En ik heb rimpels.
Ik ben 21. Maar soms voel ik me wel 70. Ik voel dat de aftakeling begint te naderen en ik zal jullie vertellen waarom. Wedden dat jij hetzelfde hebt?
1. ‘Weet je wel, die ene acteur uit die ene film.’
‘Ehm ja. Jaaaaa. Shit. Ja, hoe heet hij ook alweer? Iets met de p.’ (als ik zeg dat iets met de p is, dan is het eigenlijk nooit met de p)
‘Hij zit in die film over zombies, weet je wel.’
‘Ja, hoe heet die film ook alweer? En hij heeft ook met die ene actrice, ehm, what’s her name, gespeeld.’
Internet is voor dit soort gevallen erg handig, maar het zorgt er niet voor dat je je minder oud gaat voelen.
2. Dat je denkt: oh ja, daar heb ik het met iemand over gehad. MAAR MET WIE IN GODSNAAM?
3. Ik ben op een feestje/ergens nieuw/op een random locatie en er moeten handjes geschud worden.
‘Petra.’
‘Laura.’
Shit, denk ik. Heb ik weer een slap handje gegeven. Oké, volgende keer beter.
‘Klaas.’
‘Laura.’
Ah nee, kom op zeg. Doe ik het goed, geeft híj een slap handje.
‘Diederik.’
‘Laura.’
Shiiiiit, hoe heten ze ook alweer? Waarom kon ik alleen maar aan slappe handjes denken? Wacht, wacht. Ehm. Paula heet zij, geloof ik. En hij, ehm, ja, ik weet het wel. Oké, ik weet het niet. Wat ben ik toch een stombo.
4. Soms vertel ik twee (soms zelfs drie) keer hetzelfde verhaal aan iemand, omdat ik niet meer weet aan wie ik het allemaal verteld heb.
5. Een veelvoorkomend gesprek tussen twintigers: ‘Nu zitten die kindjes allemaal met smartphones. Toen ik tien was, had ik nog geen mobieltje hoor.’
‘Nee inderdaad, in onze tijd speelden kinderen gewoon nog buiten!’
‘Tsss ja, de jeugd van tegenwoordig.’
6. Het besef: ‘Ik heb in twee eeuwen geleefd.’
7. Het besef: ‘Ik heb nog in een tijd geleefd zonder mobieltjes en internet. Hoe is dat mogelijk?’
8. Het besef: kindertjes die in 1994 zijn geboren, worden dit jaar achttien.
9. Het besef: 21 is al bijna 30. 30 is al bijna 40. 40 is al bijna 100.
10. Het besef: er zijn mensen van mijn leeftijd die al getrouwd zijn en kinderen hebben. Ik heb niet eens een eigen voordeur, laat staan huisje, boompje, beestje.
Ja, geef maar toe, je herkent het. Het is waar. We zijn oud. Nu maar hopen dat we het ook echt worden! (if you know what I mean)
Ik hoor hier mensen in de buurt vooral klagen dat de kinderen juist buiten spelen en dan herrie maken, alsof zij nooit herrie maakten toen ze klein waren xD
Maar de meeste dingen komen idd bekend voor. Voor mij ook nog:
11. Het besef: ik ben ouder dan Laurens, en die is al zo oud! :P
Ja ik ben 18 geworden dit jaar, haha.
Jesse Eisenberg, in Zombieland, met Emma Stone.
Is het eerste wat er in me opkomt! Niet dat je ernaar vroeg, haha.
Drie komt me heel bekend voor en vier is meestal een vriendin die na zoveel maanden weer het zelfde verhaal vertelt en ik onthoud het meestal ook dat ze het al paar keer heeft verteld :’).
Kleine troost Laura, ik ben al zo oud dat ik me niet eens meer kan herinneren dat ik 21 ben geweest
Haha en toch ben je het ooit geweest!
22 zijn en beseffen dat je mama al “mama” was op die leeftijd. Dat ook het stilaan de familieman in je wakker wordt maar nog steeds geen lief hebt. Als je merkt dat je haar ook trager stopt dan je lichaam en het daardoor steeds meer naar achter opschuift waardoor het lijkt dat je wat kaler wordt (maar dat is dus echt geen waar!). Als je je nog kan herinneren dat Harry Potter boeken waren en geen films. Als je nog leerde typen op typemachines en geen laptops. Als gsm’s gewoon nog lange telefoons waren en met een antenne uit zo’n lange beige jas kwamen zoals in “Bassie en Adriaan”. Als je het Donald Duck magazine nog las. Als de beste films gewoon nog van de Disney-stal kwam, gewoon omdat alle andere films geen kinderfilms waren.
Ja, ik (we) word(en) echt oud Laura!
Maar je wordt ook wijzer. Ofzoiets.
Het valt nog best mee. :)
Je weet dat je oud bent, wanneer je tijdens een rapportvergadering om je heen kijkt en denkt… ‘ja maar, ja maar… jij van aardrijkskunde deed drie jaar geleden nog examen bij me, die van geschiedenis daar zes jaar, die van Engels vier jaar geleden…’
Dan komt de conclusie: ‘je wordt oud’. Het is nu wachten op de eerste leerling die tegen je zegt ‘Meneer, mijn moeder/vader heeft ook nog les van u gehad…’ Volgens mij mag je dan met pensioen…
Ik zit achter de kassa en als ik identiteitskaarten moet controleren om alcohol te kopen moet ik er altijd aan denken dat kindertjes uit 1996 dus 16 jaar zijn. Dat ik niet ga zeggen dat ze te jong zijn, terwijl dat niet zo is :p
Jemig, dat kids die in 1994 geboren zijn alweer 18 worden. Oele! Dat begrijp ik soms ook niet. Maar op de een of andere manier kent iedereen Bassie en Adriaan. :-)
“In mijnen tijd hé…”
Wacht maar tot je op ’tram drie’ zit. En midlife crisis!
