De veertiende dag van februari wordt gevreesd door allen: vrij gezellige vrijgezellen, happy singles, not so happy singles/vrij niet gezellige vrijgezellen, stelletjes, mannen, maar vooral door vrouwen.
Het gaat namelijk altijd zo:
‘Ja, Valentijnsdag is echt commerciële onzin,’ zegt vrouw Bezet tegen haar Bezette en Vrij(niet)gezellige vriendinnen. ‘Ik bedoel, je hebt toch niet speciaal een dag nodig om te laten weten dat je van iemand houdt?’
Iedereen, bezet of niet, is het ermee eens. Dikke onzin, die rozen en chocolade. Zo cliché.
Vrouw Bezet komt thuis.
‘Was het gezellig?’ vraagt haar Tijger/Kroeliewoelie/Mannetje.
‘Ja hoor.’
‘Mooi, zeg, ik ga binnenkort met de jongens poolen.’
God, niet weer he?
‘Oh,’ zegt mevrouw Bezet, op een zo nonchalant mogelijke manier, maar het komt er toch behoorlijk venijnig uit. ‘Goh, alweer. Wanneer dan?’
Tijger/Kroeliewoelie/Mannetje zapt er ondertussen op los, terwijl hij antwoord geeft.
‘Eh 14 of 15 februari, moeten we nog even kijken.’
Vrouw Bezet voelt iets in haar opborrelen. Woede, angst, verdriet. Beseft hij dan niet…? 14 februari!
‘Maar je vond het toch commerciële onzin?’ zegt een stemmetje in haar hoofd.
‘Ja, maaaaaar,’ zegt ze tegen het stemmetje. ‘De dag van de liefde! Ik bedoel, het is wél heel romantisch.’
‘Is er iets? Je bent zo stil.’ zegt Kroeliewoelie, die niet gewend is dat zijn Schattepatatje zo lang haar mond houdt.
Terwijl hij zapt, komt er een zoetsappige reclame van Merci op de tv, iets over chocolade en Valentijnsdag.
‘Haha onzin,’ zegt Tijger.
‘Ja, dikke onzin,’ is Schattepatatjes antwoord. ‘Supercliché haha.’
Op 14 februari ligt er niets in de brievenbus van vrouw Bezet. Ze vindt geen lief briefje op de keukentafel, krijgt geen ontbijt op bed, de bonbons zijn nergens te bekennen. Ze opent enigszins nerveus haar mailbox, maar nee, zelfs een slijmerige e-card kon er niet vanaf. Als Kroeliewoelie om zes uur thuis komt, schuift hij snel zijn eten naar binnen.
‘Leuke dag gehad, schattepatat?’
Schattepatat reageert niet.
‘Is er iets?’
‘Nee.’
Ze geeft hem geen afscheidskus wanneer hij met zijn vrienden gaat poolen. Haar zogenaamde happy single-vriendin belt haar gillend op, omdat haar crush haar een serenade heeft gebracht inclusief kaarsjes en een pad van rozenblaadjes.
Om één uur ’s nachts komt Kroeliewoelie naast haar liggen in het koude bed. Ze doet alsof ze slaapt, maar hij heeft het door.
‘Zeg nou wat er is. Het heeft toch niet met Valentijnsdag te maken he?’
‘Nee,’ snauwt ze. ‘Commerciële onzin.’
‘Gelukkig maar.’
Hij draait zich om en valt meteen in slaap. Schattepatatje huilt met het roze hartjesbeertje dat ze voor hem gekocht had in haar armen. Klotedag.
(En dat is, mannen, waarom jullie wél altijd iets moeten kopen voor Valentijnsdag, een kaartje of chocolade is prima. En dat is, vrouwen, waarom jullie niet moeten doen alsof jullie het commerciële onzin vinden, want er is tenminste één dag in het jaar waarop mannen geen excuus hebben om a-romantisch te zijn en je gratis chocolade krijgt).
Vrouwenlogica. Lastig te volgen.
Wil ik wel, maar moet ik eerst weten waar ze woont :P
Oké, in jouw geval mag een e-card ook.
Jippie :D :P
Wel echt doen he!
Haha, true! Ik vind het ook onzin, maar toch hoop ik op iets.
