Fictief interview met mijn kledingrek

kamerrrrrr

Met mijn kledingrek heb ik een haat-liefdeverhouding. Ik heb hem nodig voor mijn kleding (ik heb ook een ladekast, maar daar past lang niet alles in), maar hij valt elke week minstens één keer uit elkaar.

Tijd voor een goed gesprek.

‘Yo Laura, alles goed?’ riep mijn kledingrek, toen ik mijn kamer binnen stapte.
Ik keek hem chagrijnig aan.
‘Ik denk dat je daar het antwoord wel op weet.’
Mijn kledingrek lachte breeduit.
‘Goed dus?’
Ik zuchtte. Wat zijn kledingrekken toch dom.
‘Alles behalve.’
Met mijn rug naar hem toe ging ik aan de tafel zitten. Dat schijnheilige gezicht hoefde ik voorlopig niet meer te zien. Maar ik had mijn laptop nog niet opgestart of hij kwam al naast me zitten en legde een arm om me heen.
‘Wat is er dan, lieverd?’
Ik sloeg zijn arm van me af. Viezerik.
‘Dat weet je heus wel.’
Hij keek me aan, maar ik vermeed zijn blik en deed alsof ik heel druk bezig was met Twitter.
‘Zeg het nouuuuuuuuuu.’
Waarom had ik niet gewoon een grote kledingkast gekocht in plaats van zo’n nutteloos, dom, irritant ding? Kledingkasten schijnen heel lief te zijn.
‘Je bent gisteren weer in elkaar gestort. ’s Nachts. Bovenop mij. Ik schrok me dood!’
Nu hield hij wel zijn mond. Lekker rustig. Maar na een paar minuten kwam er toch wat gebrabbel uit.
‘Oh… Eh, ja. Het spijt me… Ik zit gewoon niet lekker in mijn vel de laatste tijd.’
Verbaasd keek ik mijn kledingrek aan.
‘Maar je bent altijd zo vrolijk!’
‘Nou ja, niet dus. En dat reageer ik dan op jou af. Sorry.’
‘Eet je wel genoeg chocolade?’ vroeg ik.
Hij schudde zijn hoofd.
‘Ik ben op dieet. De kleding past me niet meer.’
Ik zuchtte. Dom, dom kledingrek.
‘Diëten is niet goed. Ga maar gewoon weer chocolade eten. Ik houd niet van droevige kledingrekken en zeker niet als ze mijn nachtrust verstoren. Hier, een bonbon.’
Mijn kledingrek keek er even naar, maar at hem toen in één keer op. Er verscheen een gelukzalige glimlach op zijn gezicht.

Sindsdien is hij niet meer in elkaar gestort.

27 gedachten over “Fictief interview met mijn kledingrek”

  1. hahaha, de kleinen had hier ook zo’n kramikkig ding dat altijd omviel.
    ik heb zelf de chocolade opgegeten, en langs een kant dat staande paaltje met een beugel vast aan de muur gevezen. mss een tip?

    1. Haha dat zou kunnen! Maar als je in mijn ladekast kijkt, zie je dat ik meer blauw dan rood heb, maar ja, daar heeft mijn kledingrek natuurlijk niets aan.

  2. Een tip. Mij action verkopen ze geweldige rollen ductape of net hoe je dat schrijft……
    Daar kun je hem volledig mee intapen, kost niet veel en dan ploft hij ook niet meer uit z’n voegen :)
    Ik hou er mijn droger ook al een tijdje mee aan de praat ;)

    1. Ja, maar:
      1. Deze foto is toen ik nog net daar woonde.
      2. Ik had de foto gemaakt toen ik net had opgeruimd inderdaad, je wil niet weten hoe het er anders uit ziet.
      3. Dit is maar een klein deel van mijn kamer.

  3. Is je kleding te dik gevoerd
    of bewegen alle stukken nog na?
    Schudden ze zich uit
    om zich fris en monter te voelen
    als jij er enige van het haakje grijpt
    Het allemaal aantrekt om te gaan
    het levenspad. Mogen ze samen
    veel beleven!
    Het klinkt zo emotioneel
    trek het je niet aan!
    Je kleding wel hoor…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.