Kindertjes uit 1994 zijn bijna allemaal al achttien! En dus geen kindjes meer. Puh.
Ik ga even in een hoekje zitten en huilen! Herkenbaar :(
Moet je je voorstellen dat vroegâh, in de pre-pre-prehistorie, iets in de 20 misschien ook wel echt héél oud was. Eindstation zeg maar. Nu hebben we een ongeveer 4x zo lange levensduur, onvoorstelbaar toch. Maar inderdaad wel herkenbaar, die punten die je beschrijft. Ach, gelukkig worden we ouder, het betekent tenminste dat we leven en niet stil staan in de tijd ;) (Al heb ik nooit die Benjamin Button film gezien waarin Brad Pitt juist jonger wordt, dus misschien is dat ook nog wel wat :p)
Dit kindertje (ja, 18, ja 1994! je wordt écht oud!!) heeft zelfs al last van deze dingen.. Ojee.
Alleen het eerste komt me wel bekend voor, wat de rest betreft voel ik me nog niet zo oud ;)
Je wordt oud wanneer je aan de arts-assistenten van een bepaalde afdeling refereert met de tekst ‘ de jongens en meisjes van…’
Ja meid, we worden oud. Ga je dalijk gezellig mee naar de Bingo? (wel nadat mijn kunstgebit in de week is gezet hoor!!!)
Oh, dit filmpje is trouwens wat voor jou: http://www.youtube.com/watch?v=pZda-fdngYA&feature=plcp
Ooooh natuurlijk ga ik mee naar de bingo, gezelligggg. En dat filmpje is grappig ja :P
Of als je met je hoofd in de koelkast hangt en denkt: wat kwam ik hier ook alweer doen??
Oh god ja, zo irritant.
Puntje 5 => Herkenbaar ^^
Auw.. Moest deze blog nou echt? (maar ja, hij is wel leuk. En veel te herkenbaar)
Ik herken het niet eigenlijk. En ik ben een jaartje ouder dan jij… Zegt dat iets over jou of over mij? :p
Eeehm laten we stellen dat je een uitzondering bent :P
De waarheid is hard, we worden inderdaad oud. Mag ik huilen?
Ja, huil maar!
Ik ben dit jaar ook achttien geworden. En eh, tja, dat voelt ook best oud.
Ik ben 42 en 40 schijnt het nieuwe 30 te zijn dus eigenlijk ben ik nu 32. Of zoiets. Denk ik.
Haha, ik ben zelf ook 21 en dit is zo herkenbaar!
ja ik herken het allemaal wel… maar ik wist niet dat dat tekenen waren voor het ouder worden…. shit zeg…. zucht fijn dat je het even vermeld.. echt geweldig.. great…
Oh nummer 1 wuahahahahahahaha. Zo herkenbaar.
Lauraaa, dit blogje heb je nu al 3 keer gepost. Jij begint echt oud te worden.
40 is bijna 100?
Ja zo dacht ik er dertig jaar geleden ook over.
Inmiddels ben ik 40 (in april van dit jaar geworden) en dat is nog hééééééééééééééééééél ver verwijderd van 100.
Ik oud? Neuh! Ik wil wil het wel worden, hoor, maar ik wil het niet zijn!
Heel herkenbaar! Vooral 5 en 8.
Oh en ik ontdekte dat ik echt rimpels heb. Op mijn voorhoofd. Zoals jij daarboven een gezicht trekt, blijven ze bij mij staan :(
Alhoewel ik wel een beetje jaloers bent, dat jij pas 21 bent. Ik ben 25 en echt bijna dertig en dus bijna 100.
Ik vind harde muziek in café’s ook niet leuk. Dan kun je niet praten. Als ik van die jeugd tegenkom die daar geen last van hebben voel ik me ook oud.
Ohhhh hou op! Ik voel me al zo oud… in januari word ik 29 en dat is dus echt bijna 30!
Hele diepe zucht…
Ik wil niet oud worden :(
hahahahahaha “het besef: 21 is al bijna 30. 30 is al bijna 40. 40 is al bijna 100” Viel bijna van mijn stoel van het lachen, geweldig!
Hahaha nummer 4 sowieso! xD En ook altijd dat je mensen tegen komt: ‘Hee, ik heb jou lang niet gezien!!’ Okee.. Wie ben je? :P
tja ik ben dertien en heb in 13 jaren, 3 decennia, 2 eeuwen en 2 millennium geleefd :) Leuk logje!
Recht je rug!
Kom op voor onrecht
Hoe scheef kan het verlopen
Op kousenvoeten
achter de rollator
door de gangen
zo vaak begaan
De weg nooit verlegd
het landschap hetzelfde
Wel bomen gerooid
etalages geplaatst
Kantoren gezet
waar niemand werkt
Je ziet jezelf schuifelen
de tijd haalt je in…
Ja shit, ik herken het.
ja, ik herken het
HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Ik voel me nog niet zo oud hoor, allen tss.. de jeugd van tegenwoordig.. Met een blackberry… Toen waren het gewoon nog hele lekkere besjes, nu is het een telefoon (met ping!!)
X