redden samen, en er zullen er ongetwijfeld nog meer komen. Thats life.
    Ik ben echter ook een romanticus en geloof er in dat er een leven lang wat aan elkaar te ontdekken valt, zolang de basis van vertrouwen, respect en veiligheid er is, en je blijft zien waarom je ooit verliefd op elkaar wed.
    Qua looks zijn jullie een prachtig stel, maar als ik het zo lees, qua persoonlijkheden nog veel meer. Veel geluk samen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.