‘Algemene Cultuurwetenschappen, wat kun je daarmee dan?’

‘Dus jij studeert Algemene Cultuurwetenschappen.’
‘Ja.’
‘Wat kun je daarmee dan?’

Deze vraag krijg ik ongeveer tachtigduizend keer in de week (ruim geschat). Nee, ik maak mensen niet beter. Nee, ik los geen rechtszaken op. Nee, ik zal het antwoord op dat wiskundeprobleem niet vinden. Het ligt allemaal complexer. Mensen begrijpen dat niet en gaan er vervolgens vanuit dat mijn studie zinloos is. Want wat is het nut voor de economie, wat levert het op? Ik word er een beter mens van, ik leer kritisch nadenken en ik hoop dat ook over te dragen op mijn omgeving en verder, maar dat is niet genoeg. Keiharde euro’s willen we zien.

Natuurlijk zijn er heel veel mensen die studeren, omdat ze iets leuk vinden en er voor de rest geen idee bij hebben. Maar neem niet klakkeloos aan dat ik ook zo ben. Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan naast mijn studie, mezelf ontwikkeld, met mensen gesproken, uitdagingen gezocht, gevonden en overwonnen. Ik kan geen bedrijf leiden, maar ik kan wel schrijven en daardoor mensen laten glimlachen of aan het denken zetten. Betekent dat dan niets? Zijn dat soort mensen dan ook niet nodig? Als jij thuis komt van je serieuze baan als manager of verpleegster of leraar en toe bent aan ontspanning, dan ben ik er voor jou. Ik zal meneer Rutte niet blij maken, maar jouw hersenen misschien wel.

Dat is blijkbaar niets waard.

Wat is dan wel wat waard? Minimaal 12 uur college hebben in de week, een vak leren, een échte studie volgen zoals geneeskunde, want als mensen niet snappen wat je doet, dan is het blijkbaar niet nodig. En ik ben het echt zat dat mensen zo denken. Want probeer je maar eens een wereld voor te stellen zonder kunsten, zonder journalisten, zonder ontspanning. Dan kan de economie het nog zo goed doen, maar erg gelukkig word je daar ook niet van.

Dus sorry, ik ga geen geneeskunde studeren. En ik spreek iedereen die mij bovenstaande vraag stelt over tien jaar wel weer.

19 gedachten over “‘Algemene Cultuurwetenschappen, wat kun je daarmee dan?’”

  1. ik zie een potentie tot een vrouwelijke versie van National Treasure … maar dan in Amsterdam, Leiden en Oegstgeest. Waar jij – in je rode jas – dingen oplost. Dips op het idee

  2. Goeeed stukje! Ik ben zelf ook van plan om iets met taal/cultuur/communicatie te gaan doen en néé, ik ga dus niet in het ziekenhuis werken. Ik snap niet waarom iedereen dat wil want het lijkt me vreselijk, ik ben veel liever bezig met mensen (en dan niet om ze te genezen, maar meer om naar hun gedrag en levensverhaal te kijken) en taal. En dat is inderdaad ook wat waard, waarom zou het anders bestaan?

  3. Ja, ik studeer kunstgeschiedenis dus mij wordt ook door iedereen gevraagd wat ik dan kan gaan doen en wat het nut er van is. Maar daar trek ik me niets van aan. Net alsof zij zo nuttig zijn met hun superdeluxe koffiemachines van duizenden euro’s terwijl je ook een senseo apparaat van 50 euro kunt kopen. Of gewoon zo’n simpele. Ik bedoel maar. Maar als zij daar vreugde uit halen, zo’n peperdure koffie, laat mij dan blij zijn met mijn kunsten. En als ik andere blij kan maken omdat ze weer iets meer weten over een kunstwerk, stroming of kunstenaar, ben ik ook blij.

  4. ‘Dus jij studeert Algemene Cultuurwetenschappen.’
    ‘Ja.’
    ‘Wat kun je daarmee dan?’

    Ik denk dat ik precies dezelfde vraag aan je zou stellen… is het dan echt zo fout om dat aan je te vragen? Ik zou de vraag uit welgemeende interesse stellen. Waarschijnlijk heb ik je blog verkeerd begrepen, maar het lijkt nu alsof je er van uit gaat dat iedereen die je deze vraag stelt, automatisch zegt dat je studie nutteloos is.

    Overigens beleef ik inderdaad veel plezier aan je blog, dus ik ben inderdaad blij met de artistieke en voor ontspanning zorgende mensen in de samenleving. :)

    1. Nee, niet iedereen gaat daar uiteraard vanuit, het ligt er maar net aan hoe de vraag gesteld wordt. Soms zit er een bepaalde ondertoon aan die wel suggereert dat mijn studie nutteloos is, maar niet altijd (gelukkig!) :)

  5. Haha, ik sluit me helemaal aan bij alle Letteren studenten hierboven :-) Ik antwoord nog altijd gewoon dat ik later groot en gelukkig word, en geniet elke keer weer van de reacties daarop. Dat kan me echt niet meer schelen, haha.

  6. Nadat ik klaar was met geschiedenis (leraar, duh) dacht ik dat ik er eindelijk vanaf was, maar nee. Ik begrijp dat de meeste mensen de vraag uit interesse stellen, maar ik heb gewoon geen zin meer om hem te beantwoorden :’) Net als de vraag “waar kom je vandaan” trouwens, als ik Amsterdam-Noord als antwoord geef zou dat al een teken moeten zijn dat ik geen zin heb om er verder op in te gaan.

    Maar ja. Smalltalk.

  7. Oh ik snap dit heel goed! Zeker met mijn master. Voorheen dachten ze nog dat ik leraar of vertaler wilde worden. Nu raken ze al van slag bij het horen van de naam en knikken in de hoop dat ik niet met nog meer moeilijke termen aan kom zetten.

  8. Zoek een studie die bij je past en ontplooing biedt.
    Eigenlijk is studeren nuets anders dan klakkeloos leren
    van oude stof…ik zou veel liever iets verder willen…uitdagen.
    Daarom schrijf ik! Alles is schepping uit mij!
    Hopelijk houden we nog cultuur over na de crisis…
    Zoveel cultuur in een multiculti Nederland, waarom dan niet koesteren?
    Zij die tegen import zijn. Zouden juist voor cultuur moeten zijn dan…
    Laura, geef je literatuur nu de bons? Want dat vond ik niet terug
    in de beschrijving van de studie…

    1. Mijn studie is absoluut niet het klakkeloos leren van oude stof hoor, anders zou ik het niet eens willen doen. Ik heb mijn bachelor Literatuurwetenschap af en ben nu met een master bezig.

  9. Je hebt helemaal gelijk! Zo irritant dit. Vorige keer zat er iemand bij me in de bus die probeerde me een ander studie aan te praten. Techniek was het. Verschrikkelijk..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.