Zo. Dus jij bent een blogger? Stoer hoor. Wat doe je dan? Schrijven over je leven? Oh. Is dat boeiend dan? Oké, als jij het zegt… Kun je misschien iets specifieker zijn? Oh, je plaatst ook foto’s van jezelf erop. En een wekelijks fotodagboek. En je kat. En je wandelende tak. En er zijn ook mensen die dat lezen? Wat? Echt? Oké, dat moet een grapje zijn. Wat, zoveel?
Ja, jij blogt over jezelf en je denkt dat mensen dat nog leuk gaan vinden ook. Behoorlijk egocentrisch vind je niet? Misschien zelfs narcistisch. Heb je niks beters te doen ofzo?
Als je erover nadenkt, is het wel een beetje zo. Je moet toch wel een enige vorm van zelfvertrouwen hebben om – zeker als je niet anoniem bent – te bloggen. Maar stiekem, lieve bloggertjes, vind ik het helemaal niet erg dat bloggen egocentrisch is. Want ik doe het zelf namelijk ook. (DAT MEEN JE NIET)
Good point :) De hele wereld is egocentrisch, alleen bloggers hebben een toffe manier om het te uiten :)
Haha goede opmerking!
+1
Nee, dus… Mijn visie, mijn tekst, mijn foto, mijn visie, mijn gedicht.
Toch ben ik weinig het onderwerp maar wel de schepper.
Dat jij denkt dat mensen geïnteresseerd zijn in je schrijfsels is toch wel egocentrisch?
Nee, ik schrijf opdat er geïnteresseerd wordt. N.a.v. Reacties schrijf ik ook weer verder. Kijk kritisch naar mezelf, maar probeer juist vanuit mezelf te schrijven…transparantie / scheppend.
Ik zie het ego anders…
Tja, je bent natuurlijk het middelpunt van je leven, dus waarom zou je niet over dat ene onderwerp schrijven waar je het meest van weet?
Haha, dat is wel echt een briljante In Your Face-opmerking! Uiteraard deel ik je mening ;)
Ik vind bloggen over mezelf nog best wel lastig en ik heb dan ook het idee dat ik dat heel weinig doe. Ik ben in ’t gewone leven ook niet echt iemand die het vaak over zichzelf heeft, wat ik best zou willen trouwens. Een beetje meer zelfvertrouwen misstaat niemand toch.
Je hebt gelijk. En ach, als mensen tijd willen maken om dat te lezen, wat zegt dat dan? :-)
Hahahahahah, ja, daar heb je een punt ;-) Maar boeiend… ik deel de mening van Laura (die andere Laura zegmaar), dat wij gewoon een goede manier hebben om het te uiten! (als in: ons kun je tenminste afzetten, door het niet te lezen; probeer dat maar eens met die opscheppers, uhuh)
Haha. Ik ben blij dat er zoveel egocentrische mensen bestaan, want ik vind dat bloggen verdomd leuk.
Egocentrisch, een stuk, maar vervangt het ook niet voor velen gewoon een soort van dagboek? Om enkele jaren later terug eens te kijken naar hoe je je juist 3 jaar geleden voelde, of wat je deed of dacht?
Maar uiteraard is het ook een beetje egocentriek, maar wat is dat niet tegenwoordig. Is het niet egocentrisch dat we onze 312 foto’s van die vakantie deze zomer op Facebook plaatsen in plaats van die 50 in dat foto-album enkel aan onze familie te laten zien? ;-)
Ik denk dat een dagboek anders is dan een blog, want een dagboek is geheim en een blog openbaar. Dus het vervult misschien deels dezelfde functie, maar wel met een ander doel.
Wat betreft die vakantie: vakantiefoto’s niet per se, maar random foto’s wel ja.
Ja, natuurlijk is het een beetje raar gedacht… Maar iemands persoonlijke leven is nou eenmaal altijd leuk om in te snuffelen – wat dacht je van reality tv? En bovendien zijn veel bloggers eerst voor zichzelf begonnen, niet met de intentie veel volgers te krijgen met stukjes over hun personal life.
Maar als je alleen voor jezelf begint, dan ga je niet bloggen. Dan begin je een dagboek. Want als jij een blog hebt en je krijgt nooit reacties en niemand leest het, dan vind je dat ook niet leuk toch?
