De citatenoogst (3)

Ik vond dat dit onderdeel (aangezien ik dit al voor de derde keer doe, vind ik het wel een onderdeel geworden) wel een naam moest komen en nou ja, die is er nu dus. Deel twee vind je hier. In ‘De citatenoogst’ plaats ik citaten uit boeken, films, muziek of die ‘gewoon’ door mensen zijn gezegd. En waarom? Omdat citaten zo mooi/inspirerend/grappig/interessant kunnen zijn.

1. Amélie.

Amélie is echt een geweldige film (kijken, kijken, kijken!) en zit ook vol met geweldige citaten. Waaronder deze dus. Een goede manier om iemand uit te schelden, vind ik!

‘You could never be a vegetable, because artichokes have hearts.’ 

2. Doe maar – Tijd genoeg.

Doe Maar vind ik sowieso een leuke band (‘Liefde is een vreemde ziekte.’, dat soort teksten), maar ze hebben ook liedjes die meer serieus zijn (maar alsnog niet superserieus). Uit het liedje ‘Tijd genoeg’ vond ik dit een mooi citaat:

‘Maar al zijn die dagen nog zo grauw
Ik weet het zeker als jij wou
Dan verfde jij de wolken blauw.’

Sowieso vind ik het concept van het liedje leuk, in de zin dat het ingaat tegen de algemene opinie. Mensen hebben altijd haast, druk, druk, druk. Je moet nog dit doen en dat doen, want zoveel tijd heb je niet. Maar dit liedje is daar een tegenhanger van en zegt dat je juist wel tijd genoeg hebt. Doe maar rustig aan. Het komt wel goed. En daar gaat het citaat ook over, het gaat om jouw perceptie over de dingen. De dagen zijn niet grauw als jíj de wolken blauw verft oftewel als jíj er niet negatief tegenover staat.

3. Martin Bril – Meisjes.
Dit is een columnbundel van Martin Bril die, u raadt het misschien al, over meisjes gaat. Onderstaand stukje komt uit de column die ‘Praktisch’ heet:

‘Er passeerde een jong gezin – vader, moeder, jongetje, meisje – dat één appel deelde, zo’n glimmende groene die vroeger verboden was omdat hij uit een dictatuur kwam. Nadat de moeder een hap had genomen, gaf ze de appel door aan haar dochter, die precies aan de andere kant van de appel haar beet plaatste en de vrucht toen snel doorgaf aan papa, die de twee beten verbond door een enorme hap te nemen.’

Ik vond het eigenlijk wel iets symbolisch hebben. Ze zijn allemaal met elkaar verbonden, de ouders en het kind, en dat door de metafoor (hoewel het wel echt gebeurd is) van het eten van een appel.

4. Toon Tellegen – Waarom schrijf ik. 

Toon Tellegen vind ik geweldig, maar dat weet je misschien wel. De mooiste regel uit dit gedicht vind ik deze:

‘Ik schrijf omdat ik wil schrijven
dat ik gelukkig ben.’

Maar eigenlijk is het hele gedicht gewoon geweldig. Aangezien ik het niet zomaar op mijn blog kan zetten, verwijs ik jullie door naar deze website, waar hij volledig op staat (even scrollen en dan staat hij rechts).

5. Haruki Murakami – 1q84, boek 1.

Geweldige boekenreeks. Ga het lezen en laat je niet tegenhouden door de dikte van het boek (hoewel die eigenlijk niet zo superduperdik is, het kan veeeeeeeeeeeel dikker). Staan ook mooie citaten in, waaronder deze:

“Dan’ is terra incognita, voor iedereen. Er bestaan geen kaarten van. Wat je om de volgende hoek te wachten staat, kom je alleen aan de weet door die hoek om te slaan’. 

Precies. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Dus laat je ook niet tegenhouden, omdat je denkt dat je het wel weet. Doe het gewoon. Sla die hoek om!

30 gedachten over “De citatenoogst (3)”

  1. Die uit Amélie vind ik een beetje zwak. Maar dan heb ik de film ook niet gezien.
    Misschien is het de manier waarop het gezegd wordt, of de context die het beter maakt.

    Die van Toon Tellegen vond ik wel mooi! Het gedicht dat erboven staat (op de website) vind ik ook heel mooi! (“Ik schreef je dat je geen illusies…”)

  2. Ik had het fragmentje meteen herkend. Ik ben immers een echte DOE MAAR fan! Voor mij de allerbeste Nederlandse band allertijden. Ik ken heel veel van hun liedjes van buiten en regelmatig brul ik ze nog eens mee.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.