Dat zou echt iets voor mij zijn :p
haha wat heb je dat goed omschreven! :D
Haha, mijn vriend en ik zijn ZO romantisch dat we alles op voorhand afspreken, als in: oké, met valentijn mag een cadeautje, rond dat bedrag. Verrassingen, daar doen wij niet aan mee :p (allé, dat laatste is niet waar: we verrassen elkaar af en toe, maar meestal is het écht gewoon afgesproken XD )
Grappig! Zelf wil ik natuurlijk helemaal niks voor Valentijnsdag en ik krijg dan ook niks. Ik dacht namelijk altijd dat Valentijnsdag de dag was dat je je geheime liefde kenbaar maakte dat je van hem of haar hield.
Voor mij betekent Valentijnsdag maar 1 ding, de verjaardag van mijn moeder en dat ik dan veel te veel geld betaal voor een bosje bloemen voor haar. ;-)
heu, meen je dat nu?
oops….
en dat al 30 jaar :-)
Ja, koop chocolade voor je vrouw, hup!
probleem is een beetje dat ik veel romantischer ben dan mijn madam… maar chocolade zie ik wel zitten :-)
Oooh, maar dan moet je haar even duidelijk maken dat jij ook iets wil!
Haha, briljant omschreven. Allebei niet toe willen geven, en dan verbitterd in relatietherapie… ;)
Waarom heeft zij hem niet verwend? Waarom moet hij haar verwennen? Ik snap het net?
Ze heeft een rozehartjesbeertje voor hem gekocht! Maar ze durft hem niet meer te geven…
De muts…
Jep, zo gaat het vaak. Gewoon zeggen dat je het wel leuk vindt om wat te krijgen :)
Ik vind het toch wel leuk om iets te gaan doen, want anders denk ik op Valentijnsdag: ik heb een vriend en toch ben ik alleen.
Ik vind het geen commerciële onzin, ik vind het leuk! Alleen vergeet ik het wél altijd, waardoor ik me pas dagen later realiseer dat ik niks heb gehad. En dan ben ik met terugwerkende kracht gekrenkt.
Marijn en ik zijn wel op Valentijnsdag gaan samenwonen, SUPERromantisch he?
SUPERromantisch!
Zo leuk geschreven! Ik herken er mezelf een heel klein beetje in, haha.
Ik heb geen Valentijnsdag nodig om voor iemand chocolade te kopen. :-)
:D
Oh god Laura neeee :( Spontaan iets leuks doen is leuk hoor maar als je beiden hebt afgesproken niks te doen moet je je er ook aan houden en niet zo zeiken :’)
Ja, dat zeg ik toch in het laatste stukje, dat vrouwen het daarom gewoon moeten zeggen dat ze iets willen :P
Ik vergeet het bijna elk jaar weer. De winkels beginnen er te vroeg mee. Bij het zien van de eerste hartenprulletjes krijg ik zin in Valentijnsdag en dan duurt het vervolgens een paar weken voor het zo ver is (zo lang kan ik niet iets verstoppen voor mijn Tijger/Kroeliewoelie/Mannetje), waardoor mijn enthousiasme wegzakt en ik Valentijnsdag helemaal vergeet.
Haha, superleuk. Of nouja, voor Schattepatat niet zo. Die vrouwenlogica inderdaad…
Chocolade! Chocolade! :D Ik kan niet wachten ^^
Valentijnsdag is echt een verlies-verliessituatie. Als je niets krijgt is het kut, maar als je wel iets krijgt is het ook een beetje kut, want dan is het zo geforceerd :P
Beter iets dan niets :P
Ik koop gewoon een hele grote doos bonbons en een hele grote doos bak Ben&Jerry’s ijs voor mezelf..
DIT DUS!
Haha, ik vind het inderdaad commerciële onzin. Maar ik denk doordat toch iedereen er altijd over heeft blijft het jammer als je niks krijgt ofzo :P Althans, mijn theorie.
Tja, vrouwenlogica!
Ik snap dat mannen er niets mee kunnen ;-)
Wat ik zeg over Valentijnsdag doet er niet toe. Er is toch geen haar op iemands hoofd die eraan denkt om mij chocolade of rozen te geven.
Ik geloof niet in Valentijnsdag. Uit geloofsovertuiging, ik geloof sowieso nergens in. Daar ben ik enorm van overtuigd. Dus.
Hahahaha arme arme schattepetat.
Helemaal mee eens…
Ik wil op z’n minst hartjesvormige pralines!!
Dit doet me denken aan een vriendin. Zij is gewoon zo en haar vriend is ook zo, GEWELDIG!
Je hebt zowel de man als de vrouw doorgrond. En vooral op het gebied ‘de vrouw’, zeer knap gedaan!
hahaha, die namen zijn echt hilarisch. Maar ’t is wel echt waar dit.. Zouden mannen moeten lezen:)