Er is een eigenaardig fenomeen waar we allemaal last van hebben: we zijn enorm egocentrisch. Dat is ook logisch: jij bent toch de persoon met wie je je hele leven opgescheept zit, waarom zou je niet zo vaak aan jezelf denken? Maar wat we niet beseffen is dat dus ie-de-reen egocentrisch is (ja, zelfs moeder Theresa was dat).
Je loopt op straat in je lievelingsshirt, kijkt omlaag en ziet: een enorme vlek. Het ziet er werkelijk niet uit. Maar je kan niet meer terug naar huis, je moet echt naar je afspraak en oh mijn god, wat moet iedereen wel niet denken. De hele dag kijk je ofwel angstig om je heen (‘Nu denkt iedereen dat ik een smeerkees ben die zijn kleding niet wast en dat ik onverzorgd ben en en en.’) of beschaamd naar de grond.
Maar tot je verbazing zegt niemand er wat van. Je collega’s, vrienden, familie, niemand valt het op. Hoe kan dat nou?
Het is winter. De fietspaden lijken wel ijsbanen. Terwijl je het schoolplein zo voorzichtig mogelijk oprijdt, knijp je hard in je stuur (alsof dat helpt), maar je voelt je banden slippen en voor je het weet, lig je op de grond met een lachsalvo van heel het schoolplein galmend in je oren. Echt gênant. En de jongen/het meisje dat jij leuk vindt, lacht nog het hardst van iedereen. Dagenlang negeer je hem/haar, totdat je eindelijk weer de moed hebt om wat te zeggen.
‘Stom he, dat ik viel? Deed best wel pijn, maar zag er vast grappig uit haha.’
Je crush (stom woord, maar bij gebrek aan een ander woord) kijkt je raar aan.
‘Eh waar heb je het in hemelsnaam over?’
Huh, hoe kan dat nou?
Nou, simpel. Niet iedereen is zoveel met jou bezig als jijzelf. Iedereen denkt aan zichzelf en hoe zij op anderen overkomen, terwijl anderen dus ook zo denken (die zin klopt niet helemaal, maar jullie snappen wat ik bedoel). Het moraal van dit verhaal? Maak je niet zo druk om wat anderen over je denken. De kans is groter dat ze helemaal niet aan je denken.
(en dat klinkt misschien ook negatief, maar jullie snappen wat ik bedoel)
Lekker gedachte is dat juist joh!
Egocentrisch? Ik? Kom nou! xD
Ik ben wel het centrum van het universum en alles draait om mij, maar dat is toeval :P
Ik heb opeens -voor mij uit het niets, maar blijkbaar borrelde het al een tijdje- ruzie met een vriendin omdat zij bang is dat zij tussen mij en een van m’n beste vrienden komt en daarom heeft ze de afspraak met die vriend afgeblazen (bang dat ik jaloers zou zijn en daardoor de vriendschap met hem zou verliezen). Wat mij en die vriend betreft is het onzin, mij zij houdt er stellig aan vast maar wil mij niet vertellen wat precies het probleem is en ik ben er de schuld van -volgens haar- dat die afspraak niet doorgaat. Het kan soms heel irritant zijn als mensen even niet aan zichzelf denken maar voor anderen gaan denken. Misschien ook iets voor tante Laura om op te duiken :P
Al zou het misschien nét iets te serieus zijn :P
Ja, dat is waar, maar dat is weer iets anders! Wel irritant trouwens.
Jaa je hebt echt gelijk, heel veel gelijk. Maar dat is juist wel een handige gedachte. ^^
Persoonlijk kan ik je garanderen dat de tweede situatie écht niet zo snel vergeten wordt… :p
Maar ik begrijp wel wat je bedoelt! Het is inderdaad onzin om je daar voortdurend zorgen over te maken – hetzelfde geldt voor iets doms dat je zegt. Het heeft geen zin om daar uren over te piekeren, als de anderen dat toch al vergeten zijn…
Hahaha viel het jou ook al op :p
Haha, lekker idee ;) Al ga ik me vast afvragen of ze soms niets durven te zeggen over die vlek, en dan vraag ik me af waarom ze dat niet doen, en uiteindelijk bedenk ik dat ze gewoon dit shirt toch al niet mooi vinden, en dan doe ik het nooit meer aan. Vervolgens zegt iemand tegen me: hé, waarom heb je dat leuke shirt nooit meer aan? En dan gaat ‘ie weer aan natuurlijk *zucht* (hypothetische situatie hoor :P)
Goed punt, ‘Lauradenkt’, ‘Laura bedenkt’, ‘Tante Laura’ en ga zo maar door met alle andere titels/namen waarin jijzelf voorkomt :P
Haha in deze toevallig niet :P
Mooi stukje!
HOE WEET JIJ NU WEER……………….?
Sinds ik je log gevonden heb, word ik ’s nachts wel eens badend in het zweet wakker en vraag mij af, “wat heeft Lauradenkt, nu weer gedacht, bedenkt, bedongen, o.i.d.”?
In dit log heb je weer volkomen gelijk………………………………………., terwijl ik de oplossing er op miijn log er voor geschreven had.
‘ Gevoel en verstand’, weet je nog?
Je gevoel in kwestie van de vlek op je shirt is…………………………… ANGST.
Is dat reéel ?
Ook in de andere gevallen laat men zich door angst leiden.
Nogmaals; “WANNEER GEVOEL EN VERSTAND OP ÉÉN LIJN ZITTEN, DAN PAS KUN JE EEN BESLISSING NEMEN” !
Vervolgens, “IS HET WAAR WAT IK NU VOEL” ?
Die laatste regel komt hier beter op zijn plaats.
Ik ben heeeeeus niet egocentrisch.
Oh wacht. toch wel. Alles draait om MIJ :’)
Toch wel een fijne gedachten :) Kan ik straks in ieder geval met een gerust gevoel met mijn haar wat niet goed wil zitten naar buiten. Dankjewel!
Zo is het maar net. Opgerot met die imaginary public ;)
Het stelt me wel gerust dat ik de volgende keer mijn rok gewoon in mijn panty kan laten zitten en met wcpapier onder mijn schoen kan blijven lopen. ;-)
Ooooooh, dus al die duizenden blunders die ik heb gemaakt, heeft helemaal niemand doorgehad?! Wat een opluchting :)
Haha dat is dus ook precies mijn gedachte! Kan me eigenlijk niet voorstellen dat niemand het doorhad, maar vooruit, dit lucht toch op! Dankje laura ;)
Haha nee, ze merken het wel, het interesseert ze alleen niet zoveel en ze vergeten het snel.
Klopt. Maar ja, toen ging je er over bloggen en nu weet de hele wereld het ;-)
Omdat het allemaal tussen onze oren zit :-)
Heel herkenbaar. Ik zie altijd bultjes/eczeem op mijn kin.. maar veel mensen valt het niet eens op pas als ik er zelf over begin ;)
Anderen kijken net zo vaak naar jou als jij naar hen. Jij hebt ook meer aandacht voor jezelf dan voor anderen en zo zullen zij ook zijn. Padampapam.
Of dat je iemand ziet klunzen en helemaal niet denkt ‘sjonge wat een oen’, maar eerder iets in de trant van: zou mij ook kunnen overkomen… Terwijl iedereen bang is om voor oen aangezien te worden als hij/zij zelf staat te klunzen :P
Ik ben niet egocentrisch. Ik ben wel licht misantroop, maar meer als hobby.
Je hebt een blog met nota bene je eigen naam in de url, natuurlijk ben je wel egocentrisch! (ik ook hoor, daar niet van)
Vooral wanneer het vreemden zijn, trek ik het mij niet aan. Je komt ze hoogstwaarschijnlijk toch nooit meer tegen.
Haha ik? Neeeeee!
Maar snap wel wat je bedoeld! Ik had eerder een hekel aan om midden op de dag te gaan hardlopen. Dat rode hoofd, die flubberende benen.. Maar eigenlijk heb ik sinds kort daar echt *schijt* aan. (vergeef mijn taalgebruik)
Het schiet natuurlijk niet op, doe het voor mijzelf en niet voor een ander. Haha, maar wat wel te erg voor woorden was.. Ik struikelde laatst de trein binnen door een stom randje.. En toen werd ik wel echt uitgelachen en zelfs aangewezen (A) Oeps!
Haha, net zoals met die in mijn ogen MEGAGROTENIETNORMALE puist die er op mijn voorhoofd zit. In werkelijkheid een heel klein bultje wat anderen niet eens opvalt…maar ik mijn gedachten waarin het allemaal om mij draait… niet normaal dat ding! Verbieden moeten ze he!
True story. Hoop ik ook altijd als ik weer eens iets onhandigs doe. Blijkt vaak waar, totdat ik dan dus zelf maar ga vertellen wat er zo dom was, zo egocentrisch ben ik dan ook wel weer, hahaha ;)
Yesss, heb ik toch nog iets opgestoken van m’n studie. Het spotlight effect heet dat fenomeen ;)
Oooh dat wist ik niet dat het zo heette!
DAn ben ik de allergrootste egocentrist die er bestaat. XD
Viel me laatst op dat ik zo ontzettend veel aan mezelf denk, maar mijn moeder vind dat ik ook heel veel aan andere mensen denk, dus ja, zo heel erg zal het niet zijn in de ogen van andere mensen. . . . . .
Je hebt helemaal gelijk! Best een geruststellende gedachte!
Helemaal waar!
Mooie en geruststellende gedachte.
Je hebt echt een hele gave blog. Ik vind hem heel mooi en je posts zijn heel erg grappig.
Ah dankje :D