Fietje is jarig. De hele dag krijgt ze Facebooknotificaties en e-cards van haar (niet zulke goede) vrienden. Maar ze hoort niets van haar bff (best friend forever) Marietje. Zelfs een Whatsappje kan er niet vanaf. Wat een trut. Een week later belt Marietje.
‘Zullen we afspreken?’
‘Sorry, ik kan niet, ik heb het druk.’ zegt Fietje.
Datzelfde zegt ze als Marietje het een paar weken later weer vraagt. En uiteindelijk verwatert de vriendschap.
Wat wil nou het geval: Marietjes opa was net op die dag overleden. Marietje was zo verdrietig dat ze vergat Fietje te feliciteren. Maar Fietje weet dat niet, want die ontwijkt elke vorm van contact sindsdien.
Weet je wat ik me afvraag: hoeveel relaties gaan er stuk door miscommunicatie? We vullen in wat anderen denken (‘Oh, blijkbaar vindt Marietje de vriendschap niet zo belangrijk als ik.’ ‘Ik ben zeker niet goed genoeg.’ ‘Ze denkt nooit aan me.’) en gaan er ons naar gedragen, alsof het echt waar is. Maar dat weet je niet. Dat kun je alleen weten door ernaar te vragen: ‘Zeg Marietje, waarom heb je me eigenlijk niet gefeliciteerd?’
Maar soms is het eng om daarnaar te vragen. Stel je voor dat je man echt vertelt dat hij vreemd gaat wanneer je vraagt waarom hij zo laat thuis is. Of misschien vindt hij je dan wel een aansteller. Of erger nog: wil hij er niets over zeggen. Nee, dan liever allerlei rampscenario’s in je hoofd bedenken en hem de rest van de avond negeren.
Het punt is alleen dat je daar ook niet gelukkiger van wordt. Denk niet voor anderen. Je EQ is echt niet zo hoog als je denkt. Vraag en krijg antwoord. Je zult merken dat het (meestal) wel meevalt.
(en nee, natuurlijk lukt dit niet in alle gevallen en doe ik het ook niet altijd, maar denk er eens over na)
Oh, ik ben heel gevoelig voor zulk soort dingen. Maar ik ben dan niet iemand die de boosdoener de rest van mijn leven negeert.
Ik communiceer open, eerlijk
in beginsel kalm
Middels gedichten
probeer ik
inzichtelijk te maken
voor ieder die dat wil
om mij te leren kennen
Verrassingen te over
voordeel: ze liggen zichtbaar
voor je
Al komen ze soms
uit vreemde hoeken….
Precies! Goed als ik dit stukje ff deel op mijn blog? Ik zit al een tijd te tobben over dit onderwerp en kwam er niet uit. Komt Laura even om de hoek met precies de woorden die ik nodig had!
Als je mij als bron erbij zet, ja hoor :)
daar heb ik al dikwijls aan gedacht!
maar ook dingen die veel te snel aangenomen worden door de schijn,
beschuldigingen uiten alvorens gewoon ook maar iets te vragen.
praten is soms moeilijk, maar het moet.
Dit is zó waar. Ik heb er een hekel aan als men dingen voor mij invult en bedenkt. Dan heb ik liever dat ze gewoon vragen wat er is. Dat doe ik zelf ook. :-)
Ik heb dat niet zo snel met vriendinnen maar wel met Marijn. Allebei de kanten op. ZO irritant. Maar ja, gelukkig zit je dan weer zo vaak op elkaars lip dat je er alsnog wel uit komt.
Zo waar! Wij maken vaak onnodig van een mug een olifant.
Amen!
Ik vraag me nu af hoeveel ‘vrienden’ mij gedumpt hebben wegens miscommunicatie :(
Daar heb je nou eens een goed punt. :)
Een beetje onvolwassen om op die manier te reageren, niet?
De voorbeelden zijn niet uit mijn leven gegrepen hoor! Maar inderdaad onvolwassen, maar zoveel mensen doen het.
Helemaal waar!
Goed stuk want het is echt waar! (helaas)
Goed stuk want het is echt waar! (helaas)
Je schrijft nog steeds fantastisch (en slaat bovendien de spijker op de kop)! ;-)
Dankje, Freek! :)
Haha, ik wordt vaak Fietje genoemd. :P Verder is het helemaal waar wat je schrijft. Het is beter om het gewoon te vragen als je met iets zit (al ken ik mensen die die directe aanpak juist verafschuwen…).
Goed blogje!
Ik vraag zelf wel altijd om uitleg. Tenzij het iets heel kleins is wat ik gewoon naast me neerleg.
Miscommunicatie heb je toch alleen als er enige vorm van communicatie is?
Ja, maar er is ook sprake van communicatie (Fietje zegt dat ze het te druk heeft om met Marietje af te spreken) en waar het mis gaat, is vooral in de hoofden van mensen.
Ik ben daar altijd erg gevoelig voor en vul ook altijd alles voor een ander in als er ineens iets anders gaat dan normaal. Scheelt alleen wel weer dat ik nooit lang ‘boos’ kan blijven of in zo’n dipje kan zitten waardoor ik het contact altijd vrij snel weer aanslinger en vergeet waarom ik ook al weer boos was. Tenzij het dan nog een derde of vierde keer gebeurt, meestal ben ik er dan wel klaar mee.
Een logje naar mijn hart. Ik ben van de rechtstreekse communicatie. Dat weet iedereen van mij en het wordt (meestal!) gewaardeerd. ;-)
Miscommunicatie en wandelgangenverhalen niet even checken maar meteen voor waar aannemen …
Goed blog Laura. Goede uiteenzetting van het onderwerp Miscommunicatie.
En dit komt dan heel duidelijk over :) ( goede communicatie ).
Eigenlijk zou communicatie dus eigenlijk niet één opleiding moeten zijn, maar een vak dat voor elke opleiding – of zelfs op de middelbare school gegeven zou moeten worden!
Jep aannamens.. Ik heb tijdens een pittige cursus communicatie hier heel lang bij stilgestaan. En alleen door goed (door) te vragen kan je deze misopvatting de weg uitruimen.. maar soms wil je het gewoon niet weten inderdaad, bang om gekwetst te worden. zonde want daardoor lopen er veel relaties stuk.
een van mijn beste vrienden doet dit dus ook en inmiddels ben ik eraan gewend, maar het doet nog steeds pijn (af en toe)
hmmmm niemand vraagt eigenlijk zoiets snel. Aangezien het nogal snel pijnlijke situaties kan opleveren. Toch geef je een goed advies en kan je door simpel weg iets te vragen ook veel vermijden.
Goed om hier even bij stil te staan, zou veel makkelijker zijn als mensen wat vaker écht met elkaar praten.
Het is verleidelijk om te denken dat iemand je vast niet meer aardig vindt. Niet dat dat voor mij een reden is om geen contact meer te leggen, maar toch ben ik daar best wel vaak bang voor. Stom hè?
Nee, niet stom, maar gelukkig dat het je er niet van weerhoudt om contact te leggen!
Goed voorbeeld van hoe het niet moet: niet luisteren, maar alles maar in gaan vullen voor anderen. Ik denk dat daar ook een heleboel huwelijken op stranden…
Mooi en herkenbaar stuk. Vooral het vraag en antwoord, duidelijkheid scheppen in een relatie met een mens is het belangrijkste wat er is.
Dit heb ik de afgelopen jaren heel erg af geleerd. Niet te snel conclusies trekken, er naar vragen. Scheelt een hoop gedoe en je rot voelen.