Nee, inderdaad, maar ik ben in het begin begonnen puur omdat ik een plek zocht om te praten over mijn personal life zoals ik dat eerst op Hyves deed maar niet geschikt vond voor Facebook. Ik had toen echt niet het idee er bezoekers mee te trekken, ik las niet eens blogs en baalde ook niet echt dat ik geen comments/bezoekers had. Pas toen ik het meer over algemenere dingen ging houden, die ook interessant waren voor anderen, hield ik me daar mee bezig. Het was voor mij dus eigenlijk wel een soort dagboek, alleen had ik wat met het internet en vond ik het leuk om mijn site te kunnen ‘stylen’ etc., vandaar dat ik het online deed. Ik denk niet dat heel veel mensen zo begonnen zijn, maar wel een paar volgens mij.
Ik denk dat je de spijker op zijn kop slaat. En als mensen zeggen dat ze het alleen voor zichzelf doen, is dat geen excuus, anders was je idd wel een dagboek begonnen of had je het wel in een privebestandje in Word gezet (als je het toch zo nodig online wilt doen).
Aan de andere kant is het wel logisch hoor, bij iedereen draait de wereld om zichzelf en de mens neigt te denken dat dit voor andere ook geldt en alle dingen die ze doen interessant vinden (terwijl bij hen de wereld ook alleen om zichzelf draait).
Eigenlijk kan dat heel bevrijdend werken… Laatst liep ik met een grote vlek op mijn shirt rond in de stad en ik dacht dat iedereen het zag en iedereen mij stiekem uitlachte. Daarna had ik zoiets van: als ik iemand anders met een vlek op zijn shirt zag rondlopen, zou het mij dat écht wat kunnen schelen? Zou ik het onthouden als ik thuis ben? Nee, waarschijnlijk zou ik er een seconde naar kijken en me daarna weer bezighouden met mijn eigen taken voor die dag. goed, volgensmij was dat een beetje off-topic.
Maar het is gewoon een trekje van de mens, dat egocentrische en dat alleen met jezelf bezighouden. Bij de een meer dan bij de ander, maar goed.
Er is hoegenaamd niks mis met narcisme (in dit specifieke geval)!
Soooowieso. Hoewel ik ook blog om de illusie te wekken dat ik een vet interessant leven heb en verder geen andere hobby’s heb :D
Een beetje zoals dit! http://www.beautylab.nl/wp-content/uploads/2013/07/instalab26_35.png
Nou, dat niet per se eigenlijk. Of nou ja, iedereen kan een blogger zijn, maar een góede blogger? Nein.
Ik denk niet dat dat voor alle blogs geldt. Voor veel blogs wel (inclusief de mijne), maar andere blogs vind ik eerder kunst of iets dergelijks. En ik weet niet hoe jij over kunst denkt, maar ik vind kunstenaars niet per definitie egocentrisch. Dan gebruik ik liever het woord creatief :-)
Ja, zou je blogs kunst noemen? Waarom dan?
Wat als je je blog gebruikt om gedichten te plaatsen die je schreef? Of als je ’n fotografieblog maakt? Of als je gewoon ’n zodanig leuke stijl hebt dat de stijl leuker wordt dan de inhoud en dat je het gevoel krijgt dat je ’n roman leest?
Het geldt echt niet voor elke blog, maar er zitten toch ’n aantal blogs in mijn bloglovin’lijst die ik in de categorie ‘kunst’ zou plaatsen.
Onze hele generatie schijnt behoorlijk narcistisch te zijn. ;-) Maar afhankelijk van de soort blog hoeft dat niet vervelend te zijn ;-)
Hihi, ja, je hebt een punt!
Maar we vinden het leuk! dus. :)
Haha, je hebt meer dan gelijk! Maar ik denk dat dat ook wel iets is dat bij de mens hoort :-).
Haha helemaal waar eigenlijk ^^
Haha, waar!
Voor de lol zou je eens even op de wiki van egocentrisme moeten kijken. :P
Ja, maar ik gebruik het woord in de letterlijke betekenis, niet in de psychologische betekenis.
Lekker toch. Gewoon over jezelf lullen en dat er dan ook nog mensen zijn die dat lezen en ook nog reageren :P
Leuk joh, dat egocentrische bloggen ;-)