Fictief interview met de winter


De enige reden dat ik lach op deze foto is omdat ik net warme chocolademelk op had. Voor de rest kijk ik altijd verdrietig dan wel angstig in de winter. 
De foto is gemaakt door Caithlin die al veel te lang niet geblogd heeft (ja, dat is een hint).

Ik weet dat het dit weekend nog wel redelijk warm was voor deze tijd van het jaar. Maar wat jullie niet weten, is dat de winter om het hoekje staat te lachen. ‘Haha.’ denkt het weer. ‘Ik ga lekker iedereen in de war brengen door het dit weekend warm te laten zijn en dan komt BOEM plotseling de ijzingwekkende kou van de winter.’
Dit kan ik natuurlijk niet laten gebeuren.

Elke winter denk ik weer: hoe ga ik dit in godsnaam overleven? Ik moet bekennen dat het tot nu toe altijd gelukt is, maar dat biedt geen garantie voor de komende maanden. Al meerdere keren ben ik ’s nachts bijna vastgevroren aan mijn fiets en het heeft nog niet eens gevroren, dus dat vind ik wel een prestatie. Tijd voor een gesprekje.
‘Hé winter!’ riep ik, na eindeloos zoeken, want hij had zich goed verstopt.
Hij deed net alsof hij me niet zag, maar ik bleef maar roepen en rende uiteindelijk achter hem aan. Hij hield het rennen niet zo lang vol en terwijl hij uit stond te hijgen, kwamen er witte wolkjes uit zijn mond.
‘Nouuu Laura, wat toevallig!’ zei hij. ‘Wat doe jij nou hier?’
Ik zuchtte.
‘Doe maar niet alsof je me net niet zag. Het maakt niet uit hoe goed je je verstopt, iedereen weet dat je binnenkort tevoorschijn komt hoor.’
De winter keek teleurgesteld.
‘Zelfs de NS?’
Ik lachte.
‘Nee oké, iedereen behalve de NS. Die doen net alsof ze je niet zien. Maar goed, ik wilde het ergens met je over hebben.’
De winter keek als een kind dat wist dat het stout was geweest.
‘Nou?’
‘Zou je dit jaar alsjeblieft niet willen verschijnen? Ik ben je eigenlijk wel een beetje zat. Leven met jou is moeilijk, weet je. De treinen rijden niet, fietsen is gevaarlijk, ik kan me niet bewegen door bevroren ledematen. Die sneeuw is wel mooi, totdat het allemaal zo’n smerige, bruine boel wordt. En oké, er is kerst enzo, maar voor de rest is er dan ook echt niets leuks aan jou.’
De winter knikte begrijpelijk.
‘Nee natuurlijk, heb je helemaal gelijk in. Weet je wat, ik heb er ook geen zin in dit jaar. Ik denk dat ik gewoon op vakantie ga, naar Brazilië ofzo. Dan heb jij ook even een paar maanden rust.’
Ik haalde opgelucht adem en klopte de winter op zijn schouder.
‘Ah dat vind ik echt heel lief van je, dankje!’
We namen afscheid en blij huppelde ik weg. Ik keek nog even over mijn schouder en even dacht ik de winter achter een bosje te zien, alsof hij me achtervolgd had. Ik schudde mijn hoofd en lachte. Nee, vast verkeerd gezien. We hadden immers een deal. Toch?

56 gedachten over “Fictief interview met de winter”

  1. Ach, van mij mag die lieve winter wel komen, hoor! Als hij het maar niet te glibberig maakt. Tegen de kou kan ik mij wel kleden en met extra maatregelen kom ik de koude maanden wel door. Heerlijk voor de verwarming, spinnende poezen in huis en vooral gezellige spelletjesavonden. Sinterklaas, de Kerstman… Ik geniet er wel van. En voor je het weet is daar dan de lente weer.

  2. Ik heb een haat-liefde verhouding met Winter. Ieder jaar gaan we met knallende ruzies uit elkaar, maar dan staat ie toch weer voor de deur. Schoorvoetend. Of hij binnen mag komen. En dan heb ik toch moeite om hem de deur te wijzen…
    Hij heeft zo zijn mankementen, maar kan ook vreselijk mooie dingen doen. *zucht*

  3. Ik heb begrepen dat het hele ‘winter gaat naar Brazielie- verhaal niet doorgaat. De Braziliaanse douane wil hem het land niet in laten. Iets met niet volledig ingevulde formulieren en zo..

  4. Iedereen behalve de NS. Hahahahaha :P
    Maar Laura, kijk nu toch, jij maakt altijd ruzie met je hele inboedel maar je hebt geen ruzie gemaakt met de winter! Stiekem zijn jullie voor elkaar gemaakt! Verlaat die ontkenningsfase nou eens en vraag hem ten huwelijk!

    1. Niettttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttt (en dan moet hij mij maar ten huwelijk vragen, met een leuk liedje en een achtergrondorkest enzo)

  5. Haha leuk! Ik vind de winter best leuk omdat ik dan ook jarig ben, maar de sneeuw en de kou kunnen me gestolen worden. Mijn vraag aan de winter: wil je ervoor zorgen dat ik gewoon mijn fiets kan gebruiken zonder uit te glijden?

  6. Hahahahahaaha, leuk geschreven en ergens denk ik dat de deal niet heel erg veel waard is ;) Denk trouwens dat de foto boven 1 van de leukste is die ik tot nu toe van jou gezien heb dus de winter moet wel iets goed doen ;)

  7. Neeee! Je had een compromis moeten sluiten, dat werkt veel beter ;) Alleen winter tijdens kerst en oud & nieuw, dus maar een maandje hooguit. Dat had moeten werken…

  8. Ik vind de kou niet erg, maar wanneer het glad wordt en je drempels niet kunt ontwaren door de hoeveelheid sneeuw… dan zit ik ook liever ergens anders. Waar het minder koud is. Binnen, voornamelijk :P

  9. Mm, het spijt me dat ik je dit moet vertellen, maar de winter moet je niet vertrouwen. Echt niet. Hij houdt zich nooit aan z’n beloftes. Sorry :P

  10. Eigenlijk vind ik de herfst, de winter en de lente de mooiste seizoen. Aan de zomer, daar vind ik nu eens niks aan. Geen gezelligheid enzo.

    Trouwens, knappe foto wel! ;-)

  11. Neee, niet de winter wegsturen! Winter is leuk, lekker koud, schaatsen, sneeuwballengevechten, iglo’s, sneeuwpoppen en forten bouwen, met een warme kop chocolademelk naar teletekst en Twittah volgen en iedereen uitlachen die tóch probeerde de trein te pakken ^_^
    Als we geen winter hebben deze keer, en ik geen wintervlogs kan maken dit jaar, hou ik jou daar persoonlijk verantwoordelijk voor